บทที่ 24
สามวันต่อมา
เพล้ง!
“พี่ต่าย!”
นันทวันมองหน้าผู้ช่วย.. ตัดสินใจลุกจากโต๊ะทำงาน แล้วเดินไปที่หน้าห้องทำงานของเจ้านาย
ก๊อก ๆ ๆ
รวบรวมความกล้าแล้วเคาะประตู ให้สัญญาณก่อนจะเปิดเข้าไป.. แต่โต๊ะทำงานว่างเปล่า ไร้เงาของผู้เป็นนายนั่งอยู่
“บอสคะ!” นันทวันร้องลั่นด้วยความตกใจ เมื่อเดินเข้าไปแล้วเห็นร่างใหญ่นอนนิ่งอยู่บนพื้นหลังโต๊ะทำงาน รีบวิ่งเข้าไปเอามืออังที่จมูก
“เกิดอะไรขึ้นพี่ต่าย” ผู้ช่วยได้ยินเสียงร้องตกใจของหัวหน้าก็รีบวิ่งเข้ามาดู
“บอสเป็นลม ไปหายาดมมาหน่อย เร็ว ๆ”
“ค่ะ ๆ”
โรงพยาบาล
“พี่พีฟื้นแล้วค่ะคุณพ่อ” ปฐมาวดีบอกกับบิดาที่นั่งอยู่บนโซฟารับแขก
ประมาณรีบลุกขึ้นแล้วตรงไปที่เตียงคนไข้ “เป็นไงบ้างพี”
ปฐพีนิ่งเงียบ นึกทบทวนว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง เมื่อตื่นมาเห็นว่าตัวเองกำลังนอนให้น้ำเกลืออยู่ในโรงพยาบาล
“ผมมาที่นี่ได้ยังไงครับคุณพ่อ”
“เลขากับคนขับรถพาแกมา”
“แ
