วิศวะร้ายพ่ายรัก

“พี่ริวคะ นี่ขนมที่พายทำเองค่ะ” ฉันวิ่งไปหาร่างสูงที่นั่งเลื่อนโทรศัพท์อยู่ใต้ต้นไม้เพียงลำพัง เขาเงยใบหน้าหล่อเหลาคมคายขึ้นแล้วมองด้วยสายตาเย็นชาก่อนจะถอนหายใจออกเฮือกใหญ่พลางส่ายหัวเบา ๆ อย่างรำคาญ “วางไว้ตรงนั้นแหละ” เสียงทุ้มเอ่ยบอกอย่างขอไปทีแต่กลับทำให้ฉันยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ถึงแม้น้ำเสียงที่ได้ยินจะเรียบนิ่งไร้ความรู้สึกก็เถอะแต่ก็ทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ เต้นแรงไม่เป็นส่ำได้เหมือนกัน ฉันน่ะแอบชอบพี่ริวมานานแล้วล่ะ ชอบตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม แม้ภายนอกเขาจะดูนิ่งเงียบ สุขุม หรือออกแนวค่อนข้างหยิ่ง…แต่ทำไงได้ละ คนแบบนี้แหละสเปคฉันเลย ทว่าความดีใจก็อยู่ได้ไม่นาน เมื่ออยู่ ๆ ร่างสูงก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปทันทีโดยไม่หันมาสนใจขนมที่วางอยู่ตรงนี้เลยสักนิด ไอ้เราก็ได้แต่มองเขาตาปริบ ๆ บ้าชะมัด ไอ้ที่บอกให้วางไว้ตรงนี้ใครจะไปคิดว่าเขาจะทิ้งไว้ตรงนี้ล่ะ เฮ้อ จะว่าไปมันก็ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อยที่เขาไม่รับของจากฉันแต่มันก็ไม่ชินสักที อยากจะรู้นักอะไรทำให้เขาหยิ่งยโสแบบนี้หรือไอ้ที่ใคร ๆ บอกว่าเขาไม่มีหัวใจ นั้นจะเป็นเรื่องจริง แล้วคนหัวใจเปราะบางอย่างฉันละจะเอายังไงต่อ…ดันไปชอบคนแบบนั้นจนได้ มีสเปคเงียบ ๆ ขรึม ๆ นี่มันเหนื่อยแบบนี้นี่เอง ต้องเป็นฝ่ายเข้าหาตลอดจนดูเหมือนคนไร้ค่า…แม้เพื่อนฉันจะบอกให้รีบตัดใจก็เถอะแต่ถ้าหัวใจมันสั่งกันง่าย ๆ แบบนั้นก็ดีสิ ฉันจะได้ไม่ต้องวิ่งตามเขาต้อย ๆ ให้เหนื่อยแบบนี้ Ryu Talk ตุบ!! กระเป๋าสะพายสีดำขลับถูกวางลงกลางโต๊ะหินอ่อนที่รายล้อมด้วยเพื่อนทั้งสาม ไอ้คอปเปอร์กำลังเล่นเกมอย่างจริงจังสำเลืองสายตามองผมเล็กน้อย ก่อนจะจิ๊ปากอย่างรำคาญ เอ้า! ไอ้นี่! เห็นหน้าก็ชักสีหน้าใส่กูแล้ว เป็นส้นตีนอะไรของมันวะ เมนส์ไม่มารึไง หาเรื่องให้กูแตะอีกละคนยิ่งหงุดหงิดอยู่ หึ่ยย “คิ้วมึงอะ คลาย ๆ ออกมาบ้างก็ได้ จะผูกเป็นโบว์รอให้พ่อมึงมาตัดรึไงวะ” ไอ้คอปเปอร์ว่าก่อนจะหันไปสนใจโทรศัพท์ต่อ “เสือก!” ผมรีบตอบกลับมันทันทีแต่ก็หาว่ามันจะสะทกสะท้านไม่ แม่งสมฉายา คอปเปอร์ทนตีนทนมือ จริง ๆ มันทำหน้าล้อเลียนอย่างกับเด็ก ดูเถอะมันสำนึกที่ไหน “ทำไงได้ กูเป็นคนขี้เสือกนี่หว่า” “ไปเสือกเล่นกับพ่อมึงนู้น” พอถูกด่ามันก็สะบัดหน้าหนี หันไปหาไอ้ไทน์ที่ผิวปากอย่างอารมณ์ดีอยู่ข้าง ๆ “ผัวว ไอ้เหี้ยริวมันด่าเมีย ต่อยมันเลยผัวว” คอปเปอร์หันไปออดอ้อนออเซาะซบไหล่ไอ้ไทน์ทำอย่างกับตัวเองเป็นคนบอบบาง เห็นแล้วหมั่นไส้ ส่วนไอ้ไทน์ก็รีบเอนตัวหนีคอปเปอร์ที่พยายามลวนลามตัวเอง “เอ้อ!