“ARIELLE,” sabi ni Kierran, seryoso na ang boses.
“Mag-usap tayo ng masinsinan.”
Napatingin ako sa kanya.
Tahimik ang bahay. Tahimik ang paligid. Parang sinadya ng mundo na bigyan kami ng espasyo para sa usapang ito.
“Alam ko,” dugtong niya, mas mababa na ang tono, “na nararamdaman mo rin na may something sa atin.”
Napangiti ako ng pilit. “Huwag kang assuming.”
Hindi siya umatras.
“I’m not. Ramdam ko ’yon.”
Huminga siya nang malalim bago magpatuloy.
“I just want to make it slow,” sabi niya.
“Let’s make it slow. Do you get what I mean?”
Tumingin ako sa kanya, diretso. “Hindi.”
Lumapit siya ng kaunti. Hindi sapat para ma-pressure ako—sakto lang para maramdaman ko ang bigat ng sinasabi niya.
“Let’s be together,” sabi niya.
Napakunot ang noo ko.
“Anong be together?”
Saglit siyang tumigil, parang sinisiguro ang sasabihin niya.
“You and me,” sagot niya.
“Boyfriend and girlfriend.”
Nanlaki ang mata ko.
“Ano?” napaangat ang boses ko.
“No.”
Nagulat siya. Hindi sa sagot—kundi sa bilis.
“Hindi?” ulit niya.
“Hindi,” mariin kong sabi.
“Ayoko ng ganon.”
“Why?” tanong niya, diretso.
Tumayo ako. Hindi ko kayang manatiling nakaupo habang sinasabi ’to.
“Dahil babaero ka,” sagot ko. Walang paligoy.
“Alam ko ’yan. Alam ng buong mundo ’yan.”
Humigpit ang panga niya. “That’s not fair.”
“Fair?” napatawa ako, pero walang saya.
“Tingnan mo nga kanina. Wala pang isang linggo mula nung may nangyari sa atin sa Palawan—may nakapulupot na agad sa’yo.”
Tahimik siya.
“At huwag mong sabihing wala ’yon,” dugtong ko, nanginginig na ang boses ko.
“Kasi nakita ko. Ramdam ko.”
Lumapit siya ng isang hakbang.
“You’re wrong.”
Umiling ako. “Hindi ako bulag, Kierran.”
Saglit kaming nagkatitigan.
Walang sigawan.
Walang galit na sumasabog.
Pero ramdam ko—
ito na ’yon.
Ito na yung puntong hindi na pwedeng idaan sa kilig, sa init, o sa attraction.
Dahil ang hinihingi niya ngayon—
hindi ko kayang ibigay.
Kita ko ang frustration sa mukha niya.
Hindi yung galit.
Hindi rin yung yabang.
Yung klase ng inis na galing sa taong hindi sanay mawalan ng control.
“Arielle,” sabi niya, mas mababa na ang boses, pilit kalmado.
“You know… hindi ko rin alam sa ngayon kung ano ’tong nararamdaman ko.”
Huminga siya nang malalim, parang naghahanap ng tamang salita.
“Pero sigurado ako sa isang bagay,” dugtong niya.
“Attracted ako sa’yo.”
Nanlalamig ang kamay ko.
“At tuwing malapit ka,” sabi niya, diretso ang tingin sa’kin,
“parang nawawala ang focus ko. Nawawala ang control ko.”
Hindi ako gumalaw. Hindi rin ako umiwas.
“Kahit wala kang ginagawa,” dagdag niya, bahagyang paos ang boses,
“kahit titingin ka lang… ramdam ko agad. Tinitigasan ako, kagaya ngayon.”
Nanikip ang dibdib ko.
“Do you understand what I mean?” tanong niya.
Hindi ako agad sumagot.
“Hindi dahil gusto kong maging ganito,” sabi niya, halatang frustrated.
“Kundi dahil may epekto ka sa’kin. At ayokong itanggi ’yon.”
Tahimik ang bahay.
Tahimik kami.
Pero ramdam ko ang bigat ng bawat salitang binitiwan niya.
“At ayoko rin,” dugtong niya, mas mabagal na ngayon,
“na isipin mo na laro lang ’to. Kasi kung laro lang—”
Huminto siya.
“Hinding-hindi kita haharapin ng ganito.”
Nagtagpo ang mata namin.
Mas mahirap kapag ramdam ko rin.
Kaya ang tanong—
hindi na kung may nararamdaman kami.
Kundi kung may lakas ba akong harapin ’yon.
Nagtagpo ang mata namin.
Walang nagsalita.
Walang umatras.
Parang may kung anong humigop ng hangin sa pagitan naming dalawa—isang segundo na sobrang bagal, sobrang bigat.
At doon na lang siya nangyari.
Lumapit siya, dahan-dahan, parang binibigyan pa ako ng pagkakataong umatras.
Hindi ko ginawa.
