
" ไม่ทราบว่ามาหาใคร "
" เมีย!! จบไหม? "
" นี่.... ใครเป็นเมียแกไม่ทราบ "
" ป้านั่นแหละที่เป็นเมียผม สมองเสื่อมรึไง ปลาน่ะกินเยอะๆ วอลนัทก็ควรจะกิน แปะก๊วยน่ะ ก็ดีนะ ใบก็บำรุงสมองบำรุงสายตาด้วยนะ กินเยอะๆ ลูกผมจะได้ฉลาด"
"ฉันฉลาดกว่าแกเยอะ แกเทียบชั้นฉันไม่ติดหรอก เอาเวลาที่มาทำตัวเป็นสัมภเวสีไม่มีทางสามแพร่งให้อยู่อาศัยแกควรกลับไปหาอีหนูของแกซะ อย่ามากวนประสาทฉัน ฉันไม่ชอบ ฉันมีงานที่ต้องทำอีกเยอะ เชิญ!! "
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
' ปลาย... ไปกินข้าวกัน เอ่อ... ขอโทษที ไม่คิดว่าปลายจะมีแขก งั้นผมไม่รบกวนนะ '
"ไม่เป็นๆ หมอตั้มว่างเหรอ งั้นไปสิ กำลังหิวข้าวพอดีเลย เอาร้านเดิมนะ ที่เราชอบไปกัน "
^__^
'อืมไปสิ'
ในขณะที่มือของปลายฟ้ากำลังจะจับมือของหมอตั้ม อรรท! ก็รีบเดินมาแทรกกลางทันที
"แหม.... เมียจ้า... จะทิ้วผัวไว้คนเดียวได้ยังไงกันหือ... เดี๋ยวพ่อจะจูบปากให้ขาดเลย...เอาไหม"
'เอ่อ... ปลาย... สามีปลายเหรอ? '
" Noooo ไม่ใช่จ๊ะ ปลายยังไม่แต่งงาน ถ้าจะแต่งก็คงจะแต่งกับคนที่ดีสิ ไม่เอาพวก..... ไปเถอะหมอตั้ม"
อรรถไม่รอให้ทั้งสองคนอนุญาต เขาต้องหน้าด้านอนุญาตตัวเอง หืมมม ยัยป้า... ลูกกูก็คาท้องอยู่ ยังจะมาจับมือจับแขนผู้ชายคนอื่นนอกหน้ากูอีกนะ... เดี๋ยวมึงจะโดนอีป้า... หืมมมม

