EP : 4
1111 คำ
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
...พระแพง
“...”
ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด
...พระแพง
“...อ่าส์!”
ติ๊ด!
“ครับ” ผมไม่มีอารมณ์จะรับสาย ไม่ใช่แค่กับพระแพงแต่หมายถึงทุกคนไม่มีข้อยกเว้นแต่จะให้ทำยังไงถ้าไม่ใช่เพราะมีเรื่องทุกข์ใจพระแพงไม่โทรมาซ้ำ ๆ หรอก
(พี่กายยุ่งเหรอคะ แพงกวนรึเปล่า)
“นิดหน่อยแต่คุยได้ แพงมีอะไร”
(พี่กาย...ไม่ลืมนัดพรุ่งนี้ใช่ไหม)
“...อื้ม ไม่ลืม” ผมไม่ลืมหรอกแค่เกือบลืมไปก็เท่านั้น
(ขอบคุณนะคะ แพงไม่อยากกวนแต่แพงไม่มีใคร แพงคิดว่าปีนี้แพงคงมีแมนแต่...ฮึก!)
“อย่าเศร้า ไม่เป็นไรอย่างน้อยก็ได้คัดคนไม่จริงใจออกจากชีวิต” คำปลอบใจเบสิคที่ไม่เคยใช้ได้ผลจริงกับคนอกหักหลุดออกมาจากปากผมเพื่อพูดให้พระแพงฟังเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ และมันคงไม่มีทางสิ้นสุดลงนอกซะจากใครอีกคนจะเลิกตามแย่งแฟนของอีกคนเหมือนคนเป็นโรคจิตแบบนี้สักที
(ฮึก! ทำไมเพื่อนต้องคอยแย่งแฟนแพงตลอดเลยคะพี่กาย)
“...ช่างเขาเถอะ” ผมไม่อยากพูดเรื่องนี้ว่ะ ถึงในใจจะคิดแต่ก็ไม่เคยอยากพูดมันออกมาไม่ว่ากับใครทั้งนั้นต่อให้คนนั้นจะเป็นคนที่ถูกกระทำก็ตาม
(พี่กายบอกเพื่อนให้แพงหน่อยได้ไหม ฮึก! บอกให้เพื่อนปล่อยแพงไปสักทีได้ไหม~) ผมเห็นใจเธอ โคตรเห็นใจเลยเพราะทุกครั้งที่ได้เริ่มต้นรักใครใหม่พระแพงจะบอกกับผมเสมอว่าเธอให้ใจกับทุกคน แต่สุดท้ายผู้หญิงเรียบร้อยน่ารักอย่างพระแพงก็สู้ผู้หญิงอย่างพระเพื่อนไม่เคยได้
“สักวันเราจะเจอผู้ชายที่รักเราจริงแล้วไม่ไขว้เขวไปกับผู้หญิงคนอื่นพระแพง”
(แล้วเมื่อไหร่ล่ะคะพี่กาย ฮึก! เมื่อไหร่เหรอคะที่แพงจะเจอผู้ชายคนนั้น ฮื่อ ๆๆ)
“...” ผมให้คำตอบไม่ได้เลยว่ะเพราะหลายคนที่เข้าไปในชีวิตเธอก็เหมือนจะดีแต่สุดท้ายก็แพ้การทางพระเพื่อนเสมอ
(แพงอยากมีความสุข ฮื่อ ๆๆ ทำไมแพงต้องเจอแต่อะไรก็ไม่รู้ ทำไมเหรอคะพี่กาย ฮื่อ ๆๆ) พระแพงปล่อยโฮออกมา เสียงร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดทำให้ผมอดรู้สึกสงสารเธอไม่ได้
“ไม่เป็นไรนะพระเพื่อน พรุ่งนี้พี่จะทำให้วันเกิดปีนี้ของเราเป็นวันที่ดีที่สุด”
(ฮึก! เดี๋ยวเพื่อนก็ตามมาอยู่ดี)
“ไม่ ผู้หญิงคนนั้นจะมาทำอะไรไม่ได้หรอก”
(จริง ๆ เหรอคะ ฮึก! พี่กายไม่ได้พูดแค่ให้แพงสบายใช่ไหม)
“อื้ม พี่สัญญา”
ผมไม่ได้รับปากลอย ๆ แต่ผมจะทำให้ได้ พระเพื่อนควรหยุดรังควานพระแพงสักที เธอควรหยุดรังควานและได้รับบทเรียกจากการโดนกลั่นแกล้งบ้าง
-วันต่อมา-
อรุณสวัสดิ์...วันอีตอแหลหลุดจากนรกอเวจี
“ไม่เป็นไรนะพระเพื่อน พรุ่งนี้พี่จะทำให้วันเกิดปีนี้ของเราเป็นวันที่ดีที่สุด”
