Riot Men Series #3: Among The Gellers

Simula Matter's POV Napagod ako kakaayos ng mga files dito sa loob ng opisina ko. Simula kasi noong nagpaalam ang sekretarya ko na liliban siya ay hindi pa ito bumalik hanggang ngayon. I am quite worried about her. Jyselle never did this before. Isa o dalawang araw lang ang tagal ng pagliban ni Jyselle. Pero ngayon ay umabot na sa ilang linggo ang sinabi niyang ilang araw lang. Umunat ako nang maayos ko na ang lahat ng dapat ayusin. Lumagatok ang nga buto sa aking likod buhat ng pag-unat ko. “Sino kaya ang tumawag?” tanong ko sa sarili bago ko inabot ang telepono na kanina pa nagriring. I cleared my throat. “Good day! Speaking from Matter Geller’s office. How am I supposed to help you, Sir?” Napangiti ako nang marinig ang malakas na tawa ni Daddy. The Dos of the Geller’s are teasing me through his laughs. “Grabe naman, Anak! Ang galing mo naman umingles! Paturo nga minsan!” he joked. “Hoy, Mister Banal ng mga Geller! Kumusta ang NYC!? Marami bang sisiw riyan?” That was Uncle Terrence’ drunk voice. “Kumolekta ka na, Matter, habang bata ka pa! The more kepyas, the happier your ratbu is!” Bastos talaga ng bunganga ni Uncle Tim. Huminga lang ako ng malalim. Umiinom na naman ang matatandang Gellers! “Kumusta kayo, Mga Gurang?” “Hoy, Matter! Kahit na gurang na kami ay malakas pa rin kami sa kaldagan! Talo pa namin ang mga bagets na kumakaldag sa t****k! Kaldag ng kaldag e hindi naman tulad natin na coke in can ang kargada!” Tumawa pa si Uncle Terrence. “Ako kakausap diyan,” anang Uncle Tobby. “Kumusta? May apo na ba kami sa iyo? Imposible namang wala!” “Posible po!” tugon ko. Lasing na talaga ang mga gurang sa angkan ng Geller. “Hey, Matter!? Sayang iyang coke in can mo diyan kung hindi mon gagamitin pang tulak ng burger, iyong namumula ang patty, ” tawang-tawang sabi ni Uncle Tim. Lamang sa malamang ay puyat naman kahihintay ang mga kawawa kong Aunties. Kapag magkasama ang mga Geller na ito ay hindi talaga mawawala ang alak. “Naku, Matter, dapat nakarami ka na riyan! Masasarap mga tahong diyan!” sabat naman nitong Tiyuhin kong Tigre. “Oo nga, Matter! Tama si Uncle Tiger mo. Branded mga tahong diyan!” pasigaw na sabi ni Uncle Tucker. Napapailing na lang ako habang pinapakinggan sila. Ang saya naman nila roon. Sa kabila siguro ng saya nilang ngayon ay kaakibat ang kurot sa mga tagiliran nila kapag nakauwi na sila sa mga bahay nila mamaya. “Mag-iingat kayong lahat! Patay kayo sa mga misis niyo kapag nakauwi na kayo!” paalala ko sa kanila. Sabay lang silang tumawa. “Sila ang patay sa mga coke in can namin!” sabay nilang sabi maliban kay Daddy. Tumikhim ako. Wari ko ay nakuha ni Daddy ang aking nais mangyari. After waiting for a minute I heard my Daddy’s heavy breath. “Son, kumusta ka na riyan? Wala ka bang balak umuwi sa Pilipinas?” Lihim akong ngumiti. “Daddy, alam mo naman na masyado akong maraming ginagawa rito sa NY. I have to travel around the world also because of the branches of Matter Enterprises in many countries. Hindi ko talaga alam kung makakauwi pa ako diyan this year,” I lied. “Ang importante ay natatawagan niyo ako,” sabi ko pa. “Ang tagal na panahon ka na naming hindi nakikita ng Mommy mo, Matter,” malungkot na sabi ni Daddy. I am too young when I went here. Inisip ko kasi na kailangan ko talagang ibahin ang landas ko sa buhay na mayroon ang ama ko at ang mga tiyuhin ko. They live on their gunpoint and I don’t see that as a good idea of living. Umalis ako sa bansang Pilipinas dahil gusto kong mamayagpag bilang isang Geller na hindi mafia kun’di isang tanyag na negosyante. I worked hard to get the fame I live with right now. Umapply ako ng scholarship para lang makapag-aral