นายวายร้าย & ยัยตัวแสบ

“ พลอยเดินทางปลอดภัยนะลูก มีอะไรขาดเหลือก็โทรบอกแม่ได้นะลูก แม่รักลูกนะจ๊ะ “ พลับพรึง แม่ของพลอยเด็กสาวน่ารัก นิสัยดี ขี้เล่น อายุ18ปี เธอเพิ่งสอบติดมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในเมืองหลวง นั้นเลยทำให้เธอกับแม่ของเธอต้องห่างกันไกลเป็นครั้งแรก “ ไปถึงที่นู่นแล้วโทรบอกพ่อด้วยนะลูก “ ตาเข้ม ผู้เป็นพ่อบอกผู้เป็นลูกสาวด้วยความเป็นห่วง พลับพลึ่งและเข้ม สองสามีภรรยาไม่เคยห่างกับลูกสาวเลยแม้แต่ครั้งเดียวนอกจากเวลาที่เธอไปเรียนเท่านั้น แต่ครั้งนี้เมื่อคนเป็นลูกสาวต้องจากพวกเขาไปไกล นั้นเลยทำให้สองสามีภรรยาเป็นห่วงและก็หวงลูกสาวเป็นอย่างมาก “ ค่าาาาาาาาา พ่อกับแม่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะคะ พลอยอยู่ได้พ่อกับแม่ก็รู้นี้คะว่าพลอยเป็นถึงนักมวยเรียนทองของโรงเรียนเลยนะคะ พ่อกับแม่ไม่ห่วงหนูนะคะ พลอยสัญญาคะว่าจะดูแลตัวเองเป็นอย่างดีคะ “ พลอยเธอยิ้มหวาน พร้อมกับจับมือพ่อกับแม่เอาไว้ แน่นเพื่อบอกพวกท่านว่าเธอจะไม่เป็นอะไรแล้วพวกท่านก็ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น จากนั้นสามคนพ่อแม่ลูกก็กอดลากัน ก่อนที่พลอยจะเดินขึ้นมานั่งรถบนทัว ที่กำลังจะมุ่งหน้าไปยังเมืองหลวงของไทย “ สวัสดีค่ะพ่อแม่ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ หนูรักพ่อกับแม่นะคะ อึก อึก อึก “ เมื่อรถทัวกำลังจะออกพลอยเธอก็กอดลาพ่อกับแม่ทั้งน้ำตา ด้วยความรัก ความห่วงใย ความเป็นกังวล ความรู้สึกมากมายหลายๆอย่างมันอธิบายไม่ถูกหรอกว่า มันคืออะไรแต่มีสิ่งหนึ่งที่ทั้งสามคนมีให้แก่กันนั้นก็คือความรักและก็หวังดี บรื้น…..บรื้น…บรื้น เวลาต่อมา หลังจากที่รถเมล์วิ่งมาอย่างยาวนาน ตอนนี้ก็มาถึงเมืองหลวงของประเทศไทย พลอยที่หอบทั้งความหวัง ความฝันของเธอมาที่นี้ เพื่อตามหาอนาคตและก็ความสำเร็จเอาไปฝากพ่อกับแม่ ห้องพักแสนสุข “ สวัสดีคะคุณป้าไม่ทราบว่ามีห้องว่างไหมคะ “ พลอย เมื่อลงรถเมล์มาด้วยความที่เธอไม่ได้จองห้องพักหรือว่า มีญาติที่อยู่ที่นี้เลยแม้แต่คนเดียวนั้นเลยทำให้เธอไม่มีห้องพัก หรือว่าจองมาก่อนที่จะมาถึงที่นี้ นั้นเลยทำให้เธอต้องเดินหาห้องพัก ราคาถูกแล้วก็ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัย “ มีจ๊ะแม่หนู มีห้องราคา 500 -800-1000 ว่าแต่หนูอยากได้ห้องราคาเท่าไหร่ละจ๊ะ “ ป้าเจ้าของห้องพัก ยิ้มต้อนรับอย่างเป็นกันเองให้กับพลอย พลอยพอได้ยินราคาห้องเช่าเธอก็ถึงกับตาโต เพราะราคาที่โคตรแสนถูก ในราคาแค่500บาทต่อเดือน พอพลอยได้ยินแบบนั้นเธอก็ยิ้มตาโตอย่างดีใจก่อนจะพูดกับป้าเจ้าของหอออกมาว่า “ หนูขอดูห้อง500บาทหน่อยได้ไหมคะคุณป้า “ พลอยเมื่อได้ยินราคาค่าห้องที่โคตรแสนถูก เธอก็ขอดูห้องราคา500บาททันที ป้าเจ้าของห้องเมื่อได้ยินว่าหญิงสาวสนใจเธอก็รีบกระตือลือร้นพาหญิงสาวไปดูห้องราคา500 ทันที แอ๊ด….. “ นี้จ๊ะห้องราคา500บาท แม่หนูสนใจไหมจ๊ะ “ เสียงประตูห้องเก่าๆโทรมๆ เล็กๆค้อนข้างเหม็นอับ ด้านในเป็นห้องเปล่าๆ มีห้องน้ำในตัว พลอยที่เห็นแบบนั้นเธอก็มองไปรอบๆ ก่อนจะตัดสินใจ ขอดูห้องราคา 800บาท จากนั้นป้าเจ้าของห้องก็พาเธอเดินดู อย่างไม่บ่นหรือว่าอะไรสักคำ แถมเธอยังดูตื่นเต้นอีกต่างหาก จากนั้นทั้งคู่ก็เดินมาดูห้องราคา800บาท ที่ไม่ต่างจากห้อง500 แต่ที่ต่างมีเพียงสิ่งเดียวนั้นก็คือพัดลมบนเพดาน จากนั้นก็มาถึงห้องละพัน ที่แตกต่างจากสองห้องแรกเล็กน้อย นั้นก็คือ พัดลม โต๊ะเครื่องแป้ง เตียงไม้เก่าๆ ห้องน้ำที่มีโถส้วมเป็นชักโครก แตกต่างจากราคา500-800 ที่โถส้วมเป็นแบบนั่งยองๆ “ ว่ายังไงจ๊ะ แม่หนูสนใจห้องไหน “ เมื่อป้าเจ้าของหอพาพลอยเดินดูห้องเสร็จเรียบร้อย ก็ได้เวลามาตกลงถามกันว่าพลอยเธอสนใจห้องไหนเป็นพิเศษ พลอยที่ตัดสินใจเป้นที่เรียบร้อยแล้ว เธอก็รีบตอบป้าเจ้าของหอทันทีว่า “ หนูตกลงเอาห้องราคา1,000บาทคะ คุณป้า “ ถึงแม้ว่าพลอยจะเป็นเด็กต่างจังหวัดฐานะก็ไม่ได้รวยแต่ก็ไม่ได้จนอะไร เธอพอมีเงินเก็บจากการทำงานรับจ้างเมื่อครั้งอยู่กับพ่อแม่ พลอยเธอก็เลยไม่ได้ลำบากอะไรมาก นั้นเลยทำให้เธอตัดสิ้นใจเอาห้องราคาหนึ่งพันบาท “ ได้เลยจ๊ะแม่หนู นี้จ๊ะเกสารอ่านดูก่อนแล้วค่อยเซ็นก็ได้จ๊ะ “ ป้าเจ้าของหอ ยื่นเอกสารให้พลอยอ่านกฎของหอ พลอยเธอก็ค่อยๆอ่านก่อนจะตกลงเซ็นทันที เพราะกฎของที่นี้ก็ไม่มีอะไรมากนอกจาก 1.ห้ามเสียงดัง 2. ห้ามพาคนนอกเข้ามาวุ่นวายโดยไม่ได้รับอณุญาติ , 3. ห้ามดื่มสุรา แล้วทะเราะวิวาท , 4. ห้ามเลี้ยงสัตว์เลี้ยงอย่างเด็ดขาด ถ้าฝ่าฝืนปรับ5,000บาท แล้วก็ต้องออกจากหอพักโดยทันที และนี้ก็เป็นอะไรที่โคตรแสนง่ายดายนั้นเลยทำให้พลอยเธอตกลงในทันที เวลาต่อมา หลังจากที่เธอจ่ายค่าห้องแล้วก็ค่ามัดจำกับป้าเจ้าของห้องเสร็จเรียบร้อย พลอยเธอก็ต้องออกมาซื้อของเข้าห้องก่อนจะโทรหาพ่อกับแม่เพื่อบอกให้พวกท่านรู้ว่าเธอมีห้องแล้วก็อยู่ดีสบาย ก่อนจะพาพวกท่านดูรอบๆห้อง เพื่อให้ท่านสบายใจจากนั้นเธอก็พักผ่อนเพื่อสู้ชีวิตอีกต่อไป ในวันพรุ่งนี้ “ เห้อ…..