"Hindi kasi pwede..." Mahina kong sabi sa kanya, mariin nyang hinawakan ang pisngi ko saka ako tinignan sa mata. "And why not? Why not Lucia?! You made me fall for you at ngayon iiwan mo na lang ako?!" Napa-hikbi ako ng lalong dumiin ang hawak nya sa akin "Mahal ka ni ate— diba sabi mo mag-papanggap lang tayo?" Sumidhi ang sakit sa dibdib ko dahil sa kadahilanang hiram lang ang lahat, hiram na katauhan sa buhay ng lalaking mahal ko. Hiram na katauhan, ang buhay ng ate ko. "Fvck! Hindi ko mahal ang ate mo! Ikaw ang gusto ko!" Mariin akong pumikit ng maramdaman ko ang marahas nyang pag-halik sa akin. 'Ate' Bulong ko sa isipan ko ng makita ko syang umiiyak habang naka-tingin sa amin

Nag-simula na akong sumunod sa Mama na nag-alok na ihatid ako sa aming bahay, ang bait nya hindi ba? "Neng san ba ang bahay mo?" Pagabi na rin at wala nang masyadong dumadaan sa eskinitang dinaraanan namin, tinuro ko ang dulo ng eskinita na ito. Masyadong madilim roon "Sigurado kabang wala ang mga magulang mo don?" Tumango ako bago mag-dagdag ng sasabihin. "Ang kapatid ko lang na si Raven ang nandoon, 5 years old lang sya" Lalong lumaki ang ngiti na kanina nya pang suot.... Am I bad?