The Dangerous Rider Series 1: Maliyah Zapanta (SSPG)

Prologue Maliyah’s Pov Hinaplos niya ang aking mukha habang gumagalaw ako sa ibabaw niya. Dinilaan ko ang hintuturo ng daliri ng kamay niya at sinipsip ito. “Ohhh! f**k baby ang sarap mo!" Sambit niya habang humahagod ako sa ibabaw ng katalik ko. Idinapo niya ang isang kamay niya sa dibdib ko at hinaplos niya ito pababa sa matambok kong s**o. Pinisil pisil niya at nilaro ang u***g ko. “Ahhh! Ahhhhh! s**t!" Sambit ko habang mapapakagat labi ng nilalandi ko siya sa sarap. Hinimas niya ang dalawa kong matambok na s**o at pinisil pisil niya ito. “Ohhh! f**k baby ang sarap mo! Ohhh.. Ohhhh…Holy s**t!" Ungol niya habang nasarapan sa ginagawa kong pagmaneho sa kanyang ibabaw. Habang nasasarapan na siya ay sinagad ko sa aking loob at napaliyad na ako. Dahan-dahan kong inabot ang bag ko saka dinukot ang baril na silencer kong dala. Nang pumikit siya ay saktong na tiyempohan kong barilin siya sa dibdib ng malapitan ng tatlong beses. Tumayo ako agad sa kinauupuan na parang walang nangyari sa kanyang ibabaw. Kumuha ako ng tissue at pinahid sa baril ko dala. Pumunta ako banyo para maghugas ng kamay ang magbihis agad. Nang nakabihis na ako ay hinawi ko ang mahaba kong buhok at sinuot agad ang leather black na jacket sabay suot sa black kong shade sa aking mata. Dinampot ko ang crossbody black leather at isinuot sa katawan ko sabay bukas ng pinto. Kalma lang akong lumabas ng apartment na parang walang nangyari. Naglakad ako sa labas at pinuntahan ko agad ang Kawasaki Ninja 400. “It's almost 1 o'clock am na pala kailangan ko ng umuwi.” Sambit ko. Kinuha ko ang helmet na black na Kawasaki Ninja ZX-10R at isinuot ito sa ulo ko. Pinaandar ko na agad ang motor saka pinaharorot agad sa kalsada. “Aurora nasaan na ba ang anak mo? It's already 2 o'clock in the morning? Ka babaeng tao wala pa sa bahay!” Galit na pag kasabi ni daddy Robert kay mommy Aurora. Hinarangan ako sa main entrance sa subdivision dahil sarado na ang gate. “Good Morning ma'am pwede patingin po ng i’d?” Tanong ng guard sa akin. Kinuha ko sa maliit na pocket ang i’d ko para ipakita sa guard. " Miss Maliyah ikaw pala ito sorry ma'am hindi kita nakilala.” Paghingi ng paumanhin ng guard sa akin. Pinapasok niya ako agad sa main gate. Binusinahan ko siya at nagpatuloy ako pagmamaneho papunta sa loob ng subdivision. Nakarating na ako agad sa harapan ng gate sa amin at binuksan ko ito gamit ang susi kong hawak. Dahan-dahan kong binuksan ang gate para ipasok ko ng tahimik ang motor. “Huh! Ang bigat naman ng motor ko kung hindi lang maingay pinaandar ko na sana ito papasok ng gate.” Sambit ko Dahan-dahan kong sinarado ang gate namin. Binuksan ko ang main door namin para makapasok na ako. “Bakit ngayon ka lang umuwi Maliyah Zapanta? Alam mo bang anong oras na ngayon? It's almost 2 o'clock in the morning. Uwian ba ito ng matinong babae?" Galit na tanong ni daddy Robert sa akin na inabangan ang pag uwi ko ng bahay. "Sorry daddy nagkayayaan lang po mga kaibigan ko mag inuman.” Sagot ko kay daddy na mukhang galit na galit sa akin. Yumuko na ako agad dahil nakita ko sa mukha ni daddy galit na siya sa akin. “Babaeng tao mo ganito ka umuwi akala mo ba hindi kita mahuhuli ngayon porket wala ako lagi dito sa bahay!” Sigaw niya sa akin. " Tama na Robert wag mo naman sigawan si Maliyah.” Wika ni mommy Aurora kay daddy. " Anong tama! Tama ba ginagawa ng anak mo ganitong oras umuwi? Parang walang nag aalala sa kanya dito. Tapos sasabihin mo tama na! Pano hindi mamihasa ang anak mo lagi mong pinagtatakpan mga ginagawa niya Aurora!” Galit na pagkasabi ni daddy kay mommy. "Dad! Tama na po wag mo pong sigawan si mommy kasalanan ko na po sorry daddy.” Malumanay na sabi ko sa kanya “Pagsabihan mo Aurora anak mo! Baka ano pang magawa ko dyan!" Singhal ni daddy kay mommy sabay alis at pumunta