ฉันกลับหอแล้ว แต่ตอนนี้มันเกิดปัญหาอันใหญ่หลวงคือฉันนอนไม่หลับอ่ะ T^T แงๆๆๆ เขาทำอะไรกับฉันวะ เขาต้องฉีดยาสเน่ห์ใส่แน่ๆ เลย ภาพเขาลอยเข้ามาทุกเวลาที่ฉันขยับตัว จะเดิน จะนั่ง จะกิน จะนอนหรือแม้แต่ตอนทำธุระในห้องน้ำ หน้าเขาก็ยังลอยมาเลยอ่ะ
แล้วอะไรอ่ะ ทำไมเจไม่ทักแชทมา!
เออ เขาป่วยนี่หว่า ลืมมมมมม!
ฉันรู้สึกอยู่นิ่งๆ ไม่ได้ต้องกลิ้งไปกลิ้งมา คิดทบทวนความรู้สึกตัวเองหลายๆ รอบ ฉันว่าฉันน่าจะเริ่มชอบเขาเข้าแล้วชัวร์ๆ และเวลาที่ฉันชอบใครสักคนมันเป็นโมเม้นต์ที่น่ารำคาญมาก จากที่ตอนแรกสามารถสตรองที่จะอยู่คนเดียวได้อย่างไม่แคร์ใคร ก็เริ่มจะอยากคุย อยากทัก อยากงอแงใส่
งืออออ อยากเจอว่ะ ทำไงดีวะ เนียนเอาข้าวไปส่งบอกกลัวเขาลืมกินยาดีปะ? หรือจะแกล้งซื้อยาสมุนไพรจีนๆ แล้วบอกอาม่าฝากมาดี
โอ๊ย ไม่มีอะไรเวิร์คเลย ขืนฉันลุกขึ้นมาทำอะไรแบบนั้น มันต้องผิดสังเกตมากแน่ๆ เจไม่ใช่คนโง่ เขารู้ทันฉันหมดนั่นแหล
