บทที่ 2 ตามถึงบ้าน 3
607 คำ
ศิรธัชไม่ใช่แค่จงใจมาข่มขู่วางอำนาจถึงที่ร้านเธอเท่านั้น แต่จอมเผด็จการอย่างเขายังทำให้เธอปวดหัวจนเกือบเผลอยกมือกุมขมับ ด้วยการส่งชุดราตรีเข้ากับรองเท้าส้นสูงสีขาวบริสุทธิ์มาให้ แถมพ่วงมาด้วยการ์ดเชิญเข้าร่วมงานหมั้น ทำเอาสาวๆ พากันตื่นเต้นถามเธอกันให้วุ่นว่า
“ตกลงพี่เมี่ยงเป็นอะไรกับคุณศิรธัชเหรอ ทำไมเขาถึงส่งชุดมาให้พี่ แถมยังเชิญไปร่วมงานสำคัญระดับนั้นอีก”
“ดูชุดที่เขาส่งมาให้พี่สิ รสนิยมดีเวอร์ เหมาะกับพี่มาก ไซส์ก็น่าจะพอดีกับพี่เมี่ยงด้วย ใส่ออกมาแล้วพี่เมี่ยงต้องสวยสุดๆ แน่เลย”
มิทิรายิ้มแกนๆ ลำบากใจจนพูดไม่ออก และไม่อยากจะพูดถึงเรื่องนี้ด้วย เธอหยิบชุดที่ตุ้มเอาออกมาดูพับเก็บใส่กล่องเหมือนเดิม เอ่ยตัดบทว่า
“เขาคงกลัวว่าพี่แต่งตัวปอนๆ ไปแล้วจะทำให้ขายหน้าละมั้ง”
“แล้วพี่จะใส่ชุดนี้ไปมั้ย?”
ติ๊ง ติ๊ง...
ยังไม่ทันตอบเสียงข้อความจากโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นเสียก่อน ID บนหน้าจอทำให้เธอแปลกใจจนแทบไม่เชื่อสายตา ถึงจะลบเบอร์โทรศัพท์นี้ไปนานมากแล้ว แต่เธอก็ยังจำได้ขึ้นใจ
Sirathach : สวมชุดนี้มาร่วมงาน
ส่งมาสั้นๆ แกมบังคับ นิสัยช่างสมกับความเป็นคนบ้าอำนาจอย่างเขาจริงๆ
มิทิรารีบกดปิดหน้าจอ ไม่อยากให้ใครเห็นแล้วยิ่งซักไซ้ไม่เลิก ในความหมั่นไส้มีความแปลกใจเจือปนมากกว่า ศิรธัชเอาเบอร์โทร. ของเธอมาจากไหน เป็นไปได้หรือที่เขายังไม่ลบไลน์ของเธออีก ขนาดเธอยังลบเขาจนเกลี้ยงไม่มีเหลือเลย
เป็นเพราะยุ่งจนลืมเลยไม่ได้เปลี่ยนเบอร์หรือไม่สนใจกันแน่?
เธอเหลือบมองชุดราตรีแล้วแอบถอนหายใจ เพียรสลัดความคิดก่อนที่จะเริ่มฟุ้งซ่าน ถามตัวเองว่าจะอยากรู้ไปทำไม รู้แล้วยังไง ได้อะไรขึ้นมา ในเมื่ออดีตสามีกำลังจะเข้าพิธีหมั้นกับคนอื่นอีกไม่กี่วันข้างหน้า ไม่ว่าศิรธัชจะมีเหตุผลอะไรที่ทำอย่างนี้ เธอแค่ไม่ต้องใส่ใจหรือมานั่งหวั่นไหวก็พอ ท่องเอาไว้...เธอกับเขาหย่ากันแล้ว ไม่เกี่ยวข้องกันอีก
หญิงสาวปิดกล่องราวกับผนึกความรู้สึกของเธอลงไปด้วย ตอบคำถามที่เพื่อนร่วมงานถามเมื่อครู่ว่า
“พี่คงไม่ใส่ชุดนี้ไปหรอก กลัวทำเลอะแล้วไม่มีปัญญาใช้คืน อีกอย่างไม่มีใครกำหนดว่าไปงานหมั้นแล้วต้องสวมชุดราตรีสักหน่อย”
“แต่มันจะดีเหรอพี่เมี่ยง ไม่กลัวคนอื่นจะมองพี่แปลกๆ รึไง”
มิทิรายิ้มอ่อน เดาได้เลยว่าถ้าขืนเธอใส่ชุดที่ศิรธัชเลือกให้ไปต่างหากจะถูกคนอื่นมองไม่ดี โดยเฉพาะแม่เลี้ยงที่อาจจะลุกขึ้นมาชี้หน้าด่ากราดเธอให้อับอายกลางงานว่า จงใจมาแย่งซีนลูกสาวหล่อน เลยใส่ชุดสีขาวมาสวมรอยเป็นคู่หมั้นของเขาแทน
“นี่ไม่ใช่งานหมั้นของพี่สักหน่อย แล้วจะแต่งสวยไปให้ใครดู”
มิทิรายักไหล่ เธอไม่ได้ตั้งใจจะไปแสดงความยินดีกับพวกเขาอยู่แล้ว แต่ถูกบังคับให้ไปต่างหาก ฉะนั้นใส่ชุดอะไรแล้วมันจะแตกต่างกันตรงไหน...ก็มีค่าเท่ากัน!
- ผู้เขียน