sa kwarto niya agad. “Anak saan ka ba galing?Pagpasensyahan mo na daddy mo galit lang yun dahil nag alala lang siya sayo.” Paliwanag ni mommy sa akin. "Ganyan naman lagi si daddy sa akin mommy simula namatay si ate parang sinisi ni daddy sa akin lahat. Dahil nawala ang pinaka paboritong anak niya sa aming dalawa. Nakalimutan niyang may anak pa siyang nangungulila sa pagmamahal ng isang ama.” Hinaing ko kay mommy Aurora "Maliyah huwag mong isipin yan mahal ka ng daddy mo.” Sabi ni mommy sa akin. " Mahal? Kailan ako minahal ni daddy lagi na lang mali ginagawa ko! Simula noong maliliit pa kami si Ate Sarah ang pabirito ni daddy. Ako? Walang pakinabang sa kanya! Dahil mahina ako! Ano pa ang gusto niya para mapatunayan ko sa kanya magaling ako mommy?” Hinaing ko sa kanya habang umiiyak ako sa harapan niya. "Anak huwag mong isipin yan mahal ka ng daddy mo. Mahal na mahal kayong magkakapatid anak.” Wika ni mommy sa akin. " Hayaan nyo na mommy ayoko ng mag expect na mamahalin ako ni daddy.” Wika ko kay mommy Aurora sabay alis sa harapan niya. "Maliyah! Maliyah anak!” Sambit ni mommy sa akin. Nag walk out ako agad sa harapan ni mommy. Hindi ko mapigilan ang pag luha ko habang sinasabi ko ang mga hinaing ko kay daddy. Binuksan ko agad ang kwarto ko saka pumapasok at agad binagsak ang aking katawan sa kama habang humahagulgol ng iyak. Nagising ako sa sobrang ingay ng phone ko na nasa loob ng sling bag agad akong bumangon sa kama at sinagot ito agad. “Hello!" Sambit ko sa kabilang linya. " Success pala trabaho mo kagabi umalingawngaw na sa balita ngayon.” Boses sa kabilang linya. “Ako pa Piper malinis akong trumabaho pina init ko lang siya bumigay agad ang gago. Ayon tuloy bulls eye siya sa akin.” Sagot ko kay Piper sa kabilang linya. "Tudas niya talaga buti na lang hindi sa akin pina trabaho ni bosa kung ako yun mas matindi pa nagawa ko sa kanya.” Sagot ni Piper sa akin. " Buti nga nakatikim muna siya ng langit bago mamatay.” Mahinang sabi ko kay Piper “Ang tindi mo talaga Maliyah hanep ka!" Masigasig na pagkasabi niya sa akin. " Alam mo Piper inaantok pa ako ngayon lalo na't napagalitan pa ako ni daddy dahil madaling araw na akong umuwi ayon dinakdakan ako ng tudo. Akala ko tulog na siya kagabi nag dahan-dahan pa akong ipinasok si buddy ko yun pala naka abang pala sa sala si daddy.” Kwento ko kay Piper. " So anong reason mo bakit madaling araw ka na?” Tanong ni Piper sa akin "Syempre sinabi ko nagkayayaan ng inuman kayo! Ano pa ba reason ko! Pero no effect kay daddy kaya nasermunan ulit ako.” Sagot ko kay Piper. “Dapat iba na lang ni rason mo! Hindi na talaga maniniwala daddy mo." Wika sa akin ni Piper “Hayaan mo na sanay na ako dyan na lagi niya akong pinag iinitan. Pinapalagpas ko na lang sa kabilang tenga. Wala naman talaga akong kwenta sa paningin niya simula pa noong maliit ako. Mas mahal niya si ate Shara kaysa sa akin." Sabi ko kay Piper sa kabilang linya. “Hayaan mo Maliyah nandito lang naman kami kausap mo tropa diba! Sige ituloy mo muna tulog mo sorry sa disturb sayo." Wika ni Piper sa akin. “ Ginising mo na talaga ako hayop ka! Sige na pagod ako mamaya na lang ako pupunta sa quarter." Bulalas kong sabi ko sa kanya. Binaba ko na agad ang cellphone saka hinawi ang aking buhok. Napatingin ako sa bintana. Sobrang init na pala sa labas pero inaantok pa ako. Bumalik ako sa paghiga sa kama at itinulog ulit. Habang naghahanda ng agahan si mommy sa kusina. “Nasaan na ang magaling mong anak Aurora? Ano pinagsabihan mo ba ka gabi?” Tanong kay mommy Aurora. "Robert huwag ka naman ganyan sa anak mo. Kausapin mo lang siya ng maayos. Anak mo din siya iparamdam mo din sana na mahalaga siya at mahal mo si Maliyah.” Pakiusap ni mommy Aurora kay daddy Robert. "Hindi mo ako masisisi kung bakit ganito galit ko sa kanya dahil siya ang dahilan kung bakit namatay ang ate Shara