ไอ้ริวต่อยเสร็จกูจะซ้ำมึงเอง! ออกไปไอ้สัด กูไม่มีเมียแบบมึง” “แค่นี้ก็ทำเป็นจำไม่ได้ กลับบ้านต้องทบทวนการบ้านสักหน่อยละ” “การบ้านไรมึง!! แล้วท่าสดีดสดิ้งของมึงนี่เลิกทำสักทีเถอะไอ้คอป กูเห็นแล้วมันขนลุก! บรื้ออ” ไอ้ไทน์ขยับตัวออกห่างทันที ก็ดูมันทำ กอดอกทำหน้างออย่างกับพี่กะเทยที่ไม่ได้กินผู้ชายมาประมาณสิบชาติ “อะไรกัน! แค่นี้ก็ขนลุก ทีตอนกลางคืนครางเอา ๆ” คอปเปอร์พูดทีเล่นทีจริง นี่ถ้าผมไม่เป็นเพื่อนพวกมันผมคงคิดไปไกลแล้วว่าไอ้สองคนนี้เป็นผัวเมียกันจริง ๆ “ไอ้เชี่ย เลิกทำให้คนอื่นเข้าใจผิดสักที กูไม่นิยมคนพันธ์มึงหรอกเว้ย” “ทำไม! พันธ์กูแล้วมันทำไมวะ?” “พันธ์แรดไง กูไม่เอา!!” “โหห หันกลับไปมองตัวเองบ้างเน้าะ ตัวเองนี่ไม่แรดเล้ย” ผมกระตุกยิ้มกับความขี้เล่นของมัน ไม่อยากจะคิดถึงตอนที่มันมีเมีย คงได้ทะเลาะกันหลายดอกเลยทีเดียว จริตสาวกว่าใครเพื่อนเลยไอ้ตัวนี้ “ว่าแต่มึงเถอะ มีไร?” ไอ้ไวน์ที่นั่งเงียบอยู่นานพูดขึ้นเพื่อสงบศึกระหว่างสองผัวเมีย เอ้ย! สองเพื่อนรัก “คนอย่างไอ้ริวจะมีเรื่องไร นอกจากเรื่องครีม” ไอ้คอปเปอร์ว่า มันจะรู้ดีไปหมดทุกเรื่องเลยรึไงวะ ก็คงต้องยอมรับแหละว่ามันเป็นคนใส่ใจทุกรายละเอียดของคนรอบข้างจริง ๆ เห็นมันขี้เล่น กวนตีนไม่เอาไหนแบบนี้แต่ก็เป็นคนที่เอาใจใส่นะครับหรือเรียกง่าย ๆ ว่าขี้เสือกแบบผู้ดี ผมพยักหน้าเบา ๆ เป็นการให้เพื่อนเข้าใจ มันก็จริงอย่างไอ้คอปบอก คนอย่างผมมันจะมีอะไรนอกจากเรื่องครีม... “ทำไม มึงยังจัดการไม่ได้หรอวะ?” “กูก็จัดการอยู่แต่แม่งไม่สะทกสะท้านยัยนั้นเท่าไหร่มีแต่กูนี่แหละที่ยังรู้สึก ฉิบหาย” ผมสบทอย่างหัวเสียเมื่อนึกถึงแฟนเก่า “มึงมันโง่" ไอ้ไทน์ส่ายหัวเบา ๆ อย่างไม่ได้เรื่อง “เอ้า!” “แค่ผู้หญิงคนเดียวมึงปล่อยให้เข้ามามีอิทธิพลกับหัวใจของมึงได้ไง ปกติเป็นคนเย็นชาจะตายห่า เลิกก็เลิกดิวะ แคร์ไมอะ?” “มันง่ายแบบนั้นก็ดีดิ มึงก็รู้ว่ายัยนั้นแม่งคบซ้อน จะให้กูปล่อยแม่งไปลอยหน้าลอยตาหรอวะ” ผมตอบมันอย่างตัดพ้อ ถ้ามันง่ายอย่างที่พูดก็ดีสิครับ ผมจะได้ไม่ต้องมาทนเจ็บตอนที่เห็นว่าเธอกำลังควงผู้ชายคนใหม่ ถึงผมจะเย็นชาแต่ผมก็มีความรักนะครับ ครีม ผู้หญิงที่ผมรักที่สุด เคยคิดที่จะหยุดที่เธอแต่นั้นก็เป็นเพียงแค่ความคิดของผม ย้ำ!! ว่าเป็นความคิดผมคนเดียว เมื่ออยู่ ๆ เธอก็เดินเข้ามาบอกเลิกแล้วก็เดินควงแขนผู้ชายออกไปต่อหน้าต่อตา เหอะ! เจ็บดีครับ ทำอะไรไม่ได้เลยดิ ตัวชาไปหมด ง้ออยู่ตั้งนานแต่ก็ไม่เป็นผล ในเมื่อง้อแล้วไม่กลับมางั้นวันหลังก็อย่ามาขอร้องให้กลับไปก็แล้วกัน!! ฉันเจ็บมากเท่าไหร่ เธอต้องเจ็บมากกว่าฉันเป็นสองเท่า สามเท่า!!