ako sa isang prestigious university dito sa New York. I finished almost all of the courses that are connected in business. I finished , BSBA in Marketing Management, BSBA in Financial Management, BSBA in Human Resource Development Management, BSBA in Management, BSBA in Management Accounting, BS in Economics, BSBA in Banking and Finance and BSBA in Business Economics at the same school year’s end. Umayaw ang Dean ng university na pinasukan sa kagustuhan kong ipagsabay ang mga kursong ito but I proved myself and he did agree about this. Ako lang ang nakagawa noon. I am proud that I am a latin honoree during our graduation. Suma Cumlaude ako! Dahil sa hilig ko nga sa business ay hindi lang master’s degree ang mayroon ako, isa na kasi akong doktor ng business administration ngayon. I achieved all of that because I am courageous and persevered to achieve my dreams. Mahirap naman talaga pero kapag gusto mo ang isang bagay ay magiging madali ito para sa’yo. “Hahanap ako ng tiyempo para makadalaw ako sa inyo ni Mommy. Baka after 5 years ay makakadalaw na ako riyan,” ani ko. “Ang tagal naman, Matter! Kailan mo naman kami bibigyan ng apo ni Mommy mo, Anak? I am eager to see my grandchildren from you! Paramihin mo naman ang lahi natin, Anak. Huwag mong ipagdamot sa pamilya natin ang sperm mo,” aniya na halos ikahagalpak ng tawa ko. Umiling ako kahit hindi niya ako nakikita. “Daddy, you must be proud of me. I am a very successful businessman now!” tugon ko. Tumungo ako sa upuan at agad akong sumandal sa sandalan ng swivel chair ko. Inatras ko ang upuan ko upang maipatong ko ang aking mga paa sa ibabaw ng lamesa. “Son, I am happy because of your achievements. But I am worried because you still have no girlfriend. Kailan mo ba kami bibigyan ng apo ni Mommy mo? Bigyan mo na kami, Anak!” Sirang plaka na ang Daddy ko. “Here you come again, Daddy. Hindi ba sinabi ko sa inyo na huwag niyo akong igaya sa inyo. Business is enough for me,” sabi ko sa kaniya. “Don’t tell me that you are not interested in women, Matter.” Kahit ano na lang talaga ang sinasabi ni Daddy. Palagi na lang niya akong pinipilit na gumirlfriend na. “I have a lot of obligations, Daddy. Ayaw ko naman makipagrelasyon sa isang tao na hindi ko kayang paglaanan ng oras. I am a businessman and I have a busy life. Mag-aaway lang kami ng magiging girlfriend ko kapag hindi ko siya mabigyan ng maraming time.” Huminga ako ng malalim. “For me, love means time. Kapag hindi mo kayang ibigay sa tao ang oras mo ay hindi mo siya mahal. Kaya iyang mga babae, they can all wait! Guwapo ako, Daddy Dos! Alam kong maraming uhaw na uhaw sa isang Matter Geller. If sino ang makakapaghintay kung kailan ako magiging handa, edi iyon ang magiging nanay ng mga apo niyo ni Mommy,” I said with a wide smile. Darating din ako sa punto na iyon. Pero gusto ko na kapag dumating ang point na iyon sa buhay ko ay wala na akong ibang iisipin kun’di ang partner ko. I always tell it to myself, “Know your priority” at sa ngayon ay negosyo ang prayoridad ko. “How about entering the Black Mafia? Do you consider it?” Napahawak na lang ako sa gilid ng ulo ko. Ilang beses na akong kinausap ni Daddy tungkol sa organisasyong kinabibilangan ng mga sikat na Geller. I really can’t imagine having a life they all live. Nakakapagod ang buhay na mayroon ang angkan namin. Halos wala na silang pahinga kakasolve ng mga misyon. “Daddy, we already talked about it. Palagi na lang ba natin uulit-ulitin ito?” “Anak, we are Gellers! Ikaw lang talaga ang umiba ng landas sa atin. Our men are making themselves one with the organization. Ang tigas talaga ng ulo mo,” pabiro niyang sabi pero alam ko na seryuso talaga si Daddy ukol dito. Tumayo