ANG LAGUSAN NG LESBIANA

MissTaken The Lesbian Chapter 1. “Ano ba Rosie, pag-usapan naman natin 'to. Sayang naman ang limang buwan nating relasyon kung itatapon mo lang 'yun. Lahat naman ng gusto mo sinusunod ko ah, hindi na ako umiinom at nagyoyosi. Hinahayaan na naman kitang magtrabaho dito sa bar bilang isang pukpok.” Madamdaming sabi ko habang nagmamakaawa sa kanya na huwag siyang makipag hiwalay sa akin. Mahal na mahal ko si Rosie at tanggap ko kung ano siya. Handa akong ibigay sa kanya ang lahat, pati ba naman ang kinikita ko bilang vendor ng balot at nireremit ko sa kanya dahil labis ko siyang mahal. “Ano kaba naman Jerlyn, parehas lang tayong babae. Sige, nagkamali ako dahil pinaasa kita pero hindi mo naman mabibigay ang gusto ko 'e. Hindi ka tunay na lalaki, alam mo ba kung ano ang sinasabi sa akin ng mga kaibigan ko? Bakit daw ako nagtitiis sa finger f*****g mo! Basta ayoko na. Humanap ka nalang ng ibang babae. Tinatapos ko na kung ano ang namamagitan sa ating dalawa.” Padabog niya akong tinalikuran at pumasok sa loob ng bar. Si Rosie lang ang inibig ko ng ganito kaya halos nabasag ang puso ko sa paghiwalay n’ya sa akin. Pisti kasing buhay 'to 'e. Bakit hindi pa naging t**i ang p**e ko? Babae nga ako pero ang hanap ng puso ko ay babae rin. Napabagsak ang aking nga luha at wala akong pakialam kung pinagtatawanan ako ng ibang kalalakihan. Bakit ba napaka hirap mahalin ang kagaya kong tomboy? Kaya ko din naman gawin ang lahat ng mga nagagawa ng lalaki. Iyon nga lang, hanggang finger f*****g lang ang kaya ko. Ang mas nakakainis pa mas malaki pa ang dibdib ko kaysa kay Rosie. Halos mabingi ako sa tawanan ng grupo nina Tonyo na nasa aking likuran. Apat sila, parang F4 ang datingan pero mukhang tae ang itsura. Kung tunay lang talaga akong lalaki baka kanina ko pa sila inupakan hanggang sa matanggal ang mga ipin nila. “Jerlyn, magpa opera ka kaya total may trabaho ka naman. Palitan mo ng mahabang t**i iyang pukekay mo para hindi ka maiwan.” Natatawang sabi sa akin ni Tonyo na parang sigbin ang istura dahil sa haba ng baba at laki ng kanyang mga mata. “Oo nga Jerlyn, tapos ipatanggal mo rin ang dibdib mo na tumatalbog kapag naglalakad ka.” Sabat naman ni Estong na kulay pula ang buhok. Nagmukha siyang manok na pangsabong dahil sa buhok n’ya pero poging pogi sa sarili. Humagikgik naman si Boy, ang leader daw sa kanilang apat. Feeling kinatatakutan sa Baranggay namin pero nakabahag naman ang itlog. Kaya lang sila malakas dahil Colonel ang tatay ni Boy. Ayaw ko ng humarap pa sa kanila dahil mas lalo lang masisira ang modo ko kapag masilayan ko ang kanilang nga mukha. Isang kamay ang umakbay sa akin at kulang nalang ay halikan ako. “Jerlyn, gusto mo bang ipatikim ko sa’yo itong batuta ko nang sa ganoon ay tuluyan ka ng maging babae? Sayang ka, ang ganda mo pa naman pero maganda rin ang hanap mo, " nakangising sabi pa ni Totoy habang malapit ang mukha namin. Kulang nalang ay masuka ako sa amoy ng bibig niyang parang imburnal na puno ng tae. Nakakadiri! Ang ipin niya kulay yellow pa, kamuntikan ko ng mapagkamalan na gold iyon. Imbes n maiyak ako ng todo dahil sa ginawa ni Rosie sa akin, nainis lang ako dahil sa mga F4 na 'to. Sinubukan kong tanggalin ang kamay niyang naka akbay pero mas lalo niya pang pinwersahan iyon ng mariin. Babae pa rin ako at lalaki siya, may malakas siya kumpara sa akin. “Pwedi ba Totoy, kunin mo nga itong kamay mo. Ang bigat 'e. Puro pa balakubak at kung makapag salita ka sa akin akala mo kung sino kang gwapo, kahit nga mga langaw mahihiya sa pagmumukha mo!”Mariin na sigaw ko sa kanya. “Ay, lumalaban pre!” ani ni Totoy sa kanyang ka grupo. Alam ko na gulo lamang ang patutunguhan nito kaya mabilis king sinuntok ang mukha ni Totoy at tumakbo palayo sa kanila. Hinabol pa nila ako kaya ginamit ko ang aking pagiging mabilis na runner para hindi nila ako maabutan. Nawala na sa aking isipan ang nangyaring hiwalayan namin ni Rosie. Dumiretso ko sa tindahan nina Aling Kora, gusto kong uminom at magpakalunod sa alak. Gusto ko rin mag yosi buong magdamag para matanggal ang stress ko. “Anong atin Jerlyn? Bakit ganyan na naman ang mukha mo? Hingal na hingal kapa. Hinahabol kana naman ng grupo ni Boy 'no?” Paniguradong tanong ni Aling Kora sa akin. Humalukipkip ako habang nakaupo sa stool. Tumango ako sa kanya dahil hindi pa ako makapagsalita sa layo ng tinakbo ko. Rosie crossed my mind again, bumalik na naman ang sakit sa puso dahil sa nangyari kanina. Ang dami kong natitipuhan