Chapter 2 จะจีบเหรอคะ

918 คำ

ผมเดินลงมาชั้นล่างแล้วมองไปยังโต๊ะของเรนนี่เพื่อนผมที่มีคนที่ผมแอบมองนั่งอยู่ แต่ตอนนี้กลับไม่มีเธอซะล่ะ และลูกพีชเพื่อนของเธอก็ไม่อยู่ คงไปทำธุระล่ะมั้ง คิดได้อย่างงั้นก็เดินออกมาทันที เพราะโทรศัพท์ผมตอนนี้สั่นเป็นเจ้าเข้าแล้ว “ อ๊ะ “ แต่ขณะที่ผมกำลังจะเดินออกจากผับทางด้านหลังก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนกับผมเข้า อ่าาาาา ใบเตย นั่นคือชื่อของเธอครับ “ ขอโทษค่ะ อะ อ้าว พี่ซูกัส “ ร่างบางตรงหน้าผมก้มหัวขอโทษแล้วเงยหน้ามามองผมแล้วทำตาโตเรียกชื่อผมทันที “ ไง “ เจอสาวๆก็เยอะนะแต่ทำไมกับคนนี้ผมถึงเสียอาการทุกครั้งเลย “ คะ เอ่อ พี่มาเที่ยวหรอคะ “ น้องถามผม “ ครับ แล้วเราล่ะมากับใคร “ ผมแกล้งถามกลับทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเธอมากับใคร ก็ผมเล่นมองตั้งแต่เธอเดินเข้ามา ทำไมผมจะไม่รู้ล่ะ “ มากับพี่เรนนี่ค่ะ “ ร่างบางตรงหน้าตอบผมน้ำเสียงสดใส แถมยังยิ้มกว้างให้ผมอีกต่างหาก ใจผมนี่สั่นเลยครับ “ แล้วนี่มาเดินอะไรคนเดียวทางนี้ “ ผมถามแล้วมองไปทางด้านหลัง ทางที่เธอเดินมา ทางนี้ค่อนข้างเปลี่ยว และตอนนี้ผมกำลังหงุดหงิด ที่เธอทำอะไรไม่ค่อยห่วงตัวเอง เป็นอะไรของมึงไอ้กัส เป็นคนดีตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ “ คือเตยมาคุยโทรศัพท์น่ะค่ะ เดี๋ยวจะเข้าไปแล้ว ขอตัวนะคะ “ น้องมองหน้าผมงงๆนิดหน่อยแล้วขอตัวทันที “ เดี๋ยว “ แต่ไม่ทันที่เธอจะเดินไปผมก็รีบคว้าแขนเธอไว้ทันที คิดอะไรของมึงอยู่ว่ะไอ้กัส “ คะ “ น้องหันมาทำหน้างงๆให้ผมเล็กน้อย แต่ทำไมมันน่ารักจังว่ะ “ ขอเบอร์หน่อย “ ผมหยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วยื่นไปตรงหน้าน้องทันที “ เอ่อ คะ คือ “ น้องมีท่าทีลังเลเล็กน้อย และดูเหมือนว่าเธอจะปฏิเสธ แต่ผมก็ยื่นโทรศัพท์ไปตรงหน้าเธอใกล้ๆ แล้วส่งสายตาดุๆไปให้ หึ เอาสิ ถ้าไม่ให้ผมก็จะไปปล่อยล่ะวันนี้ น้องมองหน้าผมเล็กน้อยแล้วสุดท้ายเธอก็หยิบโทรศัพท์ผมไปกดจนได้ “ จะจีบหรอค่ะ “ เชี้ยยยยย ตรงชิบ ทันทีที่เธอกดเสร็จก็ยื่นโทรศัพท์มาคืนให้ผมแล้วถามขึ้น “ แล้วจีบได้มั้ยครับ “ ผมยิ้มแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่เธอ “ เตยว่าพี่จีบเตยไม่ติดหรอกค่ะ “ น้องพูดขึ้นนิ่งๆ แต่คำพูดมันช่างบาดลึกจิตใจผมเหลือเกิน “ อะไรทำให้เรามั่นใจว่าพี่จะจีบเธอไม่ติด “ ผมถามแล้วยื่นหน้าไปใกล้ๆน้องแล้วจ้องตาเธอไม่กระพริบ “ เตยไม่ชอบคนเจ้าชู้ อย่าเสียเวลาดีกว่านะคะ ขอตัวค่ะ “ น้องจ้องตาผมกลับแล้วพูดขึ้น จากนั้นเธอก็แกะมือของผมที่จับแขนเธออยู่ออกแล้วเดินออกไปทันที “ อ่อ อีกอย่าง จะจีบใครก็ช่วยเคลียร์ตัวเองด้วยนะคะ ไม่มีใครอยากมีปัญหาเรื่องผู้ชายหรอกค่ะ “ แต่พอเดินออกไปไม่กี่ก้าวน้องก็หันกลับมาพูดตอกหน้าผมอีกครั้ง และเมื่อผมกดโทรศัพท์ก็เห็นข้อความที่ส่งเข้ามาจากสาวๆของผมจำนวนไม่น้อย และดูท่าทางแล้วน้องคงเห็นมันแน่ๆ อ่าาาา ยังไม่ทันได้เริ่มมึงก็มีคะแนนติดลบแล้วหรอว่ะไอ้กัส เตยไม่ชอบคนเจ้าชู้ เตยไม่ชอบคนเจ้าชู้ เตยไม่ชอบคนเจ้าชู้ อ่าาาา คำๆนี้ยังวนเวียนอยู่ในหัวผมเหมือนเดจาวู ผมนี่นะเจ้าชู้ ผมว่าไม่ใช่น่าาาาาา ไม่ใช่ผม ผมคนดี ฮ่าๆๆๆ ผมมองตามร่างบางไปจนเธอเดินไปลับตาผม แล้วจากนั้นผมก็เดินไปที่ลานจอดรถทันที แต่เป้าหมายของผมจากที่เป็นคอนโดน้องแอปเปิ้ล มันกลับกลายเป็นคอนโดของผมซะงั้น ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งข้อความหาคนที่รอผมอยู่ แชท : น้องแอปเปิ้ล “ พี่ไม่ได้ไปหาแล้ว ขอโทษนะครับ “ จากนั้นผมก็ตัดปัญหาด้วยการปิดเครื่องทันที ถึงห้องแล้วค่อยเปิด เผื่อจะได้โทรหาคนน่ารักที่ผมพึ่งห่างจากเธอเมื่อกี้ ไม่รู้ทำไมว่าผมต้องแคร์คำพูดของเธอด้วย แต่ผมบอกไว้เลยว่าคนนี้ผมปิ๊งตั้งแต่เห็นครั้งแรกที่ห้างไอ้โซตอนเรนนี่พาไปลองชุดแล้ว เห็นครั้งแรกใจผมมันเต้นรัว แต่ตอนนั้นผมขี้ขลาดเกินไปที่จะยอมรับว่าผมชอบเธอ คิดแค่ว่าผมน่าจะอยากได้เธอแค่นั้น และหลังจากนั้นผมก็แอบมองเธอตลอด จนมีคนสังเกตได้ นั่นก็คือไอ้โซ มันขอว่าอย่าเล่น เพราะคนนี้เป็นเพื่อนของน้องพาย ผมก็ยอมๆไปเพราะไม่อยากให้เพื่อนผมมีปัญหา แต่พอตัดเรื่องผมอยากได้เธอออกไปแล้ว จะมีเหตุผลอะไรที่ผมต้องแอบมองเธอเป็นเดือนๆ หรือว่าบางทีผมควรที่จะหยุดที่ใครซักคนตามที่เพื่อนผมบอกดี ว่าไงล่ะทุกคน . . . . . . . By อินชา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more