“ให้ขนมพี่เฟรมด้วย ใจดีแบบนี้โยจะตีพี่นะ”
“แกกล้าตีพี่เหรอ?” ฉันหันหน้าไปท้าทายน้องแบบแกล้งๆ ก่อนจะหงอเองเมื่อหันไปแล้วหน้าน้องอยู่ห่างจากฉันขนาดที่ว่าอีกนิดนึงคงจูบปากน้องเลย โอ๊ย อีน้อง จะสิงฉันหรือไง เบียดอยู่ได้ ตัวก็เปียก!
ฉันหันหน้ากลับมา ได้กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มหอมๆ จากเสื้อของน้องแล้วก็นึกขำ ปกติอยู่กับอีปลั๊กหรือรุ่นๆ เดียวกับฉันจะได้กลิ่นน้ำหอมไง แต่อยู่กับน้องดันได้กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่ม... คนอะไร น่ารักยันกลิ่นเสื้อ เด็กบ้าเอ๊ย!
“ม่ายยยย” น้องลากเสียงแล้วเนียนซบหัวลงตรงไหล่ฉัน ฉันสะดุ้งนิดนึงแต่เพราะน้องมันไม่ได้ลวนลามอะไรมากกว่านั้น ทำให้ฉันนั่งนิ่งๆ น้องเงียบไปแป๊ปนึงแล้วเลื่อนสายตามามองฉัน “พี่ขวัญนอยด์ที่พี่เฟรมพูดเหรอ?”
“ฮะ” ฉันอึกอักเพราะน้องเริ่มจะเทน้ำหนักมาที่ตัวฉันแล้วหมุนตัวมาทางฉัน ลมหายใจอุ่นๆ ของน้องมันเป่ารดต้นคอฉันอยู่ ฉันเลยเกร็งๆ แต่ก็พยายามทำเป็นนิ่ง
“ไอ้
