บทที่ 2 ตามถึงบ้าน 4
635 คำ
มิทิราเดินสะโหลสะเหลกลับถึงบ้านอย่างเหนื่อยล้า เหลือบสายตามองกล่องใส่ชุดราตรีที่ถืออยู่ในมือแล้วยิ่งหงุดหงิด แทบอยากจะโยนมันทิ้งลงถังขยะเสียเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่ติดที่ว่าจะต้องชดใช้เงินก้อนโตคืนอดีตสามีละก็
คนเลว!
เขามันเป็นจอมหาเรื่อง ขยันสร้างความยุ่งยากลำบากใจให้เธอไม่รู้จักจบจักสิ้น ตั้งแต่โลกเหวี่ยงให้เธอหวนกลับมาเจอศิรธัช ไม่มีสักคืนที่เธอจะได้นอนหลับสนิทเลย เขาทำให้เธอปวดหัวจนแทบระเบิด สับสนจนแทบจะเป็นบ้า เอาแต่ครุ่นคิดหนักใจว่าเขาจะมาไม้ไหนกันแน่ เธอไม่รู้ว่าเขาจะแค้นฝังหุ่นอะไรกันนักหนา เธอต่างหากที่โดนพวกเขากระทำย่ำยีมาตลอด
หญิงสาวถอนหายใจพลางหยิบกุญแจบ้านไขประตู รู้สึกเพลียๆ จนอยากจะพักเอาแรงสักหน่อย แต่ได้ยินเสียงคนร้องทักจากบ้านหลังข้างๆ ว่า
“คุณเมี่ยง”
มิทิราหันมองไปตามเสียง พอเห็นว่าเป็นเพื่อนบ้านหนุ่มที่รู้จักมักจี่กันอยู่ก็เก็บสีหน้าส่งยิ้มละไม เอ่ยทักทายกลับว่า
“คุณชาติ กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ แล้วคุณแม่อาการเป็นยังไงบ้าง”
“ดีขึ้นมากแล้วครับ โรคคนแก่ก็แบบนี้แหละ”
“ค่อยยังชั่วหน่อยนะคะที่ไม่มีอะไรร้ายแรง” มิทิราพยักหน้ารับอย่างเบาใจแทนเขา
ธนชาติเป็นเพื่อนบ้านที่ดีคนหนึ่ง ทำงานเป็นผู้จัดการโรงงานประกอบรถยนต์ ถึงเขาจะเพิ่งย้ายมาซื้อบ้านที่นี่ได้เพียงสามเดือน แต่ความมีน้ำใจของเขาทำให้เราสนิทกันพอสมควร เขามักช่วยเหลือเธอในหลายๆ เรื่องตามประสาสาวโสดที่อยู่บ้านตัวคนเดียว เธอเองก็ตอบแทนเขาด้วยทำอาหารให้เป็นบางมื้อ ยังช่วยเป็นหูเป็นตาดูบ้านให้ในช่วงที่เขาลางานไปดูแลแม่ที่ป่วย
“วันนี้ผมกลับมาถึงเร็ว เห็นลีลาวดีบ้านคุณดูรกๆ เลยช่วยตัดแต่งกิ่งให้แล้ว จะได้ไม่เกะกะ”
“ขอบคุณมากเลยค่ะ เมี่ยงก็เล็งๆ อยู่เหมือนกันว่าจะตัดสักที แต่ไม่มีเวลาเลย ช่วงนี้งานค่อนข้างยุ่ง เพราะมีคนมาตัดสูทกันเยอะ” โดยเฉพาะลูกค้ากิตติมศักดิ์รายล่าสุดที่ทำเอาเธอปวดหัวจนหมดเรี่ยวแรง
“เหนื่อยแย่เลยนะครับ งั้นต้องกินเยอะๆ คุณแม่ผมฝากผลไม้จากสวนมากให้คุณด้วย มีตั้งหลายอย่างแน่ะ ทั้งเงาะ มังคุด ส้มโอ แล้วก็เม็ดมะม่วงหิมพานต์ สดๆ จากสวน สุกกำลังดีหวานอร่อยจากธรรมชาติเลย เดี๋ยวผมยกไปให้นะครับ”
“ลำบากคุณชาติแย่เลย” เธอเอ่ยอย่างเกรงใจ “ขอบคุณนะคะ ฝากขอบคุณคุณแม่ด้วย แต่เมี่ยงอยู่คนเดียวคงทานไม่หมดหรอกค่ะ เดี๋ยวเมี่ยงปอกแล้วคุณชาติเอากลับมาทานที่บ้านด้วยก็แล้วกัน”
“ได้ครับ งั้นเดี๋ยวเจอกัน”
“ค่ะ” มิทิรายิ้มรับบางๆ มองเพื่อนบ้านหนุ่มโบกมือแล้วหันหลังเดินเข้าบ้าน ก่อนที่เธอจะเปิดประตูเข้าบ้านตาม จัดการล้างหน้าล้างตา เปลี่ยนเป็นชุดสบายๆ มัดรวบผมเสร็จแล้วก็ตรงมาที่ห้องครัว ง่วนกับการการเตรียมมีดเตรียมจานและกล่องใส่ผลไม้ให้ธนชาตินำกลับบ้านด้วย เธอหยุดมือเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู คงจะเป็นธนชาตินั่นแหละ
“มาแล้วเหรอคะ ทำไมเร็วจัง” หญิงสาวเปิดประตู เอ่ยเสียงใสพลางส่งยิ้มละไม ชั่วพริบตาเดียวก็พลันชะงักตัวแข็งทื่อ ดวงตาเบิกโพลงอย่างตื่นตระหนก
ศิรธัช!
เขามาที่ที่นี่ได้ยังไง รู้ที่อยู่บ้านเธอได้ยังไง นี่เขาจงใจตามมารังควาญเธอถึงที่บ้านเลยหรือ?
- ผู้เขียน
