Sinalubong ako ng matinding sakit ng ulo kasabay ng pagmulat ng aking mga mata. Umiikot pa ang paningin ko at nanunuyo ang lalamunan. Hindi ko na maalala kung paano ako nakarating sa kwarto. It must’ve been Tristan and Simon who brought me here.
Dahan-dahan akong bumangon at luminga sa wall clock. Alas diyes ng umaga na pala. I overslept again. Umiling-iling ako habang tinatahak ang direksyon palabas ng pintuan. Natigil ang aking mga paa nang makita si Dean na abalang naghahain ng pagkain sa kusina. Umangat siya ng tingin matapos mapansin ang presensya ko at ngumiti.
“Good morning, Ms. Black.”
“What are you doing here so early in the morning?” naguguluhang tanong ko.
“Ah,” napakamot siya ng batok. “Binigay po yata ni Ma’am Melanie ang number ko sa mga kaibigan n