“ไม่ ผู้หญิงคนนั้นจะมาทำอะไรไม่ได้หรอก”
“อื้ม พี่สัญญา”
ถึงฉันจะไม่รู้ว่าอีแพงมันพูดอะไรบ้างแต่ก็เดาไม่ยาก ยังไงก็ไม่พ้นร้องไห้ฟูมฟายเรียกคะแนนสงสารจากคนทั้งโลกแล้วก็ให้คนเทคะแนนความเกลียดมาที่อีเพื่อนคนนี้นั่นแหละ แต่แล้วไงในเมื่อฉันไม่เคยแคร์อยู่แล้วว่าใครจะเกลียด รวมถึงผู้ชายที่ฉันบังเอิญผ่านไปได้ยินเขาคุยโทรศัพท์เมื่อคืนด้วย จะเกลียดฉันมากแค่ไหนฉันก็ไม่แคร์
“ไม่เป็นไรนะพระเพื่อน พรุ่งนี้พี่จะทำให้วันเกิดปีนี้ของเราเป็นวันที่ดีที่สุด”
เหอะ! มันไม่มีทางเป็นวันที่ดีที่สุดได้ตั้งแต่เมื่อยี่สิบเอ็ดปีก่อนแล้วเพราะมันเป็นวันนรกแตกจะมาฝันกลางวันอยากให้เป็นวันที่ดีได้ยังไง ปัญญาอ่อน
ฉันแสยะยิ้มแล้วเบะปากใส่กระจกหลังจากทาลิปสีแดงเลือดนกเสร็จ ลงไปข้างล่างดีกว่า ไปเตรียมตัวรอดูว่าคนอย่างพี่กายจะใช้วิธีไหนกำจัดฉันออกไปจากปาร์ตี้วันเกิดอีแพง
“กินข้าวรึเปล่า”
“หืม~ ชวนกินข้าว?” ฉันหันไปมองเขาด้วยความแปลกใจแต่ไม่ได้รู้สึกเซอร์ไพรส์หรอกนะ แค่แปลกใจแบบแกล้ง ๆ ก็แค่นั้น
“ชวนตามมารยาท”
“อ่อ ถ้างั้นก็ขอบอกแบบเสียมารยาทเลยเนอะว่า ไม่”
“ถ้างั้นก็ไปไกล ๆ ไปจากบ้านนี้ได้ยิ่งดี” เขาไล่โดยที่ไม่มองหน้าฉัน ทำเหมือนฉันเป็นอากาศฉันก็เลยเดินไปใกล้เขา ไปหยุดที่โต๊ะอีกด้านเอามือวางบนโต๊ะแล้วโน้มตัวลงไปหา
“ทำไมคะ นัดปาร์ตี้ริมสระกันสองคนเหรอ?” ฉันทั้งโน้มทั้งทำเสียงยั่วใส่
“...”
“ว่าไงคะพี่กาย จะจะปาร์ตี้วันเกิดแล้วเป่าเค้กริมสระกันเหรอ?”
“...เสือก”
“หึ ๆๆ กินเค้กให้อร่อยแล้วกันเนอะ เป่าเสร็จแล้วกินเลยล่ะ กินของหวานก่อนพอไปกินของเน่าจะได้ไม่คาว~”
“ใครกันแน่วะที่มันเน่า?”
“สงสัยเหรอ?”
“เออ”
“แล้วตอนกินเป็นไงล่ะ ก็เห็นอร่อยมากไม่ใช่เหรอ? เห็นกินแล้วกินอีกอยู่บนเตียงเป็นวัน ๆ”ฉันจีบปากจีบคอพูดออกไปทำให้ไอ้คนที่นั่งหน้าตึงอยู่ตรงหน้าเส้นเลือดกระตุกเลยทีเดียว
“...เธอแม่ง พูดออกมาได้ไงวะไม่อายปากเหรอ”
“แล้วไอ้คนที่มันจะจัดงานวันเกิดให้เมียเก่าในบ้านที่เป็นเรือนหอล่ะ จัดได้ไงไม่ละอายใจกับความอัปรีย์ของตัวเองเหรอ?” เอาสิ กล้าด่าก็ต้องกล้ายอมรับความจริงด้วยนะเวลาโดนด่าย้อนกลับ
“ก็ยังดีกว่าผู้หญิงที่มันมีผัวอยู่แล้วแต่เสือกร่านไปแย่งแฟนคนอื่นมาเป็นผัวตัวเองไม่จบไม่สิ้นก็แล้วกัน!”
“หึงเหรอ?” เขาตะคอกใส่ดังลั่นบ้านแต่ฉันแค่ยิ้มแล้วถามเบา ๆ
“หึง? หึ! พี่ไม่ตาต่ำไปหึงผู้หญิงแบบเธอหรอกพระเพื่อน”
“ก็ดี ไม่หึงก็ดีชีวิตเพื่อนจะได้เป็นอิสระแย่งผัวอีแพงแบบนี้ได้ตลอดไป”
“ถ้าจะร่านไม่จบไม่สิ้นแบบนี้แล้วทำไมไม่หย่าให้พี่สักทีวะ! ไปหย่ากันให้มันจบ ๆ สักที!”
- ผู้เขียน
