คลั่งรักร้ายนายวิศวะ

"เธอตามฉันมาทำไม ยัยเด็กดื้อ..." "ฉันปละ...เปล่านะ" "อย่าโกหกฉัน เธอมากับใคร" ริวถามคนตรงหน้าด้วยสีหน้าโกรธและเดือดสุดๆ "ฉัน...ฉันมากับเพื่อน" "อ่อ เดี๋ยวนี้เห็นเพื่อนดีกว่าผัวอย่างฉันแล้วสิ" ริว ตะเบ่งเสียงขึ้นมาด้วยความโมโห พร้อมกับกระชากร่างบางเข้ามาเผชิญหน้ากับตน "ไง...หลบหน้าผัวมาหลายวัน" คนตัวโตกดเสียงมาอย่างไม่น่าฟัง ยิ่งเธอขัดขืนเขายิ่งเพิ่มแรงบีบที่ข้อมือ "ปล่อยนะพี่ริว พี่ไม่ใช่ ผัว..." เสียงเล็กถูกกลื้นหายในลำคอ เมื่อโดนคนใจร้ายตรงหน้าระดมจูบไปทั้งใบหน้า อย่างไม่ทันตั้งตัว ริวถอนจูบออก เสมองคนตรงหน้าอย่างเย้ยหยัน "ผัว...ที่เอาเธอคนแรกหนะ" "พี่ริว..." เจนิสตะเบ่งเสียงด้วยสีหน้าอันโกรธจัด "ทำไม เรียกชื่อพี่บ่อยแบบนี้ละครับ" ริวเอ่ยพร้อมกับซ้อนปลายคางและสบตาคนตรงหน้าด้วยสายตาดุดัน "คิดเหรอว่าคืนนี้เธอจะรอด" ริวตะเบ่งเสียงขึ้นมา จนร่างบางถึงกับชะงัก "ปล่อย...นะ คนเลว" ยิ่งเธอต่อต้านเขายิ่งรุนแรงกับเธอมากขึ้น "เอาดิ...เธอตบ ฉันจูบ..."