เหนื่อยจัง ไหนดูสิวันนี้มีหนังอะไรให้ดูบ้างนะ “ พลอยที่อาบน้ำ กินข้าวทาแป้งเย็นเสร็จเรียบร้อยเธอก็มาเปิดดูโน๊ตบุ๊ค เพื่อดูหนังแต่ระหว่างที่เธอกำลังจะพักผ่อน อยู่ๆเสียงของห้องข้างๆก็ดังขึ้นมาขัดจังหวะการผักผ่อนของเธอ แก๊ง….. “ เบาๆหน่อยสิคะ อ๊าาาาาาาา “ เสียงเหมือนขวดแก้วกระแทกที่พื้น ก่อนจะมีเสียงของหญิงสาวหน้าตาดีดังขึ้นตามหลังมาเสียงนั้นเหมือนกับบอกให้อีกคนอย่าเสียงดัง แล้วก็มีเสียงครางตามมา ปึก ปึก ปัก ปัก “ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาาาาา “ “ ซี๊สสสสส อ๊าาาาาาา “ เสียงคราง เสียงของเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นอย่างไม่เกรงใจใครเล่อนเอาพลอยที่อยู่ห้องข้างๆถึงกับดูหนังไม่รู้เรื่อง “ อะไรกันไหนป้าเจ้าของห้องบอกว่าห้ามเสียงดังรบกวนชาวบ้านไง แล้วนี้อะไรไอ้ห้องนี้ทำไมไม่ทำตามกฎ ให้ตายเถอะ “ พลอยเธอบ่นอุบด้วยความรู้สึกหงุดหงิด แต่ก็ไม่ได้ยุ่งอะไรอีก จนกระทั้ง เพลี๊ยะ “ อ๊ะ อ๊ะ คุณเดย์ คะ คุณเดย์อ๊ะ เบา เบาหน่อยสิคะ อ๊ายยยยย “ เสียงเหมือนฝ่ามือตบอะไรสักอย่างดังสนั่นมาจนถึงห้องพลอย พลอยที่กำลังดูหนังอยู่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม เธอก็รู้สึกตกใจเมื่อเสียงตบหรือว่าตีของฝ่ายชายทำกับหญิงสาว ที่พลอยรู้ว่าฝ่ายชายนั้นก็คือชื่อของคนที่ชื่อว่าไอ้คุณเดย์ นั้นเลยทำให้พลอยดีดตัวขึ้นจากเตียง แล้วก็ปี่มายังข้างห้องทันที ก๊อกๆ ก๊อกๆ “ พี่คะ พี่ พี่คะเสียงเบาๆด้วยคะ คนจะหลับจะนอน ช่วยเบาเสียงหน่อยนะคะ “ พลอยเธอ เดินมาเคาะประตูห้องพร้อมกับบอกให้คนที่อยู่ด้านในเงียบ แต่ระหว่างที่เธอกำลังจะเคาะประตูอีกครั้งอยู่ๆประตูห้องก็เปิดออก แอ๊ด…. “ นะ นะ นี้ นี้ “ เมื่อประตูห้องเปิดออก ร่างกายกำยำรอยสักเต็มตัว เจ้าของรอยสักที่เปิดประตูห้องออกมานั้นทั้ง สูง ยาว ขาว ตี๋ เอาง่ายๆรวมนายแบบ พระเอกซีรี่ย์เกาหลีมารวมอยู่ที่ตัวเขาเลยละ ทำเอาพลอยถึงกับอึ้งอ้าปากค้าง ปึก ระหว่างที่พลอยอ้าปากค้างตกใจกับความหล่อแล้วก็รอยสักของชายหนุ่ม ร่างหนาซิกแพ๊คอยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวราคาแพงที่ติดกระดุมมินแหม่เดินชนพลอยออกไปนั้น จากที่เธอคิดว่าคนในเมืองที่หน้าตาดีอาจจะจิตรใจดี แต่พอไอ้บ้านี้เดินชนเธออย่างกับว่ามองไม่เห็นเธอออกไปนั่น นั้นทำให้พลอยถึงกับโกรธจนหัวเสียเลยทีเดียว “ น้องคะย้ายมาอยู่ที่นี้ใหม่เหรอคะ พี่ต้องขอโทษด้วยนะพอดีว่าชั้นนี้พี่นึกว่ามีพี่อยู่คนเดียว เอาเป็นว่าพี่จะเบาๆก็แล้วกันนะจ๊ะ ขอโทษด้วยจ๊ะ “ ปัง หญิงสาวหน้าตาดี ปากแดงแต่งตัวด้วยชุดนอนสั่นอย่างกับชุดนอนที่เขาเคยพูดเอาไว้ว่าชุดนอนไม่ได้นอนสีแดงเลือดนก เธอโผล่หน้าออกมาขอโทษด้วยท่าทางไม่ได้สำนึกอะไรหรือเรียกอีกอย่างว่า ขอโทษแบบขอไปที จากนั้นเธอก็ปิดประตูเสียงดังใส่หน้าของพลอย พลอยเมื่อโดนทั้งหญิงร้ายชายเลวทำแบบนี้ใส่เธอก็ถึงกับกำหมัดแน่น แล้วก็เดินหันหลังออกมา ด้วยความโกรธ พลอยเธอกำมัดแน่นเดินมาที่ห้องของตัวเอง แล้วก็บ่นอุบอิบอย่างหัวเสียตามประสา