The Deadly Obsession

Chapter 5: She's mine

Someone POV:

“Umalis na siya boss, mukhang alam naman niya na wala siyang laban sa atin.”

Napadako ang tingin ko sa nagsalita, matalim ang titig na pinukol ko sa kaniya na alam kong magpapanginig sa tuhod nito.

“Nagawa niyo ba lahat ang mga bilin ko?” malalim ang boses na tanong ko sa kaniya.

‘Di naman nakaligtas sa mata ko ang sunod-sunod nitong paglunok. At ang ilang butil nang pawis nito na naiipon sa kaniyang noo.

“Oo boss, lahat ng bilin niyo ay sinunod ng mga tauhan ko,” saad niya at sa boses pa lamang nito ay halatang-halata na ang matindi nitong kaba.

“Well good job sa mga tauhan mo!” nakapangising tugon ko at mabilis na umahon sa pool. At sinenyesan ito na iabot sa akin ang tuwalya ko.

At mabilis naman itong kumilos at wala pang isang segundo ay naibigay na niya ito sa akin.

Napatawa pa ako nang mahina nang makita kong nanginginig ang mga daliri nito.

Agad kong itinapis ang tuwalya sa katawan ko at tinapunan ito nang malamig na tingin.

“Ikaw? Nagawa mo ba lahat ng sinabi ko?” tanong ko sa kaniya na nagpatulala sa kaniya nang limang segundo.

“O-oo naman boss… sinunod ko lahat ng mga sinabi mo,” kinakabahan na sagot nito agad sa akin.

Naglakad-lakad naman ako sa pwesto nito at inikutan ko siya habang nakatutok ang tingin ko rito.

“Pero bakit ang lakas ng t***k ng puso mo? At tila ba sobrang kinakabahan ka, sigurado ka ba na wala kang nilabag sa utos ko?”

Sunod-sunod naman itong tumango na pawang kinukumbinsi ang sarili niyang kumalma ngunit tila hindi siya sinusunod ng mga binti nito sapagkat kitang-kita ko ang walang hinto nitong pangangatog.

“Kunin mo na ang bayad ko sa iyo.”

Pagkasabi ko nang salitang iyon ay agad siyang napatingin sa suit case na nakalagay sa ibabaw ng lamesa.

“ ‘Wag mong bubuksan ‘yan hangga’t hindi ka pa nakakarating sa kotse mo. Naiintindihan mo?” maawtoridad na ani ko sa kaniya.

“Yes boss, maraming sa-salamat,’’ nauutal pa niyang sagot at nagmamadali na itong umalis at halos matumba pa ito at muntik nang mawalan ng balanse dahil sa bilis nitong maglakad.

“ ‘Wag kang magmadali Chief, makakarating ka rin sa destinasyon mo.”

Napalingon naman ito sa akin kaya’t binigyan ko ito nang makahulugang tingin na tatagos sa kaibaturan niya. Sa mga mata pa lang niya nakaukit na ang matindi nitong takot sa maaari niyang sapitin.

Mabilis itong nag-iwas nang tingin at kumaripas na sa pagtakbo paalis.

Awtomatikong sumilay ang malademonyong ngiti sa aking labi. Agad kong tiningnan ang cellphone ko at bumungad sa akin ang video na naka-paused ngayon dahil pinapanood ko lamang ito kanina kaya’t agad ko itong plinay.

At kusang napakuyom ako sa aking palad sa gigil na nararamdaman ko nang mapanood ko ito nang tuluyan.

Halos maningkit ang mata ko at gusto kong magmura nang matindi nang makita ko siyang hinaplos niya ang buhok ng babaeng kinababaliwan ko.

Napalinga-linga pa ito para lamang makasigurado na walang makakakita sa gagawin niyang kababuyan. Nakita ko pang tinitigan niya ito nang malapitan, buti na lamang at gumalaw ang babae ko kaya’t bigla siyang natigilan at nagmamadaling umalis.