ako at tumungo ako sa bintana. I slide the window to the left. I gazed at the beautiful city of New York. Kaya nga ako umalis sa Pilipinas dahil nasaksihan ko ang buhay na mayroon siya. “I can still make my own name, Daddy. I mean, I already created name in the industry of business.” “Bukas palagi ang pintuan ng Black Mafia para sa iyo, Matter. Isa kang Geller kaya alam ko na diretso ang pasok mo kapag napag-isipan mong pumasok sa organisasyon.” “Kahit na, Daddy. Sarado na ang isip ko pagdating diyan. Kayo na lang po at marami namang mga Geller na desidido sa pagpasok sa buhay na iyan. Hayaan niyo na lang po ako sa kung ano ang gusto ko, Daddy,” sabi ko. Natahimik sandali si Daddy. Alam ko na nadismaya siya sa sinabi kong ‘yon. But I know that he would be more dismayed if I am going to make him hope for nothing. “I have to hang up the call. Marami pa akong gagawin sa opisina. Tell Mommy that I missed her so much!” “Sige, Anak. Goodbye,” aniya. “Yeah, Dos of the Gellers!” ani ko. Matapos ang pag-uusap namin ni Daddy ay agad kong inayos ang aking sarili. Masyado ng gabi para magtrabaho pa. I have to go home and rest. Sinuot ko ang aking tuxedo nang matapos kong ayusin ang laman ng briefcase ko. I walked outside my office and went to the elevator. Agad akong pumasok nang bumukas ang elevator. Sumandal ako at pinikit ko ang aking mga mata. At saka ko lang minulat ang mga mata ko noong naramdaman ko na tumigil na ang elevator. Kinapa ko sa loob ng bulsa ko ang remote ng sasakyan ko upang mabuksan ko ang pintuan nito. Agad akong pumasok nang bumukas ang pintuan ng sasakyan ko. Pinainit ko muna ang makina bago ako nagmaneho pauwi sa hotel na pagmamay-ari ko rin. Sabi nga nila na tangkilikin ang sariling atin. Why would I spend money on the other’s hotel if I have my own? Hindi naman siguro baliktad ang ilong ko para gawin ang bagay na iyon. Naisip kong muli si Jyselle. Bakit kaya hindi na pumapasok si Jyselle? Hindi rin naman tama na mag-hire ako ng bagong sekretarya kung hindi pa siya pormal na nag-resign. Honestly, sa lahat ng mga sekretarya ko ay siya lang talaga ang nagustuhan ko. She’s always good in performing her duties. She’s an outstanding employee. Jyselle is a simple woman that everyone would like. Hindi ko pa siya nakitang nagsusuot ng maiksi kapag nasa opisina. She’s covering her body through her formal business attire. Kahit na hindi ako babae ay alam ko rin na natural ang ganda niya at wala siyang inaaply sa mukha niya. Maging ang kaniyang mga labi ay natural lang na kulay nito ang lantad sa mata ng iba. Her simplicity made her unique. Siya lang ang tanging sekretarya na hindi nag-take ng advantage sa akin. Unlike my previous secretaries who took advantage of me. Hindi ko makalimutan iyong nangyari sa akin dito sa opisina ko mismo. May naging sekretarya akong niyaya akong uminom dahil nga raw ay iniwan siya ng kasintahan niya. Naparami ang inom ko dahil hindi niya ako tinatantanan ng tagay. Tagay lang siya ng tagay hanggang sa malasing ako. To make that hellfuck long story short, nagising ako na ang aking salawal ay nakababa na sa aking tuhod. Punung-puno rin ng sperm ang aking tiyan. I really can’t imagine that, that Anabelle did it to me. Baboy na baboy ako sa sarili ko. Ilang gabi akong hindi nakakain dahil sa nangyaring ‘yon. Hindi lang si Anabelle ang nag-alipusta at nag-take ng advantage sa akin. Minsan kapag nakakaidlip ako ay dinudukot nila ang aking p*********i. Ilang beses ko silang nahuhuli at ang kahahantungan ng ginagawa nila ay ang pagpapalayas ko sa kanila. I don’t want to disrespect women. But knowing the fact that few of them are disrespecting themselves is not an excuse to give negative