ชะตารักพยัคร้าย

เล่ม 1 บทที่ 5 ปากท่าน

และแล้วเพียงไม่นาน ร่างงามอวบอิ่มจึงได้แตะสวรรค์ไปอีกครั้ง

ซือเซียนจ้องมองตาของเขาที่มองนางอยู่ก่อน ภายในนั้นนอกจากจะมีแววประกายของความกระหาย ไม่ได้คิดไปเองแน่ ๆ ว่ามันปะปนความอ่อนโยนรักใคร่

ไม่รู้จักเขาสักนิด แต่ทำไม...

เขายิ้มกรุ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ ร่างงามในอ้อมกอดผงะหนีเล็กน้อย ร่างสูงใหญ่เพียงกักนางเอาไว้ด้วยวงแขนกว้าง ซือเซียนจึงไม่มีโอกาศได้ออกห่าง แขนอันเต็มไปด้วยมัดกล้ามมีเส้นเลือดปูดโปนตรงข้อมือ จึงได้มองนานอีกทั้งยังได้ยินเสียงกลืนน้ำลายของตนเองไปหลายอึก

" มองเช่นนั้น..อยากกินรึ ? "

ร่างนุ่มนิ่มเงยหน้ามองเขา " เจ้าปล่อยข้าไม่ได้หรือ แช่น้ำนานจะไม่สบาย "

" แค่กลัวไม่สบาย ไม่ได้กลัวอย่างอื่นหรือ ? " อู๋หมิงช้อนคางของนางขึ้นเพื่ออยากสบตาคู่หวานให้ชัด ๆ

ยิ่งมองสบใกล้แค่แมลงปอบินผ่าน นางยิ่งรู้สึกถึงความร้อนที่ใบหน้าลวกไหม้ไปทั้งแถบ เป็นผู้ชายที่อ่อยเก่งจนจะต้านไม่ไหวแล้วจริง

เหตุใดถึงได้ใจบางเพียงนี้ " ... "

เขารั้งร่างของนางขึ้นเลื่อนมือขึ้ยมาจับท้ายทอยระหง ริมฝีปากอุ่นร้อนทาบทับลงมาประกบจนยากจะปฏิเสธ

สติแตกกระเจิงอีกคราเมื่อเขายื่นลิ้นออกมาเพื่อสัมผัสความนุ่มของคนในอ้อมกอด เกี่ยวกระหวัดรัดรึงด้วยจังหวะร้อนแรงจนยากจะรับไหว รู้สึกคล้ายตนจะขาดอากาศตาย แต่เขาก็ผละออกก่อนชั่วครู่เพื่อให้นางได้หอบเอาลมหายใจเข้าปอด

เขาประกบริมฝีปากนุ่ม ๆ แต่ร้อนนั่นลงไปอีกครั้ง..

แต่ครานี้มันรู้สึกร้อนจริง ๆ เพราะเขากำลังถ่ายเทพลังเพื่อให้นางมีร่างกายทอบอุ่นขึ้น มือเล็กกลมกลึงโอบคอเขาไว้ตามสัญชาตญาณ เห็นการเผลอตัวเช่นนั้นในใจชายหนุ่มพลันรู้สึกเอ็นดูนางยิ่ง

แต่เขาเองก็อยากปลดปล่อยเช่นเดียวกัน มันแข็งขืนจนจะระเบิดออกมาให้ได้

อู๋หมิงผละออกจากนางอย่างตัดใจ เขามองสายตาเชื่อมหวานอ้อยอิ่งด้วยความรู้สึกลุ่มหลง แต่จะตามใจนางอีกไม่ได้เด็ดขาด ไม่เช่นนั้นคงอดใจไม่ไหวได้จับนางกินที่นี่อย่างแน่นอน

ซือเซียนมองมือตนเองวางพาดบนอกตึงแน่น..

นางเผลอเลียริมฝีปากตนเองด้วยลำคอแห้งผาก เขาอนุญาตให้นางทำตามใจด้วยการจับมือของนางลากไล้บนร่าง นัยน์ตาคมเผยประกายความต้องการอย่างเปิดเผย

" อ่า "เขาครางขึ้นมาเล็กน้อย " ช่วยข้าบ้าง...ข้าอยากปลดปล่อยเช่นกัน"

ได้ยินเสียงครางแผ่วของเขา คนที่ได้ฟังรู้สึกราวกับตกลงบ่วงล่อลวงของโจรเด็ดบุพผาที่นางกล่าวว่าเอาไว้ในทีแรก สัมผัสที่ได้รับตรงฝ่ามือ ทำเอาร่างบางลมหายใจติดขัด เขากล่าวว่าจะไม่ใส่เข้าไปหากนางไม่เรียกร้องด้วยตนเอง อย่างนั้นนางก็คงต้องช่วยเขา

