บทที่ 8 แฟนคนแรก
1733 คำ
บทที่ 8 แฟนคนแรก
หลังจากวันนั้น ภัทรก็โทรหาฉันทุกวัน ซึ่งฉันจะไม่รับสายเบอร์แปลก ฉันเลยไม่รับ แต่ก็เอาไปถามตาอยู่เหมือนกันว่าเบอร์ภัทรไหม ตาก็บอกว่าใช่
ผ่านมา 1 อาทิตย์
วันนี้น้องชายฉันหยุดเรียนเพราะไม่สบาย ฉันเลยโทรบอกพรว่าเดี๋ยวไปรับ! จะไปโรงเรียนพร้อมพร
รับพรเสร็จให้พรขับต่อไปจนถึงแถวที่พี่ธิตและภัทรอาศัยอยู่! และวันนี้มันก็ดวงซวยจริงๆเลย ระหว่างทางเจอภัทร ตอนแรกฉันไม่เห็นหรอกหันไปอีกทางหนึ่งแต่พรบอกให้ดูกระจกรถสิ ซึ่งมันสะท้อนเห็นคนที่กำลังขับตามพวกเรามา
" ทำไงดี ฉันไม่อยากเจอมันอะ "
พรจึงบิดเร่งรถให้เร็วกว่าเดิม แต่ภัทรเร็วกว่าบิดรถมาขี่เทียบเราสองคน
" นี่ๆ วิ ทำไมโทรไปไม่รับสาย "
" พอดีไม่ค่อยว่างอะ " ฉันก็แถไปเรื่อย
" คืนนี้รับด้วย หากไม่รับสายฉันจะเอาเบอร์เธอให้ไอ้หัวแดงแล้วนะ ไปละ " ภัทรพูดจบก็เลี้ยวหัวรถกลับ
" เอาไงดี "
" ดูแกเครียดนะยัยวิ แค่มีแฟนเว้ย! ไม่ใช่เสียซิงสักหน่อยกลัวอะไรวะ มีๆไปเถอะ ฉันแอบอิจฉาแกนะ.... จริงๆบางคนก็ปล่อยผ่านได้ละ แต่อีตาภัทรยังตื้อแกอยู่นะ "
" ฉันว่ามันหวังจิ้มต่างหากดูก็รู้ว่าเจ้าชู้จะตาย! " ฉันพูดตามที่เห็น!
" เออน่าลองดูไม่เสียหายหรอก"
" อืม! "
ระหว่างนั้นก็ถึงโรงเรียน
11 : 00 น.
เรียนจนหมดคาบ พอคาบพักพวกเราก็พากันไปห้องคอมพิวเตอร์
ฉันเป็นคนที่ชอบนักฟุตบอลไทยมากเพราะพ่อฉันและพี่ชายชอบดูบอล! ที่บ้านฉันมีผู้ชายมากฉันเลยจะติดนิสัยห้าวๆหน่อยเวลาอยู่กับคนที่สนิท
" พี่อนาวินหล่อไหม" ฉันสะกิดให้พรดู
" หล่อๆ แกไม่เล่นเฟซบุ๊กเหรอ "
" มันมีอะไรดีอะในเฟซ "
เฟซบุ๊กฉันสมัครตั้งแต่มอ4 แล้วแต่ไม่ค่อยได้เล่น
" ก็หาคู่ไง ดูปู้ชายไปด้วยสิยะ " ตาพูดพร้อมทำหน้าเคลิ้มๆ
" ฮือ" ฉันก็เลยเข้าเฟซบุ๊ก
" โห้ววว ดูคนที่แอดแกเป็นเพื่อนสิตั้ง100คนแหนะ "
" ก็เยอะแหละ เพราะนี่ฉันพึ่งเปิดหลังจากที่หยุดไปตั้งแต่ มอ4 ไม่ได้เข้าเล่นเลย " ฉันพูดแต่ตามองจอดูว่าใครเพิ่มมา
ฉันไม่รับทุกคนหรอกนะเลือกรับเฉพาะ ดูจากโปรไฟล์
" พวกแกทำไมไม่ไปดูของพวกแกวะ มาจ้องที่เครื่องฉันทำไม "
" นั่นๆเด็กบ้านฉันกดรับสิ! " ตาก็ไม่ฟังที่ฉันพูด ชี้นิ้วที่รายชื่อคนมาขอเพิ่มฉัน
" เออ! เอ๊ะ " แต่สายตาฉันกลับสะดุดโปรไฟล์หนึ่ง...ฉันจำเขาคนนั้นได้ดี! ซี แอดเพื่อนฉันอะ ตื่นเต้นและดีใจมาก
" นี่ๆ ใคร เขาคือใครทำไมแกดูยิ้มแย้มจัง " พรก็ยังเซ้าซี้จะรู้ให้ได้เหมือนเดิม ฉันไม่พูดอะไรนางทั้งสองต่างแยกย้ายไปเล่นของตัวเอง
ฉันกดรับทันที กดไปเรื่อยๆเลือกบางคนเพราะรู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง ฉันกดเลื่อนฟีตข่าวดูไปทั่ว มีโพสต์ อวดคู่! อวดรวย! อวดอาหาร!
