How To Stop An Obsessive Love?

Chapter 3: She’s Everywhere

Ashleene's PoV:

"That's all for today. Class Dismissed. See you all tomorrow." The teacher said. He gathered his things and quickly left our classroom.

I internally screamed because of that. Gosh. Finally! Ang sarap pakinggan nang sinabi nyang yun. If I know, hindi lang ako masaya kung hindi lahat kami ng mga kaklase ko. Lalo na't walang masyadong assignment for this day.

Mabilis na iniligpit ko ang lahat ng mga gamit ko. After I fixed my things, I stood up and eventually exited my room. Pagkalabas na pagkalabas pa lang ay sumalubong na sa akin ang mga estudyante. Well, may mga kasabay kasi kami ng out for today.

For the past few weeks, I can say na maayos naman ang stay ko rito sa Mitsuki University. So far so good. I already made friends. Madali lang din akong makasabay sa mga subjects namin. I easily adapt with my new environments.

Now, I'm in the hallway. Ramdam ko pa rin ang mga tinging ipinupukol nga ilang students sa akin. Siguro ay dahil pa rin yun sa encounter namin ni Miss Freyja sa cafeteria.

Speaking of her, sobrang thankful talaga ako kay destiny at hindi nya pinagcocross ang landas naming dalawa hahaha. Agad na akong umiiwas kapag nakikita ko na sya sa malayo eh.

"Pauwi ka na ba Ashleene?" Naputol ang aking pag-iisip nang maramdaman kong may umakbay sa akin. I looked at the latter'ss direction. Agad na sumalubong sa akin ang nakangiting mukha ni Zarrain.

I smiled at her and happily nodded my head. "Of course, miss ko na agad yung bed ko eh." I said. We both giggled because of that.

"How about you? Pauwi ka na rin ba?" Tanong ko. Suot-suot nya na rin kasi ngayon yung bag nya. Lumayo sya ng kaunti sa akin.

"Yeah. Kaso kailangan ko pa tong dalhin sa SSC Room eh." She answered at itinaas ang mga papeles na dala-dala nya. Before I forgot, she's also part of the SSC of this school.

"Tara, samahan na kita." Pag-offer ko pa. It's not a big deal though. Atsaka mukhang wala naman don si Miss Freyja. I heard that she's on a trip para bisitahin ang kalapit na University. Kaya medyo confident ako ngayong rumampa.

We started to make our way towards the SSC room. Hindi rin naman yun kalayuan sa loob. Ako na rin ang nag-insist na magbuhat ng mga papel na dala-dala ni Zarrain.

"Here Ashleene. Pakilagay na lang dito." She said and pointed at a certain direction. Hindi ko maiwasang mapalunok. Kitang-kita ko may nakalagay na pangalan ni Miss Freyja don. I guess, this is her table.

I nodded my head and quickly did what she said. Hmm... Freyja's neat huh? Wala akong nakikitang kalat. Napaka-ayos ng table nya. Oh well, ano pa bang dapat kong i-expect.

Suddenly, I felt that Zarrain encircled her arms on my nape at niyakap ako. "Thank you for helping me Ashleene."

I was taken aback with her gesture. Baka ganon lang talaga sya magpasalamat. That's kinda cute though.

"It's fine. No worries. Ikaw pa ba? Malakas ka kaya sa akin." Natatawa kong saad. I started to pat her head like a kid. With that, nakita kong napanguso sya.

"I suppose, that's not a right way to thank a friend Zarrain." Automatic na nanlaki ang aking mata. That v-voice... Kilala ko kung sino ang may-ari ng malamyos na boses na yun.

Mabilis na napatingin kami sa direksyon ng taong nagsalita. There she is, standing at the corner of the room. Napakadilim ng expression nya. I can feel the shivers running on my whole system. f**k. Hindi ko alam kung bakit pero kinabahan ako bigla.

"M-Miss Freyja..." I said while stuttering. I thought she's on a trip? Bakit nandito sya?

Napaayos ako bigla ng tayo nang mapatingin sya sa akin. I gulped. Parang may nakikita akong imaginary dark aura na nakapalibot sa kanya. Her jaw clenched. Nakakuyom din ang kamao nya.

"Is it really necessary to hug her?" Mariin nitong turan. Ngayon lang nagsink-in sa akin ang lahat. Maybe, she's mad right now dahil ayaw nyang nakakakita ng mga taong magkayakap.

Akmang aalis na sana ako mula sa pagkakakapit ni Zarrain when she tightened her grip and buried her neck on me. Oh shoot! I really wonder kung anong ginagawa nya?

"Yes. I don't see anything wrong with that Freyja. She's not yours." The latter said. She seems unbothered. Wow. Parang hindi man lang