อีกทั้งยังอยากสัมผัสแท่งร้อนที่ปัดป่ายไปมาบริเวรก้นกลม ๆ ของนาง อยากรู้ว่าเจ้าเด็กอายุสิบหกจะมีขนาดเท่าใด

ว่าแล้วก็เริ่มลูบไล้ด้วยตนเอง สบตาคู่คมอย่างไม่คิดจะยอมแพ้เช่นกัน มือเรียวทั้งสองข้างลากไล้บริเวณหน้าอก จนปัดไปโดนยอดอกอันแข็งขืนนั่นของเขา ภายใต้ความสว่างของแสงจันทร์ กายหนาตรงหน้าช่างยวนใจเป็นอย่างยิ่ง

อู๋หมิงกล่าวกับนางเพื่อแสดงความต้องการของตนเอง " ดูด..มัน ข้าอยากให้เจ้าดูดมัน "

นางก้มลงไปชิมยอดอกของเขาอย่างทันท่วงที อีกทั้งยังค่อย ๆ เพิ่มน้ำหนักเข้าไปจนได้ยินเสียงจ๊วบจ๊าบ

นางไม่ได้สัมผัสเขาแบบค่อยเป็นค่อยไป แต่เพราะสัมผัสได้ว่าชายหนุ่มไม่สามารถอดทนทำอันใดเนิบช้าต่อไปได้ จึงได้ดูดดุนยอดอกสลับไปมา ซือเซียนเลื่อนมือออกจากตรงนั้นเพื่อไปสำรวจที่อื่น

ปากนุ่มของนางไม่ได้หยุด มือเรียวทั้งสองข้างเองยังเลื่อนลงไปลูบไล้แผ่นหลังแล้วเลยสำรวจถึงสะโพกสอบของเขา

อู๋หมิงเงยหน้ามองฟ้าพร้อมซูดปาก นี่นางกล้าสัมผัสความเป็นชายของเขาเช่นนั้นหรือ..

จะซุกซนเกินไปแล้ว

ใบหน้างามปานล่มเมืองของนางเงยหน้าขึ้นมามองเขา สังเกตลูกกระเดือกที่ขยับขึ้นลงก็ได้แต่สะกดข่มตนเองไว้เช่นเดียวกัน ไม่แน่ใจแล้วว่าในตอนนี้ ใครกันแน่ที่ต้องการจับผู้อื่นกลืนลงท้อง

อู๋หมิงขบกรามแน่น...

นางกำลังจับท่อนลำของเขารูดขึ้นลงช้า ๆ ด้วยมือข้างเดียว ความเสียวที่แกนกายทำชายหนุ่มตาพร่า มือของนางช่างดีนัก ถ้าได้เขาไปในบุพผาดอกน้อยจะดีกว่าเพียงใด

แต่ก็ได้แค่คิด...

ซือเซียนที่เข้าใจสายตาที่มองทอดมา ทำเป็นไม่สนใจ นางจับมือข้างซ้ายของเขาแล้วยืนขึ้น นั่นจึงได้เป็นช่วงจังหวะที่สายตาปะทะเข้ากับกลุ่มไหมสีดำกลุ่มเล็ก

...นิ้วก็ใช้ไปแล้ว

ถ้าใช้ลิ้นสำรวจอีก ...นางจะต่อว่าเขาหรือไม่

คิดในใจเพียงเท่านั้น ร่างบางกลับนั่งบนตักของเขาเสียแล้ว จุดตรงกลางของทั้งคู่จึงอยู่ใต้น้ำ และบัดนี้นางกำลังหันหลังบนตัก แต่กลับใช้ความอ่อนนุ่มของตนเองถูไถแกนกายของเขาอย่างกล้าหาญ

ซือเซียน...เจ้าคงไม่ได้กระทำเพื่อให้ข้าผิดคำกล่าวตนเองใช่หรือไม่

" อ่า เสียว "

ได้ยินเช่นนั้นนางจึงถูไปมาเพื่อเพิ่มอุณภูมิของเขาให้สูงขึ้น อู๋หมิงใช่ว่าจะอยากเป็นผู้ถูกกระทำฝ่ายเดียว เขาเด้งเอวตนเองขึ้นสวนร่างงามที่ตอนนี้กำลังกดแกนกายให้เสียดสีกับบุบผางามของตนเอง เสียงครางแผ่ว ๆ ยิ่งทำให้เขาอยากกดนางเสียเดี๋ยวนั้น เขาไม่อาจทนได้อีกต่อไป

