บทที่ 9
รูปงามอย่างท่านอ๋องก็นับว่าไม่เลวเพคะ
ตำหนักหมิงเย่
โจวเยว่เทียนหลังจากฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตอนนี้ตัวเขานอนอยู่ภายในตำหนักหมิงเย่ที่คุ้นเคย เรื่องราวที่สตรีนามว่าซือเล่อช่วยรักษาเขาถูกเล่าผ่านเสี่ยวอี้องครักษ์คนสนิท
“ตรวจสอบยาของหมอหลวงหรือยัง”
“ตรวจสอบแล้วพ่ะย่ะค่ะ เป็นดั่งที่แม่นางผู้นั้นพูดตัวยามีปัญหาจริง ๆ ส่วนหมอหลวงที่เขียนเทียบยาพบว่าเขาฆ่าตัวตายหนีความผิดเมื่อคืนขอรับ”
“ฆ่าตัวตายหรือ...บังเอิญเสียจริง”
ชายหนุ่มยิ้มเย็นแค่นหัวเราะสมเพชในลำคอ เขาไม่ใช่คนโง่ที่จะไม่รู้ว่าเรื่องที่เกิดมีผู้อยู่เบื้องหลัง ในยามนี้เขากลายเป็นบุรุษพิการไร้อำนาจมีหรือพวกมันจะไม่คิดฉวยโอกาสนี้กำจัดเขา
“ฝ่าบาทส่งหมอหลวงมาตรวจอาการท่านอ๋องเมื่อครู่พ่ะย่ะค่ะ ส่วนพวกขุนนางยังคงยื่นถวายฎีกาให้ลงโทษท่านอ๋องเรื่องที่สังหารรองแม่ทัพในสนามรบพ่ะย่ะค่ะ”
“คนทรยศเช่นนั้นจะให้ข้าเก็บไว้ทำไม”
น้อยคนนักที
