Fatal Attraction

Chapter 3

3:00 p.m.        

Alam ni Brady na ang ground-breaking ceremony ay sa mismong araw na iyon. Hindi man siya nakapunta roon, pero hindi naman nawala sa isip niya si Savina.

Napatitig siya sa mapupungay na mga mata nito. Alam niyang nagugulohan ito sa biglang pasulpot niya kaya hindi niya ito masisi kung bakit ganoon nalang ang mga ibinato nitong tanong sa kanya. "I've been working for an independent covert high-risk extraction squad.

"Isa ka na bang black ops ngayon?" She studied his camouflage gear and frowned.

"Parang ganon na nga." He had to give her benefits of the doubt. In spite of being terorized and injured, her bravado was firmly intact.

"Care to explain, Dimples?"

"Not really." Aniya saka ginulo ang buhok ng dalaga. He'd trained hard not to let emotion dictate his actions. It had paid off when he saw her facing down two armed men. Na execute tuloy niya ang kanyang instant na tactical plan. Bago paman ang mga ito makapanakit kay Savina.

Natakot lamang siya nang makitang bumagsak sa sahig si Savina na duguan at namumutla. Akala nga niya na huli na noong dumating siya. Na nabaril nga ito ng mga lalaki. Halos panawan talaga siya ng ulirat nang makita niyang walang malay ang dalaga.

He swore under his breath. That's why he didn't let himself get attached to anyone he loved.

"Okay, kung ayaw mong pag-usapan natin 'yan, eh di wag." Nakabusangot ang mukhang sabi nito. "Pero paano mo ba nalaman na kailangan ko ng tulong? Paano ka nakarating dito sa bahay ko sa tamang oras?"

"Twelve hours ago, nakatanggap ako ng isang order sa pamamagitan ng secure satellite transmission. Nagulat ako dahil ang nakasaad doon na nanganganib daw ang buhay mo at babayaran daw niya ako para bantayan ka."

He'd seen the new order bearing Savina's name, and he think it was luck. A chance. Dahil kung hindi pa sa bagong assignment niya ay baka malamig na bangkay ng aabutan si Savina.

Napatiim-bagang si Brady. "Your guardian angel must be working overtime."

"Sino ba ang nag hired sayo?"

"Wala rin akong ideya." Pero aalamin niya sa lalong madaling panahon.

"So bumiyahe ka papunta rito na hindi alam kung sino ang nag hired sayo?"

"That's how our company operates. Our clients prefer anonymity." But this time, kung sinuman ang nag hired sa kanya ay alam nito na merong taong nagtangka sa buhay ni Savina. Sayang lang dahil hindi niya muna na interrogate ang mga tarantadong iyon bago niya ito binawian ng mga buhay.

"Okay...ang rason talaga kung bakit ka naparito ay dahil may nagbayad sayo?"

Ouch. Tila matatapos na yata ang pagmumukhang bayani niya rito.

"Kung akala mo na pera ang habol ko sa misyong ito ay nagkakamali ka."

"What do you care about?"

You. More than I want to. More than is safe for either of us. "Hindi ito ang tamang oras para pag-usapan natin 'yan, Savina."

She scowled. "Eh kailan ba ang tamang oras?"

Dammit. Neither the PMA or PNPA had trained him for heart-to-heart combat. He stood to pick her up. "Halikana pupunta na tayo sa hospital."

"Sandali! Hindi ako pupunta ng hospital na naka undies lang."

"Ang dami mo namang arte. Hindi ka naman pupunta roon para magtrabaho. Dadalhin kita roon bilang isang pasyente. At isa pa, nakabalot ka naman ng kumot."

"Ano ka ba, hindi ito sapat."

"Hospital ang pagdadalhan ko sayo at hindi dinner date, sweatheart. Kaya hindi mo na kailangang magbihis pa. Tatanggalin din naman nila ang suot mo at pasusuotin ka nila ng hospital gown pagdating natin doon." Kunot-noo niyang sabi. "Alam mo ba na kahit ang isang hibla ng buhok ay makaapekto sa kaso, kaya nga kita binalot agad ng kumot. Teka, wala ka bang mga damit dito?"

