“NASAAN na kayo?” eager na tanong ni Mitch kay Beverly. Alas-sais y medya na at napagpasyahan niyang tawagan ito.
“Nandito na sa bahay,” kaswal na sagot niya.
Nahimigan niya ang pagkadismaya sa ungol ni Mitch. Marahil, kung magkaharap sila ay malamang na makita niyang nakakunot pa ang noo nito. Napatda siya. Nagiging madali na para sa kanya ang ikikilos o ang magiging reaksiyon ni Mitch. She knew she was getting to know him.
“Wala pang alas-tres ay tapos na kaming mamili,” paliwanag kaagad niya. “I let her chose her things. Marunong naman palang pumili. Kapag hindi importante ang dinadampot niya, tinatanong muna niya ako kung puwede iyong isama sa babayaran. May sukli ka pa. Marami.”
“Itabi mo lang muna. Where’s she?”
“Nasa itaas. Nakatulog dahil siguro s
