ความตื่นตระหนกแผ่ซ่านไปทั่วกลุ่มคนที่เหลือรอดหลังจากหมอกหายตัวไปอย่างลึกลับ ทิ้งไว้เพียงความแตกแยกและการโทษกันเองว่าใครคือสาเหตุ ทั้งที่ในความเป็นจริงไม่จำเป็นต้องหาต้นตอเลยด้วยซ้ำ เพราะทุกคนที่มาที่นี่ก็เพราะถูกบัตรเชิญลึกลับใบนั้นหลอกลวงมาทั้งหมด หากจะกล่าวโทษใครก็คงต้องบอกว่าเป็นความผิดของคนที่อยู่เบื้องหลังอควาเรียมแห่งนี้นั่นแหละ
ในขณะที่บรรยากาศระหว่างพวกเขาไม่ค่อยจะดี อยู่ๆ ฟ้าก็ก้าวเดินแยกออกไป ทุกคนหันมองตามไปอย่างไม่ไว้ใจ แต่ก็ไม่มีใครเอ่ยห้ามเพราะเข้าใจว่าฟ้าตกอยู่ในการควบคุมของอควาเรียม
เธอเดินไปหยุดอยู่บริเวณหน้าทางเดินแคบๆ แห่งหนึ่งซึ่งนำไปสู่ส่วนที่มืดมิดยิ่งกว่าเดิม และที่น่าตกใจที่สุดคือ เธอเริ่มได้ยินเสียงเรียกที่ชัดเจนขึ้นกว่าเดิม เสียงนั้นไม่ใช่เสียงกระซิบ แต่เป็นเสียงที่เหมือนแม่ของเธอกำลังร้องขอความช่วยเหลือ
ช่วยด้วย~
“แม่... แม่ขา...” ฟ้าพึมพำ น้ำเสียงของเธอดูล่อ
