(POV ni Celine)
Maingay ang opisina—tunog ng mga keyboard, tawag sa telepono, mga yabag—pero wala akong naririnig. Sa isip ko, paulit-ulit na bumabalik ang alaala ng elevator kahapon: yakap ni Lance, init ng hininga niya sa tenga ko, at ang bulong niyang “Hindi na kita bibitawan nang gan’ung kabilis ulit.”
Napangiti ako nang hindi namamalayan. Dapat gumagawa ako ng minutes para sa board meeting, pero heto ako, nagpapaka-replay queen ng sariling romcom scene.
“Hoy, Cel!” Kumaway sa harap ko si Trish gamit ang ballpen. “Para kang tumama sa lotto sa ngiti mo diyan.”
Kinagat ko ang labi ko. “ Schedule lang iniisip ko.”
“Sure, schedule,” tugon niya na may malisyosong kindat.
Bago pa ako makapagpaliwanag, bumukas nang malakas ang glass door sa lobby. Biglang natahimik ang paligid.
Isang b