จู่ๆที่แชทมันขึ้นสีแดงฉันกดเข้าดูทันที คนที่ฉันพึ่งกดรับทักเข้ามาทำให้ฉันนิ่งเงียบแต่ใจมันเต้นตึกตัก ค่อยๆกดเข้าไปดู
ห้องแชท { ซี | วิ }
( ซี : โห๋...เราแอดไปตั้งแต่ปีที่แล้วโน่นแหนะ )
( ฉัน : ก็พึ่งเล่นเอง )
( ซี : อ๋อ 555+ วันนี้ว่างเหรอหรือเรียนคอม )
( ฉัน : ว่างๆนะ )
ซีอ่านและเงียบหายไปฉันจึงกดออกเพราะไม่รู้จะเล่นอะไร
พอถึงเวลาเลิกเรียนฉันจำเป็นต้องไปส่งพรอีก แต่ใครจะรู้ว่าไอ้....ภัทรคนนั้นมันจะมาดักรอฉันที่ทางผ่านเหมือนจะรู้หรือแอบมีไส้ศึกในหมู่เพื่อนของฉัน
" หยุด! " เสียงของภัทรดังขึ้นแถมมันยังมายืนขวางทางอีก
" แกหยุดทำไม " ฉันต่อว่าพร
" แกจะให้ไปไงชนมันเหรอ? " พรพูดยิ้มๆแล้วแวะจอดข้างทาง
ฉันนิ่งเงียบไม่มองหน้าภัทร มันมากับเพื่อนสองสามคนหนึ่งในนั้นคือพี่เบียร์ที่ยัยพรชอบอยู่ด้วย
" คืนนี้รับสายด้วยนะ " ภัทรพูดกับฉัน
" ฉันจะกลับล่ะ " ฉันพูดคนละเรื่อง
" ถ้าไม่พูดกันเรื่องนี้อย่าหวังว่าจะได้กลับ" ไม่พูดเปล่ามันคว้ากุญแจฉันไปถือไว้ พรลงจากรถทันทีเหลือแค่ฉันที่นั่งอยู่บนรถกอดกระเป๋านักเรียนแน่น
" นายต้องการอะไรวะ"
" ก็รับสายฉันด้วยสิคืนนี้โอเคไหม "
"ฉันไม่เข้าใจ มายุ่งกับฉันทำไมวะ นายอะมีแฟนเยอะแยะ "
" ใครบอก ผมเป็นคนดีไม่คบซ้อนครับ "
" ไม่อยากจะเชื่อ " พูดพร้อมเบือนหน้าหนี
" อยากกลับบ้านไหม? " ภัทรเสนอหน้ามาใกล้ฉันไม่รู้มันเดินมาตอนไหน
" เออ อยากกลับและรีบด้วย"
" งั้นลงมาคุยกันแป๊ปนึง! "
ภัทรยืนกอด'อก'มองฉันอย่างชั่งใจ มันสองจิตสองใจแหละกลัวด้วย หากไม่ลงไปมีหวังได้กลับบ้านช้า พ่อแม่จะดุเอาได้ เอาว่ะ วิซะอย่างกลัวที่ไหน ลงจากรถเดินจ้ำอ้าวไปหาภัทรที่ยกยิ้มเหมือนจะโชว์เหนือกว่า
" มาสิ " ภัทรพูดแค่นั้นก็เดินนำหน้าฉันเข้าไปยิ่งไกลจากรถจากทาง เหมือนจะไกลจากเพื่อนด้วย มันคงไม่พาฉันไปทำมิดีมิร้ายหรอกนะ...
" พอได้แล้วมันคุยอะไรที่เป็นความลับเหรอเข้ามาสะไกลฉันขี้เกียจเดินแล้วนะ " ก็อ้างไปนั้นแหละ ใครจะบอกว่ากลัว
" 555+ ฉันไม่ทำไรเธอหรอกนะ "
" แล้วมีไรพูดมา " ฉันยังกอดกระเป๋าแน่น
" เธอยังไม่มีแฟนใช่ไหม งั้นก็เป็นแฟนฉันนะ "
" จะ...ขอกันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ จริงๆเขาต้องจีบกันปะ "
" อ้าว ตลอดเวลาที่ฉันโทรหาเธอละ ทำไมไม่รับสายตอนนั้นฉันจะจีบเธอนะ แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ขี้เกียจรอ" ภัทรพูดแล้วย่างกรายมาหาฉัน
" กะ...ก็.....นายมัดมือชกไปหน่อยไหม อะ ...." เมื่อเห็นว่าภัทรไม่หยุดเดิน ฉันจึงถอยหลังเอง
" จะโอเคหรือไม่ตอนนี้มันขึ้นอยู่กับเธอนะวิ " ภัทรพูดไม่มีแววล้อเล่น
" จริงจังไปไหมวะ นี่คือวิธีที่นายใช้กับสาวๆเหรอ "
" ใช้กับเธอแค่คนเดียว"
" ว้ายย ปล่อย นายจับฉันทำไมอะ "
" เขาไม่เรียกจับนะ เขาเรียกว่ากอดต่างหาก555+ "
ภัทรจับไหล่ฉันแล้วเปลี่ยนเป็นสวมกอดฉันจากด้านหลังทันที ฉันไม่ทันตั้งตัวเลย แถมมาพูดกระซิบที่หูอีก ได้กลิ่นบุหรี่ในตัวภัทรจางๆ
" ฉะ...ฉันโอเคเป็นแฟนนายก็ได้ ปล่อยฉันได้แล้ว "
' จุ๊ป! ' กรี๊ดดดด ไอ้ภัทรมันหอมแก้มฉัน แง่...
" ก็แค่นั้น ทีหลังพูดง่ายๆหน่อยก็ดี ถ้าอยากเปลืองตัวก็พูดให้มันยากเนอะ 555+ "
พอภัทรปล่อยตัวฉันแค่นั้นแหละ ฉันวิ่งปรู๊ดทันที ไปทีรถด้วยท่าทางหอบเหนื่อย! แต่ยังกลับไม่ได้เพราะกุญแจยังอยู่ในภัทรซึ่งมันเดินอย่างสบายใจช้าๆควงกุญแจไปมา โอ้ยย! เบื่อมันมาก
" ไอ้ภัทรอย่าลีลาเดี๋ยวไปแทงสนุ๊กต่อ" หนึ่งในเพื่อนมันพูดขึ้น
" เออ อะพรรับ " ภัทรโยนให้พรที่ตอนนี้ยืนคุยกับพี่เบียร์ด้วยท่าทางที่สนิทสนมยิ้มแย้มใหญ่เลยไม่ดูหน้าฉันเลยที่ตอนนี้บึ้งตึง
ถึงบ้านอย่างปลอดภัยเลทไปยี่สิบนาที โชคดีพ่อกับแม่ไปสวน
พอตกกลางคืน ฉันนั่งทำการบ้านอยู่ประมาณสามทุ่มเสียงมือถือสั่น...เบอร์เดิมเบอร์ที่ฉันไม่อยากรับแต่จำใจต้องรับเพราะคิดว่าฉันอาจจะต้องเจอเขาอีกแน่หากฉันยังเรียนอยู่ที่นั้นซึ่งโรงเรียนที่ฉันเรียนมันไม่ไกลจากบ้านของภัทรเท่าไรเลย