comments about them. “Hellfuck,” bulyas ko nang makita ang tatlong lalaki na pinalilibutan ang isang babae. Ano ba ang ginagawa ng babaeng ito sa oras na ito? Gabi na pero gala pa siya ng gala. I know that this is New York but women should also make themselves safe. Hininto ko ang sasakyan ko sa tapat nila. Tinulak ko ang pinto at agad akong lumabas. Tumalima ako at agad na lumapit sa kanila. Hinawakan ko sa balikat ang lalaking akmang hahalik sa babae at inikot ito paharap sa akin. “What is your dang proble-!?” Hindi niya natapos ang kaniyang linya dahil sa malakas na suntok na inalay ng kamao ko. I am a Geller. Anak ako ni Dos por Dos. Nakakalasing ang mga suntok namin. Lalapit sana ang dalawa pero sinalubungan ko sila ng malalakas na sipa kaya’y napaatras sila. “Come, Dude! Let’s run! He is dangerous!” anang isa sa kanila bago sila nagsitakbuhan. Pinagpag ko ang aking damit at yumuko ako upang abutin ang bag ng babae. Saglit akong napatitig sa babae. She is wearing a miniskirt and a crop top. Umiling ako bago ako gumawa ng mga hakbang patungo sa gawi niya. Hindi ko maaninag ang mukha niya dahil tinakpan ito ng buhok niya. Inabot ko sa kaniya ang bag niya pero nanatili lamang siyang nakayuko at walang imik. “Miss, are you alright? Here’s your bag.” Wala pa rin siyang imik. Ni tumingin sa akin ay hindi niya magawa. “Don’t worry, Miss. I am not like them. Actually, I can drive you home. Kindly tell me where you live and I will help you get there,” ani ko. Umiba ang ekspresiyon ng mukha ko nang makilala ko kung sino ang babae. Puno ng luha ang kaniyang mukha. Kahit na gabi ay alam ko rin na naglagay siya ng make-up. “Jyselle!? Ano ang nangyari sa iyo? Okay ka lang? May m-masakit sa iyo?” Hinawakan ko ang kaniyang mukha at tiningnan ng mabuti kung may sugat ba siya o pasa sa mga braso. “I waited for you, Jyselle! Bakit hindi ka na bumalik? Ang mga lalaking ‘yon? Kilala mo ba sila?” Sa halip na sagutin ang mga tanong ko ay pumiglas siya kaya’y nadistansiya ako sa kaniya. Hinila niya ang kaniyang bag at agad siyang tumalikod sa akin. “Jyselle, wait for me! Kausapin mo naman ako! I have a lot of questions-” Biglang humarap sa akin si Jyselle kaya naman ay natigilan ako. Puno ng poot ang kaniyang mga titig sa akin. Mali ba ang ginawa ko? Dapat ba ay hinayaan ko lang siyang mabastos ng mga lalaking ‘yon kanina? “Tulad ng ano? Kung sino sila?” Lumunok siya. “Para sabihin ko sa iyo, mga kustomer ko sila. T-They promised to give me money pagkatapos naming gawin ang bagay na iyon! But hell! You sent them away!” galit na galit niyang sabi. Saglit akong napapikit dahil sa sinabi ni Jyselle. “Ano ba iyan, Jyselle!? Kaya mo ba iniwan ang trabaho mo dahil ipinagpalit mo ito sa ginagawa mong ito? Ano ba ang nagyayari sa iyo!? Hindi ka naman ganito,” wika ko. I saw her smiling bitterly. Mas lumago na rin ang mga luhang nagmula sa kaniyang mga mata. I see sadness in her eyes and it made me unwell. “Kailangan ng N-Nanay ko ang pera na ibibigay sana nila sa akin! Tinawagan nila ako na lumalala na ang sakit ni Nanay! Halos mabaliw na ako kahahanap ng kustomer sa daan tapos ipagtatabuyan mo lang!? Ninakawan ako at naubos lahat ng pera ko! Pati ang mga importanteng laman ng wallet ko ay tinangay nila. Wala na rin akong matirhan, Sir! Ang perang ibibigay sana nila ang paraan para makasurvive ako. Iyon na lang sana ang pag-asa para may maipadala ako sa Pilipinas upang mabilhan na ng gamot ang Nanay ko!” My heart is crying while I’m looking at her. “You should've tell me about this! Handa naman kitang tulungan, Jyselle! Alam mo iyan!” Napasigaw na rin ako dahil sa inis. Umiling siya. “Hiyang-hiya na ako sa iyo, Sir! Ilang buwan na ang binale