Naramdaman ko ang kamay niya sa bewang ko—hindi mariin, hindi nagmamadali. Parang tanong. Parang paalam.
At bago pa ako makapag-isip, naramdaman ko na ang labi niya sa labi ko.
Isang halik na hindi padalos-dalos.
Hindi rin marahas.
Mainit. Tahimik. Parang pinipigilan ang lahat ng gustong sumabog.
Napapikit ako.
Parang kusa na lang gumalaw ang katawan ko—sumagot, kumapit, huminga kasabay niya. Saglit lang. Sapat para maramdaman ko kung gaano kalapit ang pagitan naming dalawa.
Dahan dahan dumulas pababa ang isang palad niya sa balikat ko, saka humawak sa baywang ko.
Then his thumb began to caress my waist. Pabilog. Mabagal. Mainit.
"Baby.. ang sarap mo..." bulong niya sa labi ko habang bumababa ang halik niya sa panga ko, sa ilalim ng tenga ko, sa leeg ko.
Napasinghap ako.
Then suddenly-he bent slightly and lifted me off the ground, ang mga kamay niya nakahawak sa pang-upo ko, napasinghap ako.
Ang legs ko automatikong ipinulupot ko sa bewang niya.
Our skin met-bare thighs, tense muscles, chest to chest.
Pinahiga niya ako sa malawak na couch pgkahiga ko, napaluhod siya sa pagitan ng hita ko. Dahan dahan niyang tinanggal ang botones ng dress ko at tumambad sa kanya ang bra at panty ko.
He took his time, tracing his eyes over my chest. He unclasped my brassiere.
Then, slowly, he lowered his head.
"Kierran..." I whispered, already breathless.
His warm mouth closed around my n****e-and I cried out.
The first suck was soft, testing.
But the second?
God-deep. Wet. Possessive.
Sinipsip niya 'yon na para bang uhaw. Para bang gusto niyang kabisaduhin ang lasa ko, ang lambot ng u***g ko sa dila niya. Mainit ang hininga niya, at ramdam ko ang banayad na pagngudngod ng ilong niya sa gilid ng s**o ko habang sinusupsop niya ang isa, sabay kinakalabit ng daliri ang kabila.
My hips bucked involuntarily.
He moaned-moaned-against my breast as he sucked harder, then dragged his tongue in slow, wet circles around my n****e before going back to suck it deep into his mouth again.
"Shit...Kierran... please," I gasped, arching my back, offering him more.
He moved to the other n****e, giving it equal worship. Sipsip, dila, kagat-basa. I was writhing beneath him, barely holding on.
Then his hands moved-one gripping my hip, his palm kneading my waist, thumb stroking the line between my ribs and pelvis.
Yung isang kamay?
Gumapang pababa.
Up. Down. Circling my c**t before flattening his tongue and pressing hard.
Nanginginig ako sa sarap.
Iniyakap niya ang mga braso niya sa mga hita ko to keep me open, to keep me there, and then he isinubsob niya ang bibig niya sa b****a ko.
Ang dila niya paulit ulit na dinidilaan ang p********e ko. Then, pinatulis niya pa ang dila niya and with one slow thrust, he dipped the tip of his tongue inside my opening-tasting me, teasing me.
"f**k-ang sarap mo, Arielle," ungol niya.
I looked down and saw him-eyes closed, feasting on me like he was starving. His lips kissed, sucked, and dragged against my folds while his tongue curled up to flick my swollen c**t.
"Please... please don't stop-"
He didn't.
He slipped one finger inside me-slow, stretching. I clenched around him, and he groaned again.
Then he added another.
Dalawang daliri, niya ang ipinasok sa butas ko habang patuloy din ang pagsipsip ng dila niya dito.
Nararamdaman ko malapit na ako.
Nanginginig na ang mga hita ko.
"Give it to me," he growled. "Arielle, come on my mouth."
That did it.
With a shattered cry, I came-back arching, hips grinding into his face, fingers digging into the couch
And still, he didn't stop.
He kept licking me-riding out my orgasm, sucking gently until I was begging him to stop, sobbing from overstimulation.
When he finally pulled away, his lips were swollen, chin wet, eyes wild.
He crawled up over me-pinagmasdan ang mukha kong pulang-pula at pawis na pawis.
Then he kissed me-deep, wet, and full of my own taste.
"s**t, Arielle," he said, grinding his hard c**k against my soaked p***y. "You're gonna be the death of me. Ang sarap sarap mo."
Hinawakan ni Kier ang bewang ko habang ang ulo ng ari niya, matigas at mainit, ay dumadampi sa b****a ko.
He looked at me-eyes dark, but gentle.
He cupped my face with one hand, brushing his thumb over my cheek.
Maya maya dahan-dahan niyang ikiniskis ang ulo ng t**i niya sa basang lagusan ko.
Up and down. Labas-pasok sa pinakabutas, just barely entering me.
