SAMANTHA POINT OF VIEW
Kinabukasan, nagising akong hilo pa rin sa mga nangyari kagabi. Ilang oras akong gising bago ako tuluyang nakatulog, at kahit anong pilit kong burahin sa utak ko ‘yung ginawang panggugulo ni Ninong Ethan, hindi ko magawa.
Paano ba naman kasi, masyado siyang malapit. Hindi lang sa katawan ko, kundi pati sa isipan ko.
Pagbaba ko, naamoy ko agad ang mabango at masarap na amoy ng nilulutong pagkain. Napakunot ang noo ko. Hindi naman ako sanay na may nagluluto sa bahay bukod sa katulong namin—at lalo namang hindi ang isang lalaking walang ginawa kundi asarin ako.
Pagdating ko sa kusina, muntik na akong mapatigil sa nakita ko.
Si Ninong Ethan, walang suot na pang-itaas, tanging isang gray sweatpants lang ang suot niya habang nakatayo sa harap ng stove, nagluluto.
Pu
