Laura's Vengeance

Every Move She Makes, Every Lie I Plant

Maaga akong pumasok sa opisina. Every file, every email, and every phone call was a piece of the puzzle slowly forming the picture of his downfall. But a part of my mind remained focused on Celeste’s reaction. I knew she wouldn’t stop.

Pagpasok ko sa opisina ni Devon, nakita ko siya na nag-iisa, nakatitig sa monitor. Ang kanyang mukha ay halatang kulang sa tulog.

"Good morning, Sir Devon," bati ko.

"Good morning, Lara," sagot niya, nang hindi man lang tumitingin sa akin. Ang kanyang boses ay puno ng pagod.

"May problema po ba?" tanong ko.

Napabuntong-hininga siya. "Si Celeste... umuwi siya kagabi, umiiyak. Ayaw niya akong kausapin. She poured all her anger on me."

"Naku po," sabi ko, habang nagpapanggap na nag-aalala. "Sana po ay magkaayos na kayo."

"Hindi ko alam," bulong niya. "Sabi niya, ako raw ang may kasalanan. Ako raw ang dahilan kung bakit siya nasasaktan. At... ikaw raw ang rason kung bakit nasisira ang pamilya namin."

I bit my lip. Those words were like music to my ears. Every doubt Celeste had only made Devon weaker.

"Sir Devon, alam niyo naman po na wala po akong ginagawang masama," sabi ko, pilit na pinaninindigan ang inosenteng tinig. "Ginagawa ko lang po ang trabaho ko."

"Alam ko, Lara. Alam ko," sabi niya, sabay tingin sa akin. "Kaya nga hindi ko maintindihan bakit siya ganoon. Para siyang nababaliw."

"Baka po... kailangan lang po niya ng space, Sir Devon," sabi ko, kunwari nagbibigay ng payo. "At sana po, huwag po kayong sumuko sa kanya."

"Hindi ko alam kung kaya ko pa," bulong niya. "Ang dami nang problema. Ang kumpanya... halos gumuho na. Tapos ngayon, pati ang pamilya ko, nagkakawatak-watak."

Nanatili akong tahimik. Hinihintay ko ang susunod niyang galaw. I knew her frustration would eventually lead her to a deeper sense of hopelessness.

"Lara, kailangan kong lumabas ngayon," sabi niya. "May urgent meeting ako sa mga investors. Susubukan kong kumbinsihin sila na ayos lang ang lahat. Huwag kang aalis sa opisina. Ikaw ang mag-aasikaso ng lahat ng tawag."

"Opo, Sir Devon," sagot ko.

Umalis siya ng opisina, at naiwan akong mag-isa. Agad kong binuksan ang aking laptop at sinimulan kong i-monitor ang lahat ng social media accounts at news websites. Wala akong nakitang balita tungkol kay Celeste. Ngunit alam kong hindi siya titigil. Our confrontation at the party must have enraged her even more.

I quickly went inside.

Kinabukasan, habang nagtatrabaho ako, naramdaman ko ang kakaibang pakiramdam. Parang may nagmamanman sa akin. Sa bawat paglabas ko sa opisina, pakiramdam ko ay may sumusunod sa akin. Nag-iingat ako sa bawat galaw, ngunit wala akong makita.

Sa hapon, habang pauwi na ako, napansin ko ang isang kotse na laging sumusunod sa akin. Sa una, inakala kong nagkakataon lang. Ngunit sa tuwing kakanan ako, kakanan din siya. Sa tuwing kakaliwa ako, kakaliwa rin siya.

Agad kong tinawagan si Russ.

"Russ, pakiramdam ko may sumusunod sa akin," bulong ko, habang nagmamaneho. "May kotse na laging nasa likod ko."

"Ano? Describe mo sa akin ang kotse," sabi niya, agad na naging seryoso ang boses.

Sinabi ko sa kanya ang kulay, modelo, at plate number ng kotse.

"Sige, check ko agad 'yan," sabi niya. "Mag-ingat ka. Diretso ka sa bahay. Huwag kang hihinto kung saan-saan."

"Sige," sagot ko.

Nang makarating ako sa aking apartment, I quickly went inside and made sure all the doors and windows were locked. Moments later, Russ called.

"I got the information," he said. "That car is registered under the name of a private investigator. And that PI is known for handling high-profile cases, especially ones involving infidelity."

Napakagat ako ng labi. "Si Celeste."

"Oo," sabi niya. "Sigurado akong siya ang nagbayad sa PI na 'yan. Gusto niyang malaman ang lahat ng tungkol sa iyo."

Napangisi ako. Ito ang gusto kong mangyari. Celeste’s actions showed her desperation. And her desperation was an opportunity for me.

"Anong gagawin natin?" tanong ko.

"Kailangan mong maging mas maingat," sabi niya. "Huwag kang gagawa ng anumang kahina-hinala. At sisiguraduhin ko na hindi ka niya makukuhanan ng anumang ebidensya."

"Pero gusto kong gamitin ang PI na 'yan laban sa kanya," sabi ko.

"Paano?" tanong ni Russ.