Pinupunit ako sa anticipation. Nanginginig ang buong katawan ko, trying to push myself down on him.
Pero hindi niya hinayaan.
"Easy," he whispered, voice low and commanding. "Let me feel you."
Ang isang kamay niya bumaba, hinimas ang balakang ko-pabilog, malambot, comforting. Parang pinapakalma niya ako habang tinutukso ako.
Then his fingers dug deeper-thumb brushing circles on my inner hipbone.
The contrast of his gentle hands and hard c**k teasing at my entrance made me cry out softly.
And then-
He pushed.
Bigla. Buo. Malalim.
"Ahhhh.... Kier...!" ang sarap, ang sarap.. shit... ang sarap sarap.."
"s**t-ang sikip sikip mo pa rin... Ari...."
Bawat pulgada ng pagpasok niya, ramdam ko.
Bawat galaw ng balakang niya, parang
minamarkahan ang loob ko.
"You're taking me so well," bulong niya, breath hot against my ea
Pinipigil ko ang hininga ko habang unti-unti niyang binuo ang koneksyon.
Nang maramdaman niyang mas relaxed na ang katawan ko, sinimulan niyang gumalaw.
Una, mabagal.
Swirling hips, soft thrusts-feeling me stretch around him.
Then, a little deeper.
Mas madiin. Mas mainit.
He cupped the back of my thigh, lifting it higher to angle me better-at 'yun ang sandaling parang tumama siya sa puso ko.
"God-Ari." Hindi niya natapos ang sasabihin niya. Napapikit na lang siya.
And then I felt it.
Pleasure.
Pure, rolling waves of it.
I started to move with him-hips lifting to meet every thrust.
"Harder..." I moaned.
His rhythm shifted.
From slow, deliberate thrusts-
Too deep, fluid, claiming movements.
His name spilled from my mouth again and again like a chant.
"Kier... Kierran... please... yes..."
I could feel him everywhere-sa dibdib ko, sa loob ko, sa puso, wet and raw.
Then he grabbed my wrists and pinned them above my head, lips crashing into mine in a messy, desperate kiss.
"You're mine now," he growled.
"This p***y-this body-is mine. Do you understand? Hmmmm... this p***y is mine.. This t**s is mine... all of you is mine.."
"Yes," I whispered. "All of me."
He moved faster.
Harder.
The couch rocked beneath us.
Lumalakas ang ungol ko. Tumitirik ang mga mata ko.
My body was beginning to tremble again, this time from bliss.
"Arielle... I'm close..."
"Ako din malapit na ako, I-" I gasped. "I'm-fck-I'm coming-"
And I did.
Bigla.
Malakas.
Parang binaha ng ilaw ang katawan ko.
Every nerve in my body lit up.
Ang katawan ko lumiyad, nanginginig habang nilabasan ako, habang sumisigaw ako ng pangalan niya.
He followed with a deep, hoarse moan, shoving himself fully inside one last time-then stilling, shaking as he poured himself into me.
Mainit.
Punong-puno.
Sagrado.
Hinila niya ako papalapit, katawan niya nakabalot sa buong paligid ko.
Habol ang hininga, pawis na pawis, pero ramdam ko 'yung yakap niya-
Hindi lang para sa init.
Para sa totoo.
He kissed my forehead.
Then my closed eyelids.
MAGKATABI pa rin kami sa couch.
Tahimik. Mainit. Parehong pagod.
Nakasandal ako sa kanya, ang isang braso niya nakapulupot sa akin, parang natural na lang. Parang matagal na naming ginagawa ’to kahit alam kong hindi.
Doon nagsimulang gumana ulit ang isip ko.
Why not?
After all… swak naman kami. Hindi lang basta attraction—nagkakaintindihan kami sa katawan, sa ritmo, sa paraan ng paghawak. Walang pilit. Walang tanong.
At tama rin siya.
Paano nga kung buntis ako?
Lalo na ngayon.
Lalo na pagkatapos ng lahat.
Huminga ako nang malalim at mas nilapit ang sarili ko sa kanya. Hindi na nagdadalawang-isip. Hindi na nagtatago.
Yinakap ko rin siya, mahigpit.
“Kierran Withmore, YOU'RE MINE,” sabi ko, kalahating biro, kalahating seryoso.
“Remember that.”
Narinig ko ang mahinang tawa niya, mababa, relaxed. Yung tawang walang yabang.
“Of course, baby,” sagot niya.
“I’m yours.”
Bahagya niyang hinigpitan ang yakap niya bago magdagdag—
“And you’re mine too.”
Hindi ko alam kung tama.
Hindi ko rin alam kung tatagal.
Pero sa sandaling ’yon, malinaw ang isang bagay—
Hindi ito pangako.
Hindi rin ito plano.
Isa lang itong desisyon.
No strings attached.
At sa unang pagkakataon matapos ang lahat ng gulo—
pinili kong huwag munang tumakbo.