เจ้าที่แรง

ใครหลายคนบอกว่าแววตาไม่สามารถโกหกได้แล้วทำไมแววตาที่แสดงออกไปไม่สามารถทำให้ใครบางคนรับรู้ได้ คิดถึงขนาดไหนรู้บ้างไหมว่ามันทรมานเสมอที่ต้องห่างกัน หรือลืมไปแล้วว่าครั้งหนึ่งเคยมีผู้ชายคนนี้อยู่ในชีวิต ทุกความทรงจำที่ทำให้มีน้ำตาและรอยยิ้มพร้อมกันในเวลาเดียวกันยังกอดเก็บไว้ฝั่งลึกลงในใจรอเวลากลับมารื้อฟื้นเพื่อทวงความรักกลับคืนมาอีกครั้ง เธอยังไม่ลืมผู้ชายคนนี้ใช่ไหม “บอสครับคุณเฌอหายโกรธบอสบ้างรึยังครับ?” “ไม่รู้แต่เฌอจะมาทำงานกับฉัน สั่งคนเตรียมทุกอย่างให้ดี” “บอสครับคุณเฌอ…” “กูไม่รู้อะไรทั้งนั้นแหละ กูรู้แค่เฌอเป็นของกูคนอื่นห้ามยุ่ง!” นัยน์ตาคมมองรูปหญิงสาวที่คิดถึงมานานถึงห้าปีกว่าจะได้กลับมาพบกันอีกครั้ง กวินท์มองแผนหลังผู้เป็นนายอย่างคิดไม่ตกกับเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ บอสอาจดูเย็นชาไร้ความรู้สึกสำหรับใครหลายคนแต่มันไม่ใช่สำหรับเขาเลย ทุกวันบอสมักจะถามถึงคุณเฌอเสมอเพราะความเป็นห่วงแต่ไม่สามารถจะทำอะไรได้แม้แต่โทรคุยก็ทำไม่ได้ บอสสิงห์คือสาเหตุที่ทำให้คุณเฌอต้องไปเรียนต่อ แต่ก่อนจะไปทั้งคู่ทะเลาะกันหนักมากจนมองหน้ากันไม่ติดซึ่งมันก็ไม่แปลกเลยเพราะเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้คุณพายุบาดเจ็บสาหัสกว่าจะกลับมาเป็นปรกติได้ก็ใช้เวลาเกือบสองปี “ทำไมคนจำต้องเป็นพี่คนเดียวด้วย!” เฌอไม่เคยจะหันกลับมามองเขาเลยสักนิดเดียว แต่จะโทษเธอก็คงไม่ได้เพราะเขามันปากแข็ง ปากหนัก หึงหวงขนาดไหนก็ทำได้แค่มองแล้วหาเรื่องจนทำให้พายุพี่ชายของเฌอขับรถคว่ำจนเกือบตาย เหตุการณ์ครั้งนั้นเกิดขึ้นเพราะความเมาผสมกับความหวงมองเห็นพายุเป็นผู้ชายคนอื่น ความบ้าคลั่งมันทำให้ขาดสติขับรถชนอย่างตั้งใจก่อนจะยิงปืนใส่จนรถเสียหลักตกลงข้างทาง คนในรถนอกจากพายุแล้วก็คือเฌอด้วยอีกคน เธอบาดเจ็บหนักกว่านอนรักษาอยู่เกือบเดือนก่อนจะตัดสินใจไปเรียนต่อและปกปิดทุกอย่างเป็นความลับไม่มีใครรู้แม้แต่คนในครอบครัว เฌอแค่ต้องการจะหนีเขาไปให้ไกลเท่านั้น! หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปอย่างรวดเร็วสิงห์นั่งภายในห้องทำงานมองผู้หญิงหุ่นผอมบางไว้ผมยาวถึงเอวแต่งตัวในชุดกำมะหยี่สีน้ำเงินเข้มเข้ากับรองเท้าส้นสูงสีดำ รู้ไหมว่าเธอผอมลงมากนะ! พ่อเป็นคนพาเฌอเดินดูพื้นที่ต่างๆภายในบริษัทจนตอนนี้ก็ใกล้จะเที่ยงแล้วถึงมาหยุดที่หน้าห้องทำงานของเขา ก๊อกๆๆ “ขอโทษค่ะบอสสิงห์คุณลุงให้มาเชิญกินอาหารกลางวันด้วยกัน” น้ำเสียงหวานใสเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง เขาไม่เปลี่ยนไปเลยนะไม่ว่าจะผ่านไปนานขนาดไหน “มานั่งนี่แป๊บหนึ่งสิแล้วแล้วเรียกว่าพี่สิงห์เหมือนเมื่อก่อนไม่ได้เหรอ?” ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอรอยยิ้มนี้อีกครั้งทั้งที่เขาทำเรื่องเลวเอาไว้ก่อนเธอจะไป “มีอะไรรึเปล่าคะ?” “มานั่งตรงนี้ก่อน” “ก็ได้ค่ะบอส” เธอเดินไปนั่งตามที่เขาต้องการโดยที่ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ในตอนนี้อาหารกลางวันคงยังไม่มาหรอก แต่ที่รีบมาบอกเพราะคุณลุงอยากให้ได้คุยได้ทำความรู้จักกันมากขึ้นเนื่องจากบอสสิงห์จะเป็นคนสอนงานครึ่งปีระหว่างรอพ่อจัดการปัญหาที่บริษัทให้เรียบร้อยก่อน “ทำงานในห้องนี้นะพี่จะสอนทุกอย่างเอง” เหตุผลเดียวคือต้องการที่จะใกล้ชิดเธอแค่นั้นเอง “ปรกติให้พี่พายุสอนเฌอก็ได้นะคะบอสสิงห์จะได้ไม่ต้องลำบาก” พี่ชายก็ทำงานที่นี่เพราะว่าพ่อมีหุ้นส่วนอยู่ที่นี่เหมือนกัน “งานพายุมันยุ่งมากต้องเดินทางบ่อยพี่สอนเองจะดีกว่ามีเวลากว่าเยอะ” ความจริงคือเขาเป็นคนไปขอพ่อเองเพราะเรื่องความรู้สึกที่มีพ่อรู้ดีหมดทุกอย่าง เขารอเวลานี้มานานมากและจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปอย่างเด็ดขาด “อ๋อ แล้วบอสสิงห์จะไปร่วมงานเลี้ยงต้อนรับประธานคนใหม่ของทินเทวากรุ๊ปรึเปล่าคะ?” “ไปสิ แล้วเฌอละไปรึเปล่า?” “ไม่อยากไปก็ต้องไปค่ะ เฌอไม่รู้จักใครเลยถ้าบอสสิงห์ไปด้วยจะได้มีเพื่อนคุย” “ถ้าพี่ไปด้วยอาจจะไม่ค่อยมีคนมาคุยกับเฌอหรอก พอดีพี่ดุมาก!” อาหารกลางวันเป็นอะไรที่ดูธรรมดามากต่อให้สั่งจากโรงแรมหรูก็ตามเพราะจุดสนใจเดียวของเขาคือเฌอต่างหาก ไอ้พายุมองเขาอย่างจับผิดในขณะที่พ่อกระแอมบ่อยครั้งส่วนคนที่ไม่รู้อะไรนั้นกินอาหารอย่างอร่อยเชียว “เฌอพี่น่าจะไปส่งไม่ได้เดี๋ยวพี่ให้คนขับรถมารับนะ” บ่ายนี้มีประชุมด่วนทำให้ไม่สามารถว่างไปส่งน้องสาวเหมือนที่คุยกันเอาไว้ “คอนโดอยู่ใกล้แค่นี้เองเฌอนั่งแท็กซี่ไปได้ค่ะ พี่พายุไม่ต้องห่วงนะ” ช่วงนี้พ่อบอกว่าพี่ชายงานค่อนข้างยุ่งมากไหนจะเรื่องส่วนตัวอีกที่มีปัญหากับแฟนมาพักใหญ่แล้ว “กลับเองได้แน่นะ?” “ได้สิคะ ตอนอยู่เมืองนอกก็อยู่คนเดียวมาอยู่ที่นี่ก็คงไม่ใช่เรื่องยากหรอก” “โอเค พี่เชื่อแล้วยังไงถึงแล้วหรือจะไปไหนต่อโทรบอกหน่อย” “ค่ะพี่พายุ” สิงห์ยิ้มมุมปากเล็กน้อยซ่อนแววตาร้ายกาจไว้อย่างมิดชิดเมื่อสบตาเธอและพ่อ บ่ายนี้เขาค่อนข้างว่างมากดังนั้นคนที่จะขับรถไปส่งเฌอคงจะมีแค่เขาเท่านั้นแหละ เขาอยากจะใช้เวลาอยู่กันสองคนเพื่อที่จะสามารถแสดงออกมาว่ารู้สึกยังไงกับเธอ เกือบสองปีที่แอบรักก่อนจะความลับแตกเพราะความเมา ความใจร้อน ความหวงของจนเกินเหตุทำร้ายใครบางคนไป เขาจำได้ว่าพ่อเป็นคนเข้ามาห้ามปราม แล้วผลคือเขาเมามากไงเลยอาละวาดลั่นแต่เฌอไม่ได้ยินอะไรหรอกเพราะเห็นคนตีกันก็หนีกลับบ้านพร้อมเพื่อนแล้ว