“I’ll let her follow me,” I explained. “And I’ll plant information she thinks is real, but in the end, it will be her downfall.”

"Delikado 'yan, Lara," sabi niya. "Baka masilip ka niya."

"Hindi," mariin kong sabi. "Hindi niya ako makikilala. At kung may makikita man siya, sisiguraduhin kong iyon ay ang mga bagay na gusto kong makita niya."

"Sige," sabi ni Russ. "Pero kailangan mong maging sobrang maingat. Huwag kang gagawa ng anumang bagay na makakasira sa plano mo."

"Huwag kang mag-alala," sabi ko. "May plano na ako."

Binaba ko ang telepono at tumingin sa labas ng bintana. The night was quiet, but I knew the game between me and Celeste had already begun.

Tulad ng inaasahan, nakita ko ulit ang kotse ng PI. Sumusunod siya sa akin sa bawat galaw. Nagpanggap akong walang alam, at patuloy akong nagtatrabaho. Yet with every move I made, I had a plan prepared.

Pumunta ako sa isang sikat na coffee shop, kunwari ay nakikipagkita sa isang kaibigan. Ngunit ang totoo, wala akong kaibigan na pinagkakatiwalaan ko maliban kay Russ. Umupo ako sa isang sulok, at sinimulan kong mag-type sa aking laptop. Gumawa ako ng isang pekeng email conversation, na kunwari ay nakikipag-ugnayan ako sa isang "secret lover" na may kaugnayan kay Devon.

Ang email conversation ay nagpapahiwatig na mayroon akong "secret meetings" at "dinner dates" kay Devon, at nagpapahiwatig din na "mayroon kaming plano na ilipat ang shares sa ibang account." Idinagdag ko rin ang mga detalye tungkol sa "bagong property" na binibili umano ni Devon sa ibang bansa, na may kaugnayan sa kanyang "secret fund." Ang lahat ng ito ay pawang kasinungalingan, ngunit ang mga detalye ay sapat para maging kapani-paniwala.

Pagkatapos kong gawin ang pekeng email, nilagay ko ang laptop ko sa isang posisyon na makikita ng PI ang screen ko. Nagpanggap akong abala, habang tinitiyak kong nakikita niya ang bawat galaw ko. Pagkatapos ng ilang minuto, sinara ko ang laptop ko at umalis sa coffee shop.

Alam kong nakita niya. Alam kong kinuhanan niya ng litrato ang screen ko. At alam kong ipadadala niya ang impormasyong iyon kay Celeste.

When I arrived at the office, Devon walked in. He looked furious.

“Lara, I have a problem,” he said, his voice filled with anger.

"Ano po iyon, Sir Devon?" tanong ko.

"Si Celeste," sabi niya, sabay hampas sa desk. "Ibinenta niya ang shares niya sa kumpanya!"

Nanlaki ang mga mata ko. This was unexpected. It was a major blow to the company.

"Bakit po niya ginawa 'yon, Sir Devon?" tanong ko.

"Hindi ko alam! Pero sigurado akong may kaugnayan 'to sa'yo!" sigaw niya. "Nagpadala siya sa akin ng text message kanina. Sabi niya, 'Hindi ko hahayaang sirain mo ang buhay ko, Devon! At sisiguraduhin kong mawawala sa'yo ang lahat ng mahalaga sa'yo, kasama ang kumpanya mo!'"

Napangiti ako sa loob ko. Celeste selling her shares was a major victory. It meant the company’s value dropped even further, and Devon’s situation became even worse.

"Sir Devon, huwag po kayong mag-alala," sabi ko, pilit na pinaninindigan ang inosenteng tinig. "Baka po nagagalit lang po siya. Sigurado po akong magbabago din po ang isip niya."

"Hindi na! Nakikita ko ang lahat!" sigaw niya. "Kailangan kong gumawa ng paraan. Kailangan kong bilisan ang paghahanap ng solusyon. Hindi ko pwedeng hayaang masira ang lahat!"

Umalis siya ng opisina, galit na galit. Naiwan akong mag-isa, I couldn’t help but smile. Every move Celeste made sped up Devon’s downfall.

Maya-maya, tumawag si Russ.

"Nakita mo ba ang balita?" tanong niya. "Celeste sold her shares. Everyone was shocked.”

"Oo," sagot ko. "Now, the company is in even greater danger. And Devon is getting even angrier at Celeste.”

“Well done, Lara,” he said. “Now, I’ll make sure that the sale of those shares causes an even bigger impact.”

"Salamat, Russ," sabi ko. "Ngayon, kailangan kong maging mas maingat. Alam kong sisiguraduhin ni Celeste na malalaman niya ang lahat ng tungkol sa akin."

"Huwag kang mag-alala," sabi niya. "May proteksyon ka. Basta, manatili ka lang sa plano. At tandaan mo, Lara, may kasama ka sa laban na 'to."

Binaba ko ang telepono. Huminga ako nang malalim. Every step brought me closer to my goal. I’ll let her dig her own grave. And in the end, she’ll fall into it with Devon.

Revenge is sweet. And every move Celeste makes brings me closer to victory.