เขาวางนางลงไป ส่วนล่างของนางจมหายไปครึ่งตัวเพราะกึ่งนั่งกึ่งนอน ไม่นานจากนั้นจึงได้ครางเสียงดังขึ้นเพราะอู๋หมิงยกนางขึ้นแล้วหนีบขาทั้งสองข้างเอาไว้

จัดการยัดลำแกร่งขนาดใหญ่เขามาตรงทางคับแคบ มันครูดที่จุดเสียวจนซือเซียนไม่อาจเก็บกักตนเองอีกต่อไป

" อ๊ะ ๆ อื้อ..อ๊า "

" ครางออกมา ข้าอยากฟังเสียงเจ้า " ทั้งที่สะโพกขยับเสียดสี แต่เขาชอบได้ยินเสียงครางหวาน ๆ " เสียวมากใช่มั้ย "

ตับ ตับ ตับ เขาเร่งจังหวะมากขึ้น

" เบา ๆ ข้าเสียวมาก ! " นางกล่าวกับเขาให้ออมมือ เพราะบัดนี้เขากำลังอัดก้นกลมอย่างรุนแรง อีกทั้งยังถูกแก่นกายเสียดสีไปมา พอจะนึกออกว่ามันต้องยู่ไปมาจนปลิ้นเป็นแน่แท้

" อ่า..อย่างนั้นก็เสร็จพร้อมกัน "

" อ๊ะ ๆ อ๊า.."

โต้เถียงสิ่งใดไม่ได้นอกจากครางแล้วจริง ๆ เสียงครางผสมปนเป จนองครักษ์ที่คอยอารักขาไม่ไกลถึงกับหน้าเห่อร้อน รู้สึกยกย่องเจ้านายอยู่มาก ที่สามารถอดกลั้นไม่กล้ำกลายว่าที่นายหญิงได้

แต่เขาเองก็ใช่ว่าจะสามารถอดกลั้นได้เช่นกัน

จึงได้มองซ้ายขวาแล้วปล่อยสัมผัสออกไป ว่ามีผู้ใดอยู่หรือไม่ เมื่อแน่ใจว่าไม่มีใครอื่นจึงได้ควักแท่งลำของตนเองออกมา ยิ่งน้ำเสียงเร่าร้อนดังขึ้นมากเท่าใด จึงได้เร่งมือสาวอาวุธตนเองมากขึ้นเท่านั้น

เขาอาจจะมีฝีมืออยู่มาก แต่ก็ไม่ได้มากไปกว่าหัวหน้าองครักษ์ นางที่จัดการสั่งผู้อื่นกระจายออกไปรอบนอก เหลือเพียงนาง และรองหัวหน้าองครักษ์สองคน

แรกคิดว่าจะมาดูความเรียบร้อยเสียหน่อย แต่ไม่คิดว่าจะเจอชายหนุ่มยืนควักแก่นกายตนเองออกมารูด พร้อมกับส่งเสียงซูดปากแผ่ว ๆ

เสียงของนายท่านเงียบไปแล้ว คงพาว่าที่นายหญิงกลับเรือน นางหันมามองรองหัวหน้าอีกครา จึงได้อดสงสารอยู่บ้างเพราะเขากำลังอารมณ์ค้าง

ท่ามกลางความมืดนางส่งเสียงขึ้นว่า

" ทำอันใดหย่งสือ "

กายสูงสะดุ้งโหยง..

" อะ เอ่อ หะ...หัวหน้า " เขารู้สึกแตกตื่นรีบเก็บอาวุธตนเองเข้าที่ทันที นึกในใจว่า...ไม่น่าเลย คิดว่าหัวหน้ายังอยู่ที่รอบนอกเสียอีก

" ... "

ชายหนุ่มไม่รู้จะตอบสิ่งใดเพราะหลักฐานมัดตัวทนโท่ แต่เขาก็อายมาก จึงได้รีบกล่าวเพื่อออกไปจากตรงนี้ " ข้าไป... "

!

หัวหน้าสาวเข้าประชิดรวดเร็วจนด้านหลังรองหัวหน้าหนุ่มประชิดเข้ากับต้นไม้ " ไม่ใช่ว่าเจ้ายังไม่ปลดปล่อย"

ชายหนุ่มอายจนหน้าร้อน แต่ยังไม่ทันได้คิดอันใดต่อ สายรัดเอวของเขาพลันถูกกระตุกปมออก กางเกงที่ใส่ไม่ได้รัดกุมจึงร่นลงแนบข้อเท้าอย่างง่ายาย เขาอุทานอย่างไม่อยากจะเชื่อ

" นี่ท่าน ! "