niya. Hindi ko tanggap ang pagkawala ni Shara kundi lang matigas ang ulo ni Maliyah.” Singhal ni daddy Robert kay mommy Aurora. " Pero Robert matagal na yun dapat patawarin mo na si Maliyah. Hindi naman niya sinasadya ang pangyayari dahil batang paslit pa siya noon.” Pilit na sabi ni mommy Aurora kay daddy Robert. Habang nakapikit ang aking mata ay hindi ko na makuha ang tulog ulit. Bumangon na ako saka lumabas ng kwarto. “Hindi mawala ang galit ko sa kanya Aurora! Dahil siya ang dahilan sa pagkawala ni Shara. Kahit pag baliktarin natin suwail talaga anak mo kahit kailan!” Sigaw ni daddy kay mommy. Umiyak na lang ako habang naririnig ang mga sinasabi ni daddy tungkol sa nakaraan sa amin ni ate Shara. Bakas pa sa isipan ko ang nangyari sa amin ni ate Shara. Nakaraan: 20 years ago “Let's go na Maliyah hahanapin tayo ni mommy at daddy kaya huwag ka ng magtampo." Sambit ni Shara sa akin habang nasa malalaking bato kami sa isla sa Batangas. “No ate Shara ikaw na lang lagi ang bida sa paningin ni daddy! Gusto ko lang naman mapansin din ni daddy dahil ikaw na lang lagi ang perfect na anak sa paningin ni daddy. Paano naman ako ate Shara? Lagi na lang ako pinapagalitan ni daddy ate Shara parang hindi ko maramdaman ang pagmamahal ni daddy sa akin. Sana mawala ka na ate Shara! Sana mawala ka na lang!” Sigaw ko sa kanya. Itinulak ko si ate Shara ng hindi sinasadya at natumba siya sa malaking bato at na bagok ang kanyang ulo. Nagulat ako sa nakita kong dugo sa bato at walang malay na si ate Shara. Tumakbo ako agad habang umiiyak kala mommy at daddy. “Mommy daddy si ate Shara po!" Sigaw ko sa kanila. “Anong nangyari sa ate mo?" Aligagang tanong ni daddy sa akin hawak ang aking braso. “Daddy! Hindi ko sinasadya daddy!" Iyak kong sabi. “Nasaan si ate Shara mo Maliyah?" Tanong ni mommy Aurora sa akin. Tinuro ko habang umiiyak ako sa takot mapagalitan ako ni daddy. Tumakbo sila ni mommy at daddy sa tinuro ko kung nasaan si ate Shara. Nakita nila mommy at daddy na nakahiga si ate Shara wala ng malay sa malaking bato at duguan na. “Shara!" Sigaw ni daddy kay ate Shara. Agad pinuntahan ni daddy Robert si ate Shara at pinulot ito nakahiga sa bato. “Anong nangyari sa ate mo Maliyah?” Sigaw ni daddy sa akin Iyak ako ng iyak sa nangyari kay ate Shara. Nagmamadaling binuhat ni daddy si ate Shara at sinugod sa malapit na ospital. Agad isinakay si ate Shara sa sasakyan at inalalayan ni mommy si Ate Shara. “Shara kumapit ka anak huwag kang bibitiw." Sambit ni mommy Aurora kay ate Shara. “Ate Shara sorry gumising ka na ate Shara!" Sambit ko kay ate habang katabi namin si ate Shara. Bigla na lang bumagsak kamay niya na parang wala nag buhay. “Bilisan mo Robert si Shara!" Sigaw ni mommy Aurora kay daddy. Iyak ng iyak si mommy dahil bigla na lang nanlamig si ate Shara. Nakarating na kami sa ospital at tumawag si daddy ng tulong sa mga nurse. Pinahiga si ate Shara sa stretcher bed at itinakbo sa emergency room. Nakikita ko sila mommy at daddy umiiyak sa harap ng emergency room.Ilang minuto biglang lumabas ang doktor at hinarap sila mommy at daddy. “Im sorry pero ginawa namin lahat ang aming makakaya pero wala na ang pasyente.” Malungkot na sabi ng doktor. Nag iyakan sila mommy at daddy sa balita sa kanila ng doktor. Umiyak na din ako habang naka upo ako sa upuan. Biglang lumapit sa akin si daddy kitang kita ko nagngingitngit sa galit sa akin. “Anong ginawa mo sa ate mo Maliyah? Bakit nabagok ang ate mo sa bato?" Galit na tanong ni daddy Robert sa akin. “Tama na Robert walang kasalanan si Maliyah sa nangyari. Aksidente ang lahat huwag mo din isisi kay Maliyah .” Pagmamakaawa ni mommy kay daddy. " I'm sorry daddy. I'm sorry hindi ko sinasadya!” Hikbi kong iyak habang galit na tinatanong ako ni daddy Robert. Biglang tumayo si daddy at sumigaw ng malakas dahil namatay si ate Shara ng dahil sa akin.