Prologue: Nanood lamang ang isang lalaki habang umiiyak na tinitignan ang taong minsan ng naging bahagi ng kanyang nakaraan... Nakaraan na siya ang kasama at mahal na mahal nito. Pero naging malupit ang tadhana para sa kanila. Kahit mahirap tangapin ay napangiti na lamang ito kahit nahihirapan sa sa sitwasyon na kanyang nakikita. Makita lamang ang taong minsan nagpasaya sa kanya na nakangiti ay ok na sa kanya dahil ganito nya ito kamahal. Ako dapat yang kasama mo eh... ako dapat ang kayakap mo hindi sya. Ako lang dapat...