"Wala. Dahil hindi naman ako magdadamit ng pambahay." Sarkastikong saad nito.

Napahilot siya sa kanyang sentido. Ang tigas talaga ng ulo mo, Savina. "I've extracted special-ops units from a firefight." he muttered. "Too bad I left the tranquilizers in the car." He yanked his fatigue shirt from his waistband and unbuttoned it, revealing the black T-shirt beneath.

Nakita niyang namimilog nalang ang mga mata ni Savina. "Ow!" She winced. "Ano ba 'yang ginagawa mo?"

Literally giving her the shirt off his back. "Kailangan mo kasi ng damit." A muscled ticced in his jaw as he draped the garment around her. "At least may masusuot ka. Take it or leave it."

"Salamat ulit. This time for saving my pride." She rested her hand on his chest, and his heart leaped. "As the head surgeon's daughter, I have to fight for credibility. Alangan naman na pupunta ako sa hospital namin at makita ako roon ng mga coworkers ko na nakabalot lang ng kumot."

Alam naman niya na iyon nga ang posibleng mangyari. "Kaya nga ibibigay ko sayo itong damit ko kaysa pupunta ka roon sa hospital na naka undies lang. Kaya kung ako sayo wag ka nalang mag inarte." Lumapit siya rito saka tinulungan niya itong maisuot ang T-shirt niya. He guided Savina's arms through the sleeves and rolled the cuffs. She inhaled, and the heat blasted through him.

Chill out, boy. Mag concentrate ka lang sa ginagawa mo.

She raised her hands in mock surrender. "Stand down, SWAT officer Brady Roque. I wasn't going to take your pants."

Hindi niya tuloy maiwasan na mapangiti. "I'm gonna sweep our escape route. Wag ka munang gagalaw diyan."

The outside was clear, and he holstered his weapon and returned to Savina's house.

"All clear." Deklara niya kay Savina at saka inalalayan niya itong makatayo.

Nang makatayo na ito ay bahagya naman siya nitong itinulak. "Kaya ko namang lumakad."

"Hayaan mo na nga lang ako."

Napakunot-noo ito sa kanya. "Pakikuha nalang sa sapatos at bag ko na nasa ibabaw ng mesa katabi ng pinto."

Tumalima agad siya rito at kinuha ang ipinag-uutos nito.

"Hindi ka ba tatawag ng pulis?" Tanong nito.

"Yeah, on the way to the hospital."

"Dapat lang, dahil baka makasuhan ka pa sa hindi mo pagsunod sa protocol."

"If I call from here, dispatch will order me to put you in an ambulance and stay at the crime scene." He scanned the perimeter before stepping away from the building. "Naka leave ako ngayon sa trabaho. I still have my badge, but don't officially have to answer to anyone at the moment."

"Gusto mo kasi sa madaling paraan eh."

"Ayaw ko kasing manduan sa dapat kong gawin lalo na't patungkol ito sayo."

"Hindi ka magaling magsinungaling, Brady Roque."

He snorted. "If the good die young, then why be good?" Aniya at walang pasabing binuhat niya ang dalaga papunta sa kanyang kotse. Buti nalang at hindi naman ito pumalag.

"Keep a low profile until I get the top up." He adjusted the seat to a reclining position. "On second thought, just stay down."

She touch his arm as he buckled her seat belt. "Bakit hindi ka nalang tumawag sa mga kapatid mo para e-check ako?"

"I tried. But at that time I had no idea the scenerio was critical." Nanlamig tuloy siya nang maalala niyang muntik na talagang mapatay kanina si Savina kung hindi lang siya dumating. Ikinulong naman niya sa magkabilang palad niya ang mukha nito. "Hindi ko hahayaan ang sinumang manakit sayo, Savina."

Tipid itong napangiti sa kanya. "I trust you to keep me safe." paanas nitong sabi.

As he sprinted around the front of the vehicle and jumped into the driver's seat, his heart stumbled painfully in his chest.

Sana lang karapat-dapat nga siya sa pagtitiwala nito. Sana lang.

*****