Ngunit huli na sapagkat kitang-kita ko ang paglabag nito sa aking utos at sisiguraduhin kong matatamo niya ang matinding kaparusahan sa ginawa niyang ito.

Agad kong denial ang numero nito at napangisi ako nang sinagot niya ang tawag ko at rinig na rinig ko pa sa kabilang linya ang mabigat na paghinga nito.

“Boss---”

“Nabuksan mo na ba ang case?’’ mabilis na tanong ko sa kaniya.

Natahimik naman ito nang ilang segundo bago pa ito makapagsalita.

“Hindi pa boss, pagdating ko na lang sa bahay, doon ko bubuksan.”

Napasalubong ang kilay ko sa sinagot nito, hindi maaaring tumagal pa ang lalaking ito sa mundo. Sayang ang ilang minuto ng orasan para sa katiting na buhay ng taong ito.

“Kung ako sa iyo buksan mo na. Malay mo makatakas ka pa at makaligtas laban sa espesyal na regalo ko sa’yo,” halos pabulong at madiin na saad ko sa kaniya.

Naramdaman ko naman ang pagkagulat nito at hula ko ay awtomatikong napatigil na ito sa pagmaneho at pawang nabitawan pa nito ang kaniyang telepono.

“Oh s**t! bomb---”

Nang marinig ko ang sigaw niyang iyon ay mabilis at walang kahirap-hirap kong pinindot ang Ok Button na kanina pang nagwawarning sa cellphone ko.

“Boom!” sambit ko at napahinga nang malalim.

At maya-maya’y napahalakhak ako nang malakas, siguradong laman na ito nang balita bukas. Isang kawawang Chief PNP, dead on the spot. Ngunit wala namang makakaalam kung sino ang may kagagawan nito. Mataas ang aking kapangyarihan, at hawak ko silang lahat sa leeg.

Iyan ang napapala ng mga mangangahas na gumalaw sa pagmamay-ari ko. Walang puwedeng umangkin o magtatangkang hawakan ang kahit anong parte sa katawan niya. Akin lang siya. Ako lang ang may karapatan sa kaniya at wala nang iba.

Awtomatikong humakbang ang mga paa ko patungo sa paborito kong lugar sa aking mansion. At nang buksan ko ang pintong iyon ay bumungad sa akin ang mukha ng babaeng kinababaliwan ko.

Sa bawat sulok ng kwartong ito ay tadtad ng kaniyang litrato, lahat ng anggulo niya ay nandito. Wala akong pinalagpas, sa bawat pagsunod ko sa kaniya noon ay nakalagay lahat ang bawat alaala nito sa mga parte ng kwarto kong ito.

Na-magnet naman ang tingin ko sa malaking litrato na nasa gitnang puwesto. Awtomatikong napakagat ako sa aking ibabang labi nang mapagmasdan ang hubo’t hubad nitong katawan.

Sariwa pa sa alaala ko ang araw na iyon. Ang araw kung saan kinidnap ko siya at dinala sa kwarto ko. Napapikit pa ako nang bumalik sa aking isipan kung paano ko hubarin ang damit nito at damang-dama ko pa kung paano dumulas ang kamay ko sa makinis nitong balat.

Ang amoy nito na halos hindi mawala sa isip ko na pawang kinabisado ko na. Dinaig ko pa ang adik sa droga sa tindi nang pagkasabik ko sa kaniya.

Hindi ko makalimutan ang posisyon nito sa kama. Kung paanong nakaposas ang mga kamay nito sa headboard ng kama at ang dalawa nitong paa na pinaghiwalay ko at itinali sa magkabilang kanto kaya’t naging dahilan para malaya kong masilayan ang kagandahan ng kaniyang b****a.

Habang pinagmamasdan ko ito ay napapalunok ako nang maraming beses. Ang malulusog nitong dibdib na dinaanan nang daliri ko at ang namumula-mula nitong hiwa na nagpapaudyok sa akin na gawin ang matagal ko nang binabalak.

“Hmm…Ahh!”

