Chapter 2

1170 Words
TUMINGALA si Helena sa malaking building sa harapan niya. May malaking sign na "Job Fair" sa first floor. Maraming tao, at feeling niya dito siya makakahanap ng trabaho. Sumabog ang mahaba niyang buhok dahil sa lakas ng hangin. Binitiwan niya ang bag niya para ayusin ang buhok bago siya pumasok sa loob ng building. Chineck ng security guard ang bag niya, pero hindi siya mapakali dahil sa mga trabahong naghihintay sa kanya sa loob. "Hey, miss, may ID ka?" tanong ng guard. "Opo, Sir!" sagot niya. "Naku! Bakit ngayon ka lang? Baka ubos na ang mga trabaho. Baka wala na." Namutla si Helena sa sinabi ng guard. Baka nga tama siya. Pinagmasdan niya ang mga umaalis at masisiyahing tao na mukhang nakakuha na ng trabaho. "Oh my God! We're officemates!" tili ng isang babaeng naka-mini skirt at corporate attire. "Oo nga! I can't believe it! Dream job ko ito!" sagot ng isang naka-corporate attire na babae. Napalunok si Helena at napatingin sa pintuan kung nasaan ang job fair. Nakikini-kinita niya ang bawat cubicle kung saan may nagaganap na interview. Parang out of place siya sa lugar na ito. Tiningnan niya ang sarili. Siguro janitress ang trabaho para sa kanya? Hindi na niya alam, pero sa ngayon, wala siyang pakialam. Basta makahanap lang siya ng marangal na trabaho, ayos na yun. Tinulak niya ang pintuan at nakapasok sa loob. Medyo maingay doon at pormal ang mga tao. Nilapitan niya ang isang babaeng may dalang papel na ibinibigay sa bawat nag-aapply. "May hiring pa po ba sa mga clerical jobs?" tanong niya. Halos hindi siya tiningnan ng babae. "Wala na, miss." "Janitress po?" sabay lunok niya. Napalingon ang babae sa kanya. Tinagilid niya ang ulo at sinuri siya ng mabuti. "Anong pangalan mo?" Napalunok si Helena sa biglaang tanong. "Helena Bernice Merculio po." Nanikmat ang babae at mabilis na tinawag ang naka-long sleeve at may nakakatuwang itim na ribbon na lalaki. "Mix!" mariing sinabi ng babae. Napatingin si Mix sa kanya. Napanood ni Helena ang pagtigil ng tingin nito sa kanyang dibdib. Mabilis niyang tinakpan ang kung ano mang tinitingnan nito sa kanyang dibdib. Imbes na mahiya, nag-angat si Mix ng isang nakakakilabot na tingin sa kanya. "Hindi ba may hiring sa maintenance? Nandito si Miss Helena Bernice Merculio. Ihatid mo siya sa maintenance department at tingnan mo kung saan siya mabuting ilagay doon." "Sige po, ma'am," ani Mix. Oo na. Alam na niyang hindi siya para sa job fair na ito. Pinasadahan niya ng tingin ang bawat ini-interview na babae. Hindi na siguro kailangang i-interview ang mga janitress. Basta ba willing kang magtrabaho, maglinis ng CR at kung anu-ano pa, wala kang sakit, at walang sabit, ayos na yun. Natigilan siya nang tumigil si Mix sa loob ng maintenance office na pinasukan nila. Nakita niyang puro locker lang ang naroon at walang tao sa loob. "Dito po ba ang maintenance office?" tanong niya habang pinagmamasdan siya ni Mix. Napatingin siya kay Mix at kitang-kita ang mga mata nito. Sa dibdib niya nakatoon ang tingin nito. Pinagpapawisan si Mix, at kitang-kita sa kanyang noo ang pawis habang dinidilaan niya ang labi niya. "Sir Mix, dito ho ba?" tanong niya habang tumutok siya sa ginagawa nito. Humakbang si Mix papalapit sa kanya. At dahil kilalang-kilala na niya ang mga ganitong galawa, alam niya na rin kung ano ang kahihinatnan. Kaya bago pa man may mangyari, sinipa niya ang pinaka-natatanging parte ng katawan ni Mix, dahilan kung bakit napasigaw siya sa sakit at napayuko. Kinagat ni Helena ang labi niya at tinulak ang mabigat na