na babae at lahat sila ay nireject akk. Hanggang sa dumating na itong si Rosie. She’s the one who makes me feel loved. She accept me for what I am. Sa limang buwan na magkarelasyon kaming dalawa, hindi n’ya pinaramdam sa akin na tomboy ako. Shet treated me like a real man. Nang dahil sa mga kaibigan niya nakipag hiwalay siya sa akin. Ito talaga ang mahirap kapag tomboy ka, kahit alam ko naman na darating talaga sa ganitong sitwasyon ang relasyon namin ni Rosie, sobrang sakit pa rin tanggapin. “Jerlyn!” Napaigtad ako ng malakas na hinampas ni Aling Kora ang mesa na nasa harapan ko. “Ano ho?” tanong ko pa sa kanya. “Dahil na naman ba 'yan kay Rosie kaya ka umiiyak? Jusko na bata ka, hindi ba sinabi ko na sa’yo na maghahanap talaga iyon ng lalaki. Malandi kaya ang Rosie na 'yun, natural hindi iyon magtitiis na daliri mo lang ang pumapasok sa p**e niya. Hindi iyon makuntento, kaya tanggapin mo nalang na sa panahon ngayon, minsan kalang makakahanap ng babae na tanggap ang isang tomboy. Pwera nalang kung may pera ka.” Sagad sa buto na sabi pa ni Aling Kora. Ngayon ko lang napagtanto na napaluga pala ako. Kaagad kong pinunasan iyon at umiwas ng tingin sa kanya. “Humanap ka nalang kasi ng afam para makasurvive ka sa kahirapan!” suhestyo pa nito. Bumaling ako ng tingin sa kanya. Gusto ko rin naman iyon kaso nga lang babae ang gusto ko at hindi lalaki. Bata pa ako ay alam ko na sa aking sarili na lesbian ako. I always choose spiderman than barbie dolls. “Hindi naman lahat afam ang sagot para makabangon sa kahirapan Aling Koring,” nakaismid na sabi ko sa kanya. “Kita mo si Lyka? Dati mas dugyot pa 'yun sa’yo tingnan pero kita mo nang makpag asawa siya ng afam, ayun kaliwat kanan na ang suot na gold. Ikaw nalang ang natira dito sa atin na hanggang ngayon dugyot pa rin. Palibhasa, ikaw ang piniperahan ng mg babae dito. Bilis bilis mong mauto 'e!” Tila naiinis na sabi pa sa akin ni Aling Kora. Naintindihn ko naman ang punto niya. Concern siya sa akin. Ang gusto lang ni Aling Kora ay mag-asawa na ako ng isang lalaki para mabigyan siya ng Apo. Magkapatid si Mama at Aling Kora pero iniwan ako ni Mama sa poder niya. Disgrasyada si Mama at dahil sa hiya, iniluwal niya lang ako at iniwan kay Aling Kora. Para na rin anak ng turing n’ya sa akin, ang mas nagugustuhan ko sa kanya ay hindi siya nangingialam sa buhay pag-ibig ko. “Hindi muna ako magtitinda ng balot ngayon, bigyan mo na nga lang ako ng isang boteng beer at dalawang yosi!” Napakamot pa ako sa aking batok. Lalaking lalaki ang galaw ko. “Oh, ayan uminom ka nang uminom at mag yosi. Unti-unti mong patayin ang sarili mo total hindi ka naman nakikinig!” sermon pa nito sa akin. Hindi na ako sumagot pa. Nilaklak ko ang isng boteng iyon at isang tungga lang, ubos na agad. Ganito talaga kapag broken hearted, ang sarap magpalunod sa alak at kahit kaunting pait na lasa, walang mararamdaman. Sunod-sunod ko naman hinithit ang sigarilyo. Di bale nang mamatay ako sa sobrang bisyo ang gusto ko lang talaga ay makalimot sa sakit na pinadama sa akin ni Rosie. Kung alam ko lang na sasaktan niya pala ako sana hindi ko nalang siya minahal. Muli akong umorder ng alak kay Aling Kora, na hanggang ngayon ay hindi tumitigil sa pagdaldal sa akin. Kung anu-ano na ang sinasabi kaya napatakip ako ng tenga ko. Nakaapat akong bote na naubos. Parang nakakakita na ako ng star, honestly, hindi naman talaga ako alcoholic. Tumayo ako sa stool para umalis sa tindahan ni Aling Kora. “Jerlyn, saan ka naman pupunta?!” galit na tanong sa akin ni Aling Kora. “Pupuntahan ko si Rosie, magmamakaawa ako sa kanya na bawiin niya ang pakikipag hiwalay n’ya sa akin, Aling Kora.” Umiiyak na sabi ko. “Hayaan mo na iyon, bakit siya lang ba ang babae-“ Umalis na ako ng walang paalam kay Aling Kora. Halos mapaos siya sa kakatawag sa akin pero hindi ko sitmya pinansin. Kailangan kong makausap si Rosie. Mayroong isang sasakyan na tumigil sa harapan ko. Kamuntikan nalang akong masagasaan, mabuti nalang at mabilis akong nakailag. Galit na hinampas ko ang bintana ng driver seat. "Gago kaba?! Hindi mo ba nakikita na may tao?!”Malakas kong sigaw. Mayroong dalawang lalaki na bumaba sa likod ng driver seat at hinawakan ang dalawa kong kamay. “Mrs. Steward, kailangan niyo na pong bumalik. Hinahanap na kayo ni Mr. Steward,” ani ng lalaki. Napakunot ang aking noo. Paano ako maging Mrs. Steward? Kailan pa ako nagkaroon ng asawa? Wala na akong nagawa ng binuhat ako ng isang lalaki at ipinasok sa loob ng sasakyan.