Malinaw na malinaw pa rin sa pandinig ko ang malambing at habol hiningang ungol nito. Napakasarap na pakinggan at tulad nang aking inaasahan ay biglang nanigas ang aking umiigting na alaga habang iniisip ang bawat pagtirik ng mga mata nito at ang paggiling ng baywang nito na sinasabay niya sa galaw ng dila ko sa kaniyang namamasang kepyas.

Napakasarap na sambahin ang kaniyang kaselanan. Tipong ayaw ko na itong tigilan na lasapin at kainin lalo na’t dinidiin pa nito ang aking mukha sa kaniyang ari dahilan upang lalo kong pag-igihan ang pagsipsip sa sensitibong parte nito.

“Nakakabaliw ka Luna, hindi ko alam kung ano ang ginawa mo sa akin at sobrang nasasabik ako sa lasa mo. Kaya’t hindi ko hahayaan na may ibang lalaki pa na aaligid sa’yo. Pagmamay-ari kita. Minarkahan ko na ang bawat parte ng katawan mo. Ipapatikim ko ang impyerno sa taong magbibigay pa ng init sa’yo. Ako lang ang magpapaungol sa’yo at magpapaliyad ng puwetan mo sa sarap, ako lang.”

Sinasambit ko ang mga katagang iyan habang dinadaanan ng daliri ko ang kaniyang litrato.

“Kailan mo ba titigilan ang babaeng iyan?”

Awtomatiko akong napatigil sa pagmasid sa babaeng pag-aari ko nang may narinig akong nagsalita sa likuran ko.

At ‘di nga ako nagkamali nang naisip ko kung sino ito. Wala namang ibang nanggugulo sa buhay ko ngayon kun’di siya. Isang  peste sa buhay ko. Hindi na ako nagtaka kung paanong nakapasok na naman ito sa bahay ko.

Napakunot noo na lang ako sa tinuran niya at tinapunan ito nang tingin na walang gana.

“Titigil ako kung magmakaawa siyang huwag ko siyang tigilan,” simpleng sagot ko at hinakbang ang mga paa ko patungo sa pinto at binuksan iyon.

“Wala kang karapatan na pumasok sa kwartong ito kaya habang hindi pa gano’n kadilim ang paningin ko ay lumabas ka na ngayon ,” maawtoridad na saad ko pa sa kaniya gamit ang malalim at nakakapanindig na tono ng boses ko.

Kitang-kita naman ang pagkagulat nito sa kaniyang mga mata at tila ‘di makapaniwala sa salitang lumabas mula sa bibig ko.

“Ganiyan mo ba talaga dapat tratuhin ang magiging asawa mo?’’ may pagkamaarteng tanong niya pa na kusang nagpangisi sa akin.

“Oo, lalo na kung ikaw ang magiging asawa ko. Hindi talaga maayos na trato ang nababagay sa’yo ,” tugon ko agad dahilan upang magsalubong ang kilay nito.

“Baka nakakalimutan mo na malaki ang utang na loob mo sa pamilya ko, kung hindi dahil sa---”

Hindi ko pinatapos pa ang kaniyang sasabihin at agad ko itong itinulak sa pader at kahit alam kong nasaktan ito ay wala akong pakialam. Hindi ko ito iniingatan tulad nang pag-iingat ko sa babae ko.

Mataman ko siyang tinitigan nang matalim ‘yong tipong alam kong tatagos sa kaniya at magbibigay ng kaba at nginig sa kaniyang kabuuan.

“Please stop staring at me…” nahihirapan nang saad nito at rinig ko na ang panginginig nang boses niya.

“Bakit? Nakikita mo ba sa mata ko kung gaano ka kabaliw sa akin? Kung ga’no ka nagmakaawa na pakasalan kita? At kung paanong ginawa mo ang lahat para lang matali sa akin. Ultimo ginamit mo na ang dahas para lang makuha mo ang gusto mo.  Pero alam mo na kahit anong gawin mo hindi mo siya mapapalitan sa isip ko. At kahit akitin o painumin mo pa ako nang pampatulog at makipagsiping ako sa’yo ay pangalan niya pa rin ang inuungol ko?” mahabang litanya ko sa kaniya. Mabilis kong sinambit iyon ngunit diniinan at siniguro kong klaro ito sa pandinig niya.