ฉันกดรับสายพร้อมพาตัวเองเข้าห้องนอนพูดเบาๆกลัวพ่อแม่ได้ยิน เหมือนแอบคุยนั่นแหละ
( สายเข้า > ภัทร )
( ฉัน : ฮัลโหล )
( ภัทร : ครับ ทำไร! )
( ฉัน : หายใจอยู่ว่ะ )
( ภัทร : กวนตีนมากครับ )
( ฉัน : เออ ว่าแต่ไรป่านนี้ทำไมถึงไม่หลับไม่นอน คอยจะโทรหาคนอื่นอยู่ได้ น่ารำคาญชิ )
( ภัทร : รอคุยกับคนในสายนี่แหละ )
( ฉัน : ว่ามาจะคุยไร )
( ภัทร : ช่วยพูดให้เพราะหน่อยได้ไหม ครับ )
( ฉัน : ปกติก็พูดแบบนี้แหละ )
( ภัทร : ครับ )
ภัทรพูดครับตลอดสายที่เราคุยกันชวนคุยนั้นนี่ คุยไปเรื่อย ให้ได้คุยว่างั้น
( ภัทร : เป็นแฟนกันแล้วนะอย่าลืม )
( ฉัน : เออนะ ย้ำอยู่ได้นายพึ่งมีแฟนเหรอห้ะ )
( ภัทร : เปล่านะมีมาหลายคนละแต่คนอื่นไม่เหมือนคนนี้ )
( ฉัน : ยังไง )
( ภัทร : คนอื่นดูตอแหล คนนี้ดูเป็นคนตรงๆอยากพูดอะไรก็พูด )
( ฉัน : เออ ง่วงละ ว่าเถอะขอร้อง )
( ภัทร : ให้วางนะ แต่ช่วยพูดคะ / ค่ะ ให้ได้ยินหน่อย )
( ฉัน : เรื่องมากจริงวุ้ย! )
( ภัทร : หรือจะไม่นอน )
( ฉัน : แค่ฉันวางสายก็นอนได้แล้วปะ นายไม่ได้อยู่ใกล้ฉันสักหน่อย )
( ภัทร : งั้นพรุ่งนี้เจอกันทางไปโรงเรียนนะ )
( ฉัน : ไม่ๆ ขอร้องอย่ามาพรุ่งนี้ฉันต้องไปกับน้องชายเดี๋ยวมันจะฟ้องพ่อแม่ได้ )
( ภัทร : งั้นพูด )
( ฉัน : ค่ะ )
( ภัทร ฝันดีนะครับ )
( ฉัน : เอ่อ ฝันดี...ค่ะ )
( ภัทร : คำว่าเออ อะขอซื้อได้ไหม เป็นผู้หญิงพูดให้เพราะๆน่าฟังหน่อยสิครับ )
( ฉัน : อืมๆ...นอนละนะ )
( ภัทร : ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้โทรหาเวลานี้เวลาเดิม หรือพามือถือไปโรงเรียนด้วยจะได้โทรคุย )
( ฉัน : ไม่พาไปแค่นี้นะ ง่วงงง )
( ภัทร : ดะ.... )
ฉันได้ยินแค่นั้นก็กดวางสาย ต่อไปฉันจะไม่เหงาแล้วเหรอ ฉันมีแฟนแล้วแต่มันจะดีเหรอ หากคบกันไปฉันรักเขาแล้วเขาชวนเอ่อ........ฉันต้องทำยังไงวะ....เฮ้อ!....นี่แหละคนพึ่งมีแฟนครั้งแรก ทำอะไรก็ไม่ถูก
♥️___________♥️
นามปากกาม่านฟ้า
- ผู้เขียน
