Prolouge
Rome, Italy
Leave me alone! Get out! Don't you ever follow me, or else I will kill myself! oh I forgot she turn around and slap the face of her boss, no! not boss? boyfriend? partner in bed? what else, still until this time hindi niya pa rin alam kung ano ang ugnayan nya sa lalaking halos isang taon, niyang kasama hindi lamang sa trabaho, kundi sa iisang bahay. Grabe ang tanga ko!, sigaw niya sa sarili sabay talikod patungo sa kanyang sasakyan, "Let me explain please Ella! Listen to me,
please understand first! give me time to solve this!" hawak nito ang braso niya, mahigpit upang mapaharap siya dito.
Now what! tumutulo ang kanyang luha ayaw man niyang makita siya nitong umiiyak ngunit kusa itong dumadaloy. Inakap siya nito ng mahigpit, "I'm so sorry, please listen okay!, I want to pro.. naputol ang sasabihin ni Luke sa kanya dahil sa isang malakas na tinig na nagmula malapit sa likuran nito,. Enough Luke! go back inside, your wife is waiting for you! forget that poor and cheap women! Do your part or else! tumingin ito sa kanya, tingin na nagbabanta, nakita ito ni Luke kaya pumihit ito upang siya'y matakpan, nakapagtitigan ito ng matagal sa lalaking ngayon lang niya nakita, ngunit may resemblance sa mukha ng kanyang Luke, nagbaba ng tingin si Luke at pumihit sa kanya, at ng humarap na ito sa kanya galit na ang titig nito, nabingi siya sa binitiwan nitong salita "Please leave!" tumalikod ito at lumakad pabalik sa pwesto ng lalaki hinawakan nito ang balikat at nagtanguan sabay na pumasok sa malaking pintuan. naiwan siyang tulala at umaagos ang luha, "I hate you!malakas na sigaw niya ngunit Hindi na ito muling lumingon, she run to her car, nanginginig na binuksan nya ang pinto ng kanyang kotse, she cried out sa harap ng kanyang manibela, kailangan niyang umiyak,dahil ito lang ang paraan niya para mawala ang galit sa kanyang puso, "Oh God please help me! ang sakit sakit po, hawak nya ang dibdib, she inhale and exhale! kailangan niyang kalmahin ang kanyang sarili, not for her but for his child, yes she's two months pregnant, at ito sana ang sasabihin niya kay Luke, bilang sorpresa dahil matagal na nitong hiling at gustong magkaanak, at ito ang magiging reason ito para matanggap siya ng pamilya ni Luke, para maging legal ang kanilang pagsasama, dahil ano nga ba naman ang estado nya sa buhay, bukod sa nakatapos ng pagaaral habang working student, nabigyan ng chance na makaabroad at almost 4 years na naninirahan dito sa Rome at 2 years bilang personal secretary ni Luke. may malaki n siyang ipon at kung uuwi siya sa Pilipinas ay maari na siyang magtayo ng business pero hindi niya talaga maiwan si Luke dahil sobrang mahal na niya ito. But what happened now is a shocked, Hindi niya akalain na hahantong sa ganito ang lahat. She put seatbelt at hinawakan ang puson, "don't worry baby uuwi tayo sa Lola mo, kung hindi tayo kayang ipaglaban ng Papa mo, kalimutan na natin siya" sabay patak ng kanyang luha, bakit ba hindi maubos-ubos ang luhang ito buwisit! she tried to start engine kahit na sobrang sakit at kirot ang naramdaman ng puso niya, kailangan niya pa ring maging kalmado, to protect her child ito dahil alam niyang ito gamot sa lahat. Hindi man maayos ang paghihiwalay nila ng Luke, ngunit mayroon sa isip na na pilit sumisiksik, na mahal siya nito, ngunit hindi niya pa rin lubos na maunawaan kung ano at bakit siya nito iniwan at ipinagpalit. Muli siyang tumingin sa bintana ng kotse patungo sa mansion nila Luke, kitang kita niya mula sa bintana ang anino ni Luke nakalihis ang kurtina at nakamasid sa lugar niya. Goodbye Luke! sanay hindi na magkrus ang landas natin, ang tanging nasambit ng isip niya at tuluyan na niyang pinausad ang sasakyang kanyang minamaneho, she's sad and so lonely, she want to escaped and the only one thing she wants now is to embrace her mother. Ligtas naman siyang nakauwi sa kanyang pad, she open her laptop and video call to Cristy her best friend, humahanap siya ng way para malessen ang stress niya, "Bessy! I'm glad you call, oh why? nang makita niya kasi ang friend nya tumulo agad ang luha nya, uuwi ako ng Pinas as soon as possible best! salubungin mo ako sa airport, I'll just pack my things," mabilis nyang sabi kahit garalgal ang boses niya, I'll text you what time and day, nagsurf ako ngayon ng available flights, I'm so depressed bess, please help me to cope up, umiiyak na siya ng tuluyan, "yes bess, stay calm kaya mo yan, I love u" nagaalalang sabi nito. "si Luke!" ang tanging salitang binitawan niya lang para magsumbong sa kaibigan, "yes I know already" malungkot na sabi nito, "what! kanino mo nalaman?" nagtatakang tanong niya, wow is it obvious, sino ba lagi pinaguusapan natin, di ba si Luke? nakataas ang kilay nito.
ok bess, just keep you in touch, I'll pack my things, I tell you everything, gusto ko na talagang umuwi, habang pinupunasan niya ang luha na patuloy na dumadaloy sa kanyang pisngi, she smile to her friend, "wag ka magworry I can make it" mahina niyang sabi while waving her, nagwave din naman ito sa kanya na puno ng pagaalala ang mata, then click the end call, then she opened online booking and find a schedule for her flight and she noticed a lot of missed call and message in her phone, na malapit ng ma drained, at dahil sa galit niya kay Luke, she deleted all. messages coming from him and blocked, she select flight as soon as possible.
In her mind she needs to be strong! I'm not deserved this situation but life must go on. Wala na siyang hahabulin pa kay Luke dahil nakatali na ito sa iba, kung magtatagpo man ang landas nila titiyakin kong siya naman ang masasaktan.
muli na namang bumagsak ang kanyang luha, umiiyak lang siya ng umiyak... this is her weakest point, bakit nga ba siya nasaktan ng sobra, dahil nagmahal siya ng totoo.