‘Di naman nakaligtas sa mata ko ang nangingilid na luha nito sa gilid ng kaniyang mga mata. Natatawa na lamang akong pagmasdan ang babaeng ito. Napakadesperada na angkinin ako ngunit kahit anong gawin niya ay may nagmamay-ari na sa akin.

Marahas kong hinawakan ang panga nito at diniin ang kaniyang mukha sa litrato ng babaeng kahit talampakan nito ay ‘di niya kayang abutin.

“At tingnan mo ang babaeng mas mataas at may maipagmamalaki pa kaysa sa’yo. Bukod sa napakaboring mo na sa kama, wala ka pang panamang ganda laban sa kaniya,” mapang-insultong ani ko sa kaniya.

At agad na binitawan ang pagkakahawak sa kaniyang panga, at mabilis na pinagpag ang kamay ko na tila nandidiri akong hawakan ang  kahit na anong parte ng katawan niya.

“Oo, sabihin na nating wala talaga akong panama sa kaniya. Sa lahat ng pisikal na aspeto o kahit sa galing sa kama at napapaligaya ka niya nang walang kahirap-hirap, pero alam nating dalawa na  magagawa ko naman ang bagay na alam mong imposible niyang magagawa,” buong kumpyansang usal nito.

“Sa tingin mo ba magugustuhan ka rin niya o magagawa ka niyang mahalin? Kapag tinanggal mo ba ang maskara mong iyan, sa tingin mo ba matatanggap ka niya? Matindi ang galit niya sa’yo, baka nga sinusumpa ka pa niya.  Sa tindi ng obsesyon mo sa kaniya nabubulag ka na at ‘di mo nakikita ang babaeng handang ibigay sa’yo ang lahat. ‘Yong hindi mo na kailangang maging aso para buntot nang buntot o ‘di kaya itago ang iyong sarili para lamang magawa mo ang gusto mo---”

“Wala na akong pakialam pa. Kahit ano pang sabihin mo, hindi kita pipiliin. Siya pa rin ang gusto kong sundan, halikan, at pakasalan. Hindi ikaw, o kahit sinong babae. Dahil kahit anong pagtataboy niya sa akin, alam ko at ramdam ko na hinahanap niya rin ang mga ginagawa ko sa kaniya.”

Napailing-iling naman ito nang sunod-sunod at napabuntong-hininga nang malalim.

“Nababaliw ka na!’’ natatawa ngunit bakas ang lungkot sa mga mata nito.

Agad naman akong lumapit sa puwesto nito. Kaya’t napalaki ang mata niya sapagkat nilapit ko ang aking bibig sa kaniyang leeg. Napangisi naman ako nang nakita kong napapikit ito nang mata at tila ba’y naghihintay sa susunod kong gagawin. Dahan-dahan kong dinidikit ang labi ko sa balat niya hanggang sa makarating ako sa tainga nito at binugahan ko nang hininga. Naramdaman ko ang awtomatikong pagtayo nang balahibo nito sa kaniyang batok. Nakakaawang klase ng babae.

“Sa kaniya, hindi sa’yo,” malalim na boses na bulong ko sa kaniya.

“Nakakasuka ang amoy mo, hindi mo talaga mapapantayan si Luna sa kahit anong aspeto. Nakakasuka ka!”

Bago pa ito makamaang ay agad ko nang hinawakan nang mahigpit ang mga kamay ito at marahas na  kinaladkad pinalabas ng kwarto.

“Walang ibang babaeng makakagawa ng ginagawa sa akin ni Luna, siya lang ang nakakapagbaliw sa akin. Ang kaniyang kaselanan lamang ang nagpapaakit sa alaga ko. At pangalan niya lang ang nais kong iungol. At walang kahit sinong makakapagbago ro’n.”