pintuan. Nakapasok siya ulit sa malaking hall kung nasaan ang job fair. Tumulo ang luha niya dulot ng kaunawaan na wala siyang mapupuntahan sa araw na ito. Mukhang ito na ang huli. Bukas na lang ulit. Maghahanap na siya ng matutuluyan. At kung ano man ang naging kasalanan niya at bakit ganito ang mga parusa sa kanya ay hindi na niya alam. Mabilis ang takbo niya, kaya naagaw ang atensyon ng halos lahat ng tao sa hall. Pinigilan siya ng security guard. "Manong, labas na po ako!" pagmamakaawa niya habang niyayakap ang kanyang bag. "Bakit ka tumatakbo? Anong problema mo? Nagnakaw ka ba?" tanong ng guard. "Mix!" sigaw ng babae na nagpakaba pa lalo sa kanya. "Hindi po!" sagot niya sa guard. May mga guard na dumating para palibutan siya. Nilingon niya ang pintuan kung nasaan lumalabas si Mix, na medyo umiika-ika. "Hindi po ako nagnakaw! s**t!" mura niya. "Bakit ka tumatakbo kung ganon?" sigaw ng isa pang security guard habang tinututukan ng batuta ang bag niya. Umiiling siya habang tinuturo si Mix. "Anong nangyayari dito?" tanong ng isang malamig na boses. Isang boses na dahilan kung bakit natahimik ang nagkakagulong mga guard sa nangyari sa kanya. Narinig niya ang halakhak ng mga lalaki sa likod ng boses na iyon. Inayos ng lalaking nasa likod ang buhok habang tinitingnan siya. Ang isa naman ay pinaglalaruan ang labi. "Mr. Montenegro, pasensya na po sa kaguluhan," ani ng babaeng tumawag kay Mix kanina. Tumango ang lalaking nasa harapan niya at pinasadahan siya ng tingin. Madilim ang kanyang ekspresyon ngunit hindi maipagkakaila na masyado siyang makisig para tumayo sa harap niya. Sumisigaw ng autoridad ang kanyang aura. Malinis ang mukha niya at ang tanging nagpapadilim dito ay ang kanyang kilay na nakakunot. "Anong nangyayari dito, Mix?" tanong ng lalaki. Hindi umalis ang titig nito kay Helena. "Sinipa ko siya dahil nakatingin siya sa dibdib ko," pumikit si Helena sa sinabi niya. Lumitaw ang ngiti sa mukha ng lalaking nasa harapan niya. Nagkatinginan ang mga lalaki sa likod niya. "Is that so?" mapaglaro niyang tanong sa kanya bago tumingin kay Mix. May binulong siya sa security guard at may tiningnan sa likod ni Helena bago siya bumaling ulit sa kanya. "I heard you want to be a janitress, Miss Merculio?" nagtaas siya ng kilay. Napatingin si Helena sa mga security guard na sinasamahan si Mix kung saan. Kumalabog ang dibdib niya. Ito na ba? Ipapalit na ba siya sa Mix na iyon? "Opo!" napangiti siya sa sagot niya. Ngumuso ang lalaki na para bang nakakatawa ang reaksyon niya. "I'm sorry. Walang hiring ngayon. Bumalik ka na lang next time," aniya at pinunit sa pira-piraso ang pinaghirapan niyang resume. Nanlaki ang mga mata ni Helena sa sinabi niya. "Bro!" sigaw ng matangkad na lalaki. "Don't talk to me, Vincencius," mariing sinabi ni Mr. Montenegro habang naglalakad palayo sa kanya. Tumatawa ang isang lalaki habang ang may mahabang buhok na lalaki naman ay tumitingin sa kanya. Umalis ang mga security guard na nakapaligid sa kanya. Lumuhod si Helena sa harap ng basurahan. Binuksan niya iyon at nagsimula siyang maghanap ng pira-pirasong resume. "He’s evil. So evil. Pwede namang ibigay na lang pabalik sa akin ang resume. Bakit kailangang punitin sa pira-piraso?" Hinawi niya ang buhok niya nang napagtanto ang katotohanan na wala pa rin siyang trabaho at matutuluyan hanggang ngayon. Alas-kuwatro na ng hapon at ilang oras na lang ay didilim na. Mukhang magkakatotoo na yata talaga ang pinangangambahan niyang pagtulog sa gilid ng kalsada.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD