หลังเลิกเรียนพระพายและเพื่อนสนิทได้พากันเดินอยู่บนฟุตบาททางออกไปหน้ามหาวิทยาลัย
“แน่ใจเหรอว่าจะกลับบ้าน” มะนาวหันมาเอ่ยถามเพื่อให้เพื่อนคิดทบทวนดูอีกที
“อื้ม” พระพายส่งเสียงยืนยันในลำคอ
“แล้วไม่กลัวว่าแม่เลี้ยงของแกจะนัดแนะให้ไอ้เสี่ยมาจับตัวแกหรือไง”
“ก็แอบกลัวอยู่เหมือนกัน”
ผ่านไปแค่อาทิตย์เดียวแม่เลี้ยงของเธอก็โทรมาอ้อนวอนขอให้กลับไปหา อ้างว่าสำนึกผิดที่ทำเรื่องไม่ดีเอาไว้ เลยอยากกินข้าวด้วยกันเหมือนกับแม่ลูกบ้านอื่น
ทว่าเธอกลับคิดว่าเงินสองหมื่นที่ให้ไปคงจะหมดแล้ว และที่เพื่อนพูดมาก็มีส่วนทำให้เกิดความลังเล เพราะเพิ่งผ่านเหตุการณ์เลวร้ายมาได้ไม่นาน ไม่รู้ว่าเสี่ยสมบูรณ์ยังมีความคิดสกปรกกับตัวเธออยู่หรือเปล่า
“ให้ฉันไปเป็นเพื่อนดีกว่า ถึงแม่เลี้ยงของแกจะไม่ต้อนรับ แต่ยัยมะนาวคนนี้จะยอมเป็นคนหน้าด้านให้หนึ่งวัน”
“เอางั้นก็ได้ ขอบใจแกมากนะมะนาว” หญิงสาวคว้าแขนของเพื่อนมากอด พลางว
