พ่อผู้ใหญ่แพ้ทางเมียเด็ก NC20+

แนะนำนิยาย พ่อผู้ใหญ่แพ้ทางเมียเด็ก... “เจ็บหน่อยนะ พอดีของพี่มันใหญ่” เขาบอกอย่างภาคภูมิใจ “ไม่เป็นไรค่ะ ใหญ่กว่านี้ หนูก็เจอมาแล้ว” เธอมองสบตาคนของใหญ่อย่างไม่กลัวเกรง เมื่อไม่มีใครยอมใคร ศึกแห่งศักดิ์ครั้งนี้จึงไม่มีคำว่าอ่อนโยน... พ่อผู้ใหญ่ขันเงิน วัย 42 ปี โสดแต่ไม่สด เป็นผู้ใหญ่บ้าน หมู่บ้านเนินหมีห่าว ตำบลโคกเคียว หนุ่มใหญ่ ใจถึง ลูกบ้านพึ่งพาได้ เขาเป็นพ่อผู้ใหญ่ที่ชาวบ้านยกย่องและให้ความเกรงใจ นอกจากนี้เขายังเป็นเจ้าของกิจการฟาร์มวัวพันธุ์ด้วย รินรดา บัณฑิตใหม่ วัย 22 ปี แม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก พ่อของเธอคือ กำนันรุ่งโรจน์ กำนันตำบลโคกเคียว และเป็นเจ้าของร้านขายผลิตภัณฑ์การเกษตรและวัสดุก่อสร้าง เธอเอาแต่ใจ และชอบทำอะไรประชดพ่อ เพื่อเรียกร้องความสนใจ เรื่องระหว่างเขากับเธอ เกิดขึ้นเพราะรินรดาคิดทำอะไรแผลง ๆ เพราะไหน ๆ พ่อก็กล่าวหาว่าเธอเป็นเด็กใจแตกแล้ว เธอเลยอยากประชด เธออยากลองทำสิ่งที่ไม่เคยทำ ก่อนที่จะกลับไปอยู่บ้านตามคำสั่งพ่อ คืนนั้นเธอไปกินเหล้าที่ผับ และจบลงที่วันไนต์สแตนด์กับชายแปลกหน้า มันจะดีมากถ้าทุกอย่างจบแค่คืนนั้น แต่เมื่อเธอกลับมาช่วยพ่อทำงานที่ร้าน เธอก็ได้เจอเขาอีกครั้งในฐานะพ่อผู้ใหญ่บ้านหมู่บ้านใกล้กัน ฮือ… โลกจะกลมไปไหนเล่า ซีรีส์ ผัวเฒ่ากร้าวใจ 1 พ่อผู้ใหญ่แพ้ทางเมียเด็ก 2 พ่อกำนันแพ้รักเด็กเลี้ยง 3 เสี่ยใหญ่แพ้ใจเมียเก็บ 4 พ่อครูแพ้มนตร์เมียเก่า 1 เด็กใจแตก “หนูไม่กลับ” “ถ้าหนูไม่กลับ พ่อจะไม่โอนเงินให้หนูแล้ว” “หนูเพิ่งเรียนจบ ขออยู่เที่ยวสักปีไม่ได้เหรอคะ” เสียงที่พูดกับปลายสายอ่อนลง เพราะเป็นรอง เนื่องจากต้องพึ่งพาเงินจากบิดา “แล้วใครจะช่วยพ่อดูแลร้าน” “ก็สาว ๆ รอบตัวพ่อนั่นไง มากมายกว่าฝูงควายในทุ่งนาซะอีก ให้มาช่วยงานคงเบาแรงไปเยอะ” “รดา!” “หนูไม่กลับ” “ทำตัวเป็นเด็กใจแตกนะเรา คิดจะลองดีกับพ่อใช่ไหม คิดว่าพ่อไม่กล้าเหรอ คอยดูก็แล้วกัน” ผู้เป็นพ่อวางสายไปแล้ว คนเป็นลูกกำโทรศัพท์ไว้แน่น ไม่กลับ ยังไงก็ไม่กลับ เธอเรียนหนักมาตั้งสี่ปี จบแล้วก็ขออยู่เที่ยวผ่อนคลายสักหน่อยไม่ได้หรือไง “พ่อไม่กล้าทำหรอก” เพราะตั้งแต่แม่เสียไป ตอนนั้นเธอยังเด็ก พ่อก็เอาอกเอาใจ และตามใจเธอมาตลอด เธอคิดว่า ครั้งนี้ พ่อก็คงตามใจเธออีกเหมือนเดิม ทว่า รินรดาคิดผิด เพราะพอถึงวันสิ้นเดือน พ่อไม่โอนเงินให้เธอจริง ๆ พ่อจงใจใช้วิธีนี้บีบบังคับเธอให้กลับไปช่วยงานที่บ้าน ใช่ว่าเธอจะไม่กลับ เธอก็เคยบอกไปแล้วว่าจะกลับ แค่ขอเที่ยวอีกสักหน่อยไม่ได้หรือไง พ่อไม่รักเธอแล้ว พ่อรักแต่ยัยพวกผู้หญิงขี้อ่อยที่เอาตัวเข้าแลกเพื่อเงินของพ่อเท่านั้น ก็ได้...