นางคว้าแก่นกายที่เห็นรำไรขึ้นมา มันไม่สงบดีเพราะเจ้าตัวยังไม่ถึงฝั่งฝัน ในตอนที่นางรูดรั้งเบา ๆ มันจึงได้ผงาดขึ้นมาอีกครั้ง แม้ไม่รู้ว่ามีลักษณะเช่นไร แต่ก็พออกพอใจที่มันเต็มไม้เต็มมือดี " อยู่เงียบ ๆ "

กล่าวเพียงเท่านั้นก็จับปลายหัวเข้าปากดูดเบา ๆ

ชายหนุ่มแทบบ้า เพราะตอนนี้เขากำลังถูกหัวหน้าอมแก่นกายตนเองเข้าไป แม้มันจะเป็นแค่ปลาย แต่ตรงเสียวก็อยู่ที่ปลายของแก่นกายไม่ใช่หรือ

นางรังแกเขาเกินไปแล้ว

" อึก..จะเงียบเช่นไร ท่านเอาเข้าปากเช่นนั้น " เขาพยายามกล่าวถ้อยคำด้วยใบหน้าเหยเก

" ถ้าเสียวก็แค่คราง " นางหยุดเอ่ยกับเขา " อยากจะแตกใส่ปากข้าก็เชิญ "

ไม่ทันได้ทำความเข้าใจอะไร นางจับแก่นกายของเขาดูดเลียด้วยจังหวะเร่าร้อน ไม่ใช่ค่อย ๆ ทำอีกต่อไป รองหัวหน้าหนุ่มเอาแต่ซูดปากครางด้วยความเสียว

" หะ..หัวหน้า " เขาเสียวจนจะแตกแล้วจริง ๆ

เห็นเช่นนั้นหญิงสาวจึงยัดแก่นกายขนาดกำไม่รอบเข้าปากจนมิด มันลึกลงไปถึงข้างในหลอดลม แต่เพราะเคยฝึกร่างกายจากหน่วยลับ ที่แตกต่างจากองครักษ์ชายโดยสิ้นเชิง นี่จึงเป็นผลพลอยได้ที่ส่งเสริมการกระทำของนาง

" ซี๊ด...อ๊า ข้าจะเสร็จ ! "

ได้ยินเขากล่าวเช่นนั้นนางจึงได้เร่งจังหวะขึ้น อีกทั้งตอนนี้เอวของชายหนุ่มก็ได้เด้งสวนเข้ามาเพราะไม่สามารถเกรงใจอีกต่อไปแล้ว เขาขยับเข้าออกเองโดยนางอยู่นิ่ง ๆ ไม่กี่ครั้ง จึงได้ปลดปล่อยธารน้ำของตนเอง

อึก...

ภายใต้ความเงียบของผืนป่า ได้ยินหัวหน้ากลืนน้ำรักของตนลงไปโดยไม่ได้คายทิ้งอย่างที่เขาคิด ชายหนุ่มใจเต้นแรง ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมนางถึงได้ทำเช่นนี้

หัวหน้าของเขายืนขึ้น ปรากฏโฉมสะคราญนางหนึ่งภายใต้การกระทบของแสงจันทร์

..ยิ่งชิดใกล้ ยิ่งรู้สึกราวกับถูกดึงดูด

แม้เจ้าตัวแสดงสีหน้าเรียบเฉย ดึงกางเกงใส่ให้เขาเรียบร้อย นางคิดว่าไม่น่าจะเลอะเทอะ เพราะมั่นใจว่ากลืนกินทุกอยาดหยด แล้วจึงทำท่าจะหันหลังเดินจาก แต่ก็ถูกรองหัวหน้าหนุ่มเรียกหยุดไว้เสียก่อน

" หัวหน้า เดี๋ยวก่อน "

" ... " นางไม่กล่าวสิ่งใด แต่กลับมองเขาเป็นเชิงถาม

ปกตินางก็เป็นเช่นนี้ และปกตินางจะวางตนเว้นระยะกับผู้อื่นเสมอ แต่ทำไมวันนี้ถึงได้ทำอะไรโดยไม่กลัวเสียชื่อเสียง ถ้าหากมีคนมาพบเข้าจะเกิดเรื่องเช่นไร

นางมองเขาด้วยสายตาที่เป็นคำถาม แต่กลายเป็นว่ารองหัวหน้าของนางกลับก้มลงมาเพื่อสบตาเพียงครู่ ลิ้นหนาร้อนลากเลียจากมุมปากยาวมาถึงข้างแก้ม เขาจึงได้เห็นดวงตากลมสวยของนางเบิกกว้างขึ้น ได้เห็นท่าทีเช่นนี้ก็เพียงพอ จากนั้นจึงได้กระซิบเสียงพร่าข้างหู

" ปากท่านเลอะ "