ko! Papasok sana ako after two days pero hindi talaga kaya ng katawan ko. N-Nagkasakit ako. Wala akong matakbuhan. Wala akong maayos na makain. Nahihiya akong lumapit sa iyo kaya naisipan ko na gawin na lang ang b-bagay na ito!” I made few steps toward her. “You don’t deserve this, Jyselle! Hindi ito ang buhay na dapat mong matamasa! I want to remind you that this not the Jyselle I know. You are a descent woman!” Napapunas na lang ako sa mga mata kong lumuluha. Dahil sa magkahalong inis at awa ko sa kaniya ay lumuluha ako. “Pabayaan mo na lang kasi ako!” aniya. “How? Paano kita pababayaan, Jyselle?” pasigaw kong tanong. “Sagutin mo ang tanong ko, Jyselle! Nasaan na ang disenteng Jyselle na nakilala ko at ang Jyselle na sekretarya ko? Gusto mo ba itong ginagawa mo?” Mas humaguulgol siya sa pag-iyak. “Hindi! Hindi ko gusto ang ginagawa ko, Sir! Pero wala na akong choice dahil akala ko ay hindi mo na ako tatanggapin pa sa opisina mo!” Hinawakan ko siya sa kaniyang mga braso. “Then why are you doing this!? Ayaw mo naman pala!” I shouted. “Because I need to! Mahirap ba iyong intindihin, Sir? Ginagawa ko ang bagay na ito dahil kailangan! Kailangan kong kalimutan na disente ako para lang may maipadala ako sa pamilya ko na ako lang ang inaasahan,” she said. “Kailangan kong gawin ang bagay na ito kahit na magiging hayop ang tingin ng mga tao sa akin dahil kailangan kong makapagpadala sa pamilya kong inalipin ng kahirapan! I have to do this thing because I need to survive for my family! May sakit ang Nanay ko kaya ko ito ginagawa!” aniya. Puno ng konsensiya ang puso ko. Habang ako ay nasa kumportableng higaan ay may mga tao palang natutulog sa labas at tinitiis ang lamig ng semento. Habang tinatapon ko ang mga tirang pagkain ay may mga taong naghihirap at walang maipasok sa mga sikmura nila. Ang masakit sa lahat ay empleyado ko pa ang nakararanas nito. “Hellfuck, Jyselle! Kasalanan ko ito,” I blamed myself. “Hindi mo kasalanan kung ito ang buhay na mayroon ako. So, don’t be sorry. Sana sa susunod na makita mo ako na pinalilibutan ng mga lalaki ay hayaan mo na lang ako. Lagpasan mo ako at huwag mo akong kilalanin dahil mababang-uri na ako. Hindi na ako ang Jyselle na kilala mo, Sir. Wala na ang Jyselle na disente. Wala na ang Jyselle na sekretarya mo. Warak na warak na a-ako,” aniya. Umiling ako ng umiling upang hindi marinig ang sinabi niya. I wiped my tears away. “That is never gonna happen again, Jyselle! Sumama ka sa akin,” sabi ko. Hinila ko siya papunta sa tapat ng kotse ko. Tumingin ako sa kaniya. Tahimik lang siya habang pinupusanan niya ang kaniyang mga mata. Una akong pumasok sa sasakyan ko bago ko siya pinagbuksan. “Hop in,” sabi ko sa kaniya. “Hayaan mo na ako. Kilala na ako sa lugar na ito bilang bayaran, Sir. Maraming mga camera sa paligid at baka makita ka pa na kasama ako. Makakasira ako sa pangalan mo. You better leave now,” kontra niya. Akma siyang tatalikod kaya’y nagsalita ako. “Jyselle, wala akong pakialam sa kanila! Ikaw ang inaalala ko! Ikaw! Kaya, please, huwag ka ng kumontra. Pumasok ka na sa loob!” “But-” “Jyselle, ano ba!? Kakainin ako ng konsensiya ko kung iiwan kita rito. Hindi ko kayang walain sa isip ko ang nakita ko! Kaya kitang tulungan kaya gagawin ko. Hayaan mo naman ako,” sabi ko. Hindi na siya kumontra pa. Marahan siyang pumasok sa loob ng kotse. Namayani ang katahimikan sa loob ng sasakyan. Mabilis akong nagmaneho dahil sa pagaalala ko sa kaniya. Alam ko na wala pa siyang kain dahil sa hitsura niya. Buhay pa ako pero pinapatay na ako ng konsensiya ko. Ang laki ng kasalanan ko kay Jyselle. Hinayaan ko siyang babuyin siya ng kung sino-sinong lalaki lang. I hate myself for coming too late to save her.