เธอกลับบ้านก็ได้ แต่ก่อนกลับ เธอขอทำตัวเป็นเด็กใจแตกอย่างที่พ่อกล่าวหาเธอหน่อยเถอะ ในเมื่อเป็นเด็กดีแล้วไม่ได้รับคำชม เธอก็จะทำตัวเป็นเด็กใจแตกอย่างที่พ่อว่าจริง ๆ ให้ดู รินรดาสวมชุดเดรสเซ็กซี่สีดำ คืนนี้เธอจะเธอไปเที่ยวผับ เพื่อทำตัวเป็นเด็กใจแตก เธอจะดื่มเหล้า เธอจะวันไนต์สแตนด์ ใช้ชีวิตให้มันสุดเหวี่ยง แล้วพรุ่งนี้ เธอจะกลับบ้าน ไปอยู่บ้านนอกบ้านนา ไปช่วยพ่อดูแลร้าน อย่างที่พ่อต้องการ รินรดาเลือกนั่งที่สตูลตัวสูงข้างบาร์น้ำ เพราะเธอมาคนเดียว เธอจึงเลือกที่นั่งตรงนี้ หญิงสาวสั่งเครื่องดื่ม และนั่งจิบไปเรื่อย ๆ ตาก็มองหาเป้าหมาย จะเสียตัวทั้งที เธอต้องเลือกดี ๆ หน่อย แต่มองจนทั่วทั้งผับก็ยังหาดีไม่ได้ แต่ตอนที่เธอกำลังจะดึงสายตากลับมา เธอก็ต้องสะดุดตากับร่างสูงสมาร์ตที่เพิ่งเดินผ่านประตูเข้ามา เขาไม่ได้หล่อเปล่งประกาย แต่รินรดารู้สึกว่า เขาหล่อ ภูมิฐาน น่าค้นหา ที่สำคัญ เขาดึงดูดสายตาผู้หญิงหลายคนมาก คนถูกสาวมองเหมือนจะรู้ตัว เขาสาดสายตาคมกริบมองมาที่เธอ ประกายตาพึงพอใจฉาบฉายในดวงตาคู่คม เขาระบายยิ้มบาง และเดินตรงมาที่เธอ “สวัสดีครับคุณผู้หญิง ไม่ทราบว่า ที่นั่งตรงนี้ว่างไหมครับ” “ว่างค่ะ” รินรดาพยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่น เพราะพอเขาเข้ามาใกล้ เธอได้เห็นใบหน้าชัดเจนเต็มสองตา แถมยังได้กลิ่นหอมในแบบผู้ชายจากตัวเขาด้วย ใจดวงน้อยก็สั่นหวิวไหวยังไงก็ไม่รู้ แต่เธอเป็นคนที่หากคิดจะทำอะไรแล้ว เธอก็จะมุ่งมั่น และทำมันให้สำเร็จ เธอจะไม่มีวันถอยเด็ดขาด ยิ่งเธอเห็นว่าผู้หญิงคนอื่นพากันมองมาที่เขาอย่างมีความหวัง มันก็ทำให้เธอรู้สึกว่า เธอคือผู้ชนะ เพราะเขาเลือกเธอ “ผมชื่อบิ๊กครับ เรียกพี่บิ๊กก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักคุณ...” “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ พี่บิ๊ก หนูชื่อ ลิลลี่ค่ะ” รินรดาติดคำพูดแทนตัวเองกับผู้ใหญ่ว่าหนู เธอจึงพูดไปอย่างลืมตัว เธอไม่อยากบอกชื่อจริง เพราะกลัวว่าเขาจะตามหา ในเมื่อคิดจะได้กันแค่คืนเดียว ก็บอกชื่อปลอม ๆ ไปก็แล้วกัน “ยินดีที่ได้รู้จักครับ หนูลิลลี่” เธอแทนตัวเองว่าหนู เขาก็เลยเรียกเธอว่า หนูลิลลี่ ทั้งสองพูดคุยกันเรื่องทั่วไป และก็คุยกันอย่างถูกคอ และสุดท้ายก็ไปจบลงที่โรงแรม อย่างที่รินรดาต้องการ