"ดาหลาๆ "ภูวดลตระโกนเรียกเธอ เมื่อเห็นหญิงสาวยืนเหงื่อแตกเพราะอากาศร้อนอยู่ที่ป้ายรถเมล์ หน้าห้างดังในตัวเมืองเชียงใหม่ เมื่อดาหลาหันไปเห็นภูวดลที่เลื่อนกระจกรถสปอร์ตของเขาลง แล้วยิ้มแฉ่งมองมาที่เธอ ดาหลาตกใจเล็กน้อยแต่ก็รีบยกมือไหว้เจ้านายอีกคนของเธอทันที แม้ว่าเเธอจะไม่ค่อยได้เห็นภูวดล เข้ามาที่ไนซ์คลับบ่อยนัก แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงความใจดีของเขา เพราะว่าภูวดลนั้นจะไม่เหมือนกันกับธาม เขาไม่เคยตอบว่าหรือหาเรื่องเธอเลยสักครั้ง เวลาที่เจอหน้าดาหลาอยู่ที่ทำงาน
ภูวดลเป็นพ่อเลี้ยงหนุ่มเจ้าของปางไม้ที่ใหญ่ที่สุดในเชียงใหม่และเป็นหุ้นส่วนไนซ์คลับเดอะเวลที่เธอทำงานอยู่ด้วย
"สวัสดีค่ะ คุณภูวดล"
ดาหลาเอ่ยทักเขา เมื่อเห็นว่าภูวดลนั้นได้มาจอดรถเทียบฟุตบาทที่เธอยืนรอรถเมล์อยู่
"สวัสดีครับ นี่ดาหลาจะไปไหนครับ "
พ่อเลี้ยงหนุ่มถามเธอ พร้อมกับส่งยิ้มพิมใจมาให้หญิงสาว
"ดาหลากำลังจะไปทำงานค่ะ"
หญิงสา