จำได้เลยว่าตื่นมาตอนเช้าวันนั้นเพราะว่าพ่อเอาน้ำเย็นจัดมาสาดถึงเตียงและถาม เขาเลยยอมรับตรงๆ ว่ารักเฌอมากใครก็ห้ามไม่ได้ แต่ด้วยสถานการณ์ช่วงนั้นพ่อกำลังมีเรื่องกับเจ้าพ่อบ่อนการพนันใจกลางเมืองเขาเลยต้องซ่อนเซฟเฮ้าส์แทน เมื่อความรักถูกขัดขว้างมีเหรอคนอย่างสิงห์จะยอมง่ายๆ เขาหนีออกมาปลอมตัวแล้วตามดูแลเฌอห่างๆทุกวัน พ่อรู้เรื่องก็โทรมาด่าชุดใหญ่ก่อนจะถอนหายใจเหมือนเอือมระอาในพฤติกรรมกึ่งคลั่งรักกึ่งโรคจิตของลูกชายคนเดียวอย่างเขา เมื่อทุกอย่างเริ่มลงตัวเขาก็ทำพลาดอีกครั้งเพราะความเมาผสมกับความใจร้อน คราวนี้ไม่ใช่พ่อที่เป็นคนขัดขว้างความรักของเขา แต่ว่าเป็นครอบครัวเฌอต่างหากที่ส่งเธอไปเรียนต่อนานถึงห้าปีกว่า เขาได้รับผลกรรมที่ทำไว้เพราะความคิดถึง ความโหยหา ความหวงใยมันเล่นงานทุกวัน ลูกน้องรายงานเรื่องเฌอทุกวันด้วยคำตอบเดิมคือหาตัวไม่พบ…แม่งโคตรเหี้ย!! เฌอเดินมาขึ้นลิฟต์เพื่อที่จะกลับแต่ในขณะที่ประตูกำลังจะปิดกลับมาแขนมาสอดกั้นทำให้ประตูลิฟต์เปิดและก็ไม่ใช่ใครเลยเพราะเขาคือลูกชายประธานบริษัทนี้…บอสสิงห์! “พี่ไปส่งนะ” รับรองว่าถึงคอนโดอย่างปลอดภัยแน่นอน “แล้วงานละคะ? พี่พายุมีประชุมแล้วบอสสิงห์ละไม่เข้าประชุมด้วยเหรอคะ” เรื่องนี้เธอไม่รู้มาก่อนเพราะยังไม่ได้ทำงานแล้วพี่ชายก็ไม่ได้บอกสักคำด้วย “ถ้าพี่ประชุมก็คงไม่มาที่นี่หรอกแล้วไม่ต้องเรียกว่าบอสนะ” “จะเรียกค่ะ เฌอต้องมาเป็นลูกน้องหัดศึกษางานอยู่นานไม่อยากจะทำตัวแตกต่างจากพนักงานคนอื่น” ถึงทุกคนจะรู้ว่าพ่อมีหุ้นส่วนที่นี่ พี่ชายก็ทำงานที่นี่แต่เธอไม่ต้องการให้ใครมองว่าสนิทกับรองประธานบริษัทมากเกินไป “ดื้อ!” เด็กดื้อต้องโดนกระแทกแรงๆเอาให้จุกจนไม่กล้าอวดดีเลยคอยดูว่าจะยังเรียกห่างเหินแบบนี้อีกไหม “ถ้าเฌอดื้อบอสก็ดุค่ะ รู้ไหมว่าคุณลุงเตือนมาว่าบอสเอาแต่ใจตัวเองมาก” คุณลุงเสือเตือนตั้งแต่เริ่มต้นเพื่อให้เธอเข้าใจสถานการณ์และสถานะของตัวเองที่เป็นอยู่ คุณลุงสั่งไว้ว่าถ้าเกิดบอสสิงห์ทำอะไรเกิดเหตุให้บอดี้การ์ดจัดการแล้วถ้าเธอทนไม่ไหวให้โทรบอกได้เลยจะจัดการให้อย่างเด็ดขาด เมื่อวานตอนดื่มกับพี่พายุก็ได้รับคำเตือนคล้ายกันแต่ติดจะหนักกว่า บอสสิงห์น่ะศัตรูเยอะมากเพราะทั้งของเก่าที่ยังเคลียร์ไม่จบแล้วของใหม่ที่เข้ามาเพราะความใจร้อนล้วนๆ พี่พายุบอกว่าบอสสิงห์เป็นคนเจ้าเล่ห์และใจร้อนมากแถมยังเป็นคาสโนว่าตัวพ่ออีกด้วย แต่ก็มีข้อดีคือทำงานเก่งมากเพราะตั้งแต่บริหารมาก็สามารถพาบริษัทฟันกำไรเพิ่มขึ้นปีละหลายร้อยล้านแถมยังแย่งงานบริษัทคู่แข่งบ่อยๆ บอสสิงห์เป็นคนเก่งแถมร้ายดังนั้นเธอต้องระวัง!