CHAPTER: 10

1109 Words

Literal na maghapon nga na humiga lang ako sa loob ng opisina. Ang matanda naman ay may kinausap lang sa phone, nagbabasa lang ito at nakikipagtawanan sa telepono. Kung sabagay, matanda na ito, siguro ay approved na lang ng mga trabaho ang ginagawa niya. “Miss Viray, mamayang gabi may party tayo na pupuntahan. Hintayin mo na lang ang damit at mga tao na mag-aayos sayo sa bahay mo.” “Pero, dadalaw po ako ngayon kay Lola Anita. Pwede po kaya na dumaan ako sa hospital kahit saglit lang?” “Sure! Mamayang nine in the evening pa naman ang party. Kaya ngayon pa lang, umalis ka na para makapag pahinga ka na kaagad sa bahay mo.” “Wala nga akong ginawa dito. Pakiramdam ko pasyente ako buong maghapon,” sabi ko sa matanda na tumawa na naman. Hindi ko alam kung mukha ko ba ang nakakatawa dahil

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD