ตอนที่ ๘
กฎมีไว้แหก
ทั้งสองมองสบตากันลิเลียนยังคงลงน้ำหนักของฟันไปที่ลิ้นของวาดิม ไม่แน่ใจหากเธอปล่อยให้ปลายลิ้นเป็นอิสระเขาจะไม่ทำร้ายเธอ แต่ดวงตาที่คมเหมือนอย่างใบมีดทำให้เด็กสาวค่อย ๆ ผ่อนแรงลง
“พอใจหรือยัง” เขาลุกขึ้นแล้วเอาหลังมือเช็ดที่ริมฝีปาก รับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งอยู่ภายในโพรงปาก สายตาของเขาจ้องมองไปยังเด็กสาวที่กำลังระแวดระวังยืนตัวสั่น
“ถ้าทำแบบนี้อีกรอบ ฉันจะกัดให้ลิ้นขาดเลยคอยดูสิ” เธอรีบลุกขึ้นยืนเว้นระยะห่างกับเขาพอประมาณ “หากคุณไม่รักษากฎที่ฉันพูดเอาไว้ ก็ยกเลิกสัญญาหมั้น ไม่งั้นฉันจะทำให้ชีวิตของคุณไม่มีความสุขคอยดูเถอะ”
คำขู่ของลิเลียนทำให้วาดิมหัวเราะเสียงดังเด็กสาวที่กำลังเดินออกจากห้องไปถึงกับต้องหันหลังมามอง สุดท้ายก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงได้หัวเราะชอบใจแบบนี้ ขนาดเจ้าตัวยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบใจสิ่งใดถึงได้หัวเราะ
อาจเป็นเพราะเขาชอบใจที่ได้เห็นแววตา
