15

448 คำ
“น้องตอง” เสียงเรียกของเจ๊ซุ้ย ทำให้ตองตื่นจากภวังค์ เขากำลังนอนกอดหมอนข้าง และกำลังพ้อฝัน ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น “ฟ้า...” ยังคงเคลิ้มอยู่ “น้องตองค่ะ” เสียงเรียกของเจ๊ซุ้ย ยังคงเรียกตัวชายหนุ่มอยู่เรื่อยๆ และยังคงเขย่าตัวของตอง แต่เขาก็ยังคงกอดหมอนข้างแน่นอยู่แบบนั้น “ถ้าอยากเจอฟ้าตัวจริงก็รีบลุกจากเตียงเดี๋ยวนี้เลยค่ะ!!” เจ๊ซุ้ยตะโกนไปที่หูของตอง จนทำให้ตองสะดุ้งตื่น “โอ้ย! เจ๊ซุ้ยจะเสียงดังทำไมละครับ แต่เมื่อสักครู่เจ๊บอกว่า...” “ถ้าอยากไปหาฟ้า รีบเลยค่ะ” พอผมได้ยินแบบนั้น มีหรอครับที่ผมจะไม่ลุก เรื่องแบบนี้ผมต้องรีบจัดการตัวเอง เพื่อจะไปเจอกับนางฟ้าตัวจริง วันนี้เรานัดกันต่อบทละคร เป็นวันที่นักแสดงทุกคนมาร่วมตัวกัน พูดคุยเรื่องบท ผมเขินตั้งแต่เตรียมตัวอาบน้ำเลยละ อาการแบบนี้มันอะไรกัน “หน้าบานตั้งแต่อยู่คอนโดเลยนะ พอรู้ว่าจะเจอใครเนี้ย” เจ๊ซุ้ยค่อนข้างอารมณ์เสีย เพราะเจ๊แกไม่อยากไปเจอศัตรู ส่วนผม อารมณ์ดีตั้งแต่ในฝัน ร่วมถึง ตอนนี้ด้วย ที่เจ๊ซุ้ยกำลังจะพาผมไปต่อบทที่บริษัทมีเดีย ทุกเวลา ทุกนาที ของผม มันมีความสุขไปเสียผม ผมนับเวลาที่จะถึงบริษัทมีเดียเลยนะ เป็นละครเรื่องแรกที่รู้สึกว่า ผมเต็มทีแบบสุดๆ “ลงมาได้แล้วจ้า” เจ๊ซุ้ยเดินลงไปก่อนผม ผมนี้ตื่นเต้นกับการเจอนางเอกมาก ผมเดินเข้ามาในบริษัทพร้อมกับเจ๊ซุ้ย เธอจะมาหรือยัง เธอจะอยู่ในนั้นไหมนะ ความคิดต่างๆ เล็นเข้ามาในหัวไม่หยุด “สวัสดีค่ะ เจ๊ซุ้ย ฝนเองค่ะที่โทรติดต่อเจ๊ไป” พนักงานหญิงทำการสวัสดีเจ๊ซุ้ย ก่อนจะเปิดประตูให้กับเราสองคน เจ๊ซุ้ยเดินนำหน้าด้วยใบหน้าเชิด ส่วนผม ก็ต้องยิ้มสิ นางฟ้าผมนั่งอยู่ตรงนั้นนี่ “มาช้าจังเลยนะ พระเอกเนี่ย” พอมาถึงผมก็โดนไอ้อิฐพูดต่อว่าทันที นี้ก็เพิ่งรู้เหมือนกัน ว่าต้องมาร่วมงานกับมันด้วย “ดูแลเด็กไม่ดีเลยหรือไง ถึงปล่อยให้คนอื่นเขานั่งรอ” ไม่เท่านั้นเ**กอล์ฟ ยังกัดเจ๊ซุ้ยอีก เจ๊ซุ้ยก็พยายามเยบ ทำหูทวนลม นั่งนิ่งๆ ไป แต่ในใจผมรู้ดีว่าเจ๊ซุ้ยปรี๊ดแทบปรอทแตก ส่วนผมก็ไม่ได้สนใจใครละ นอกจากผู้หญิงที่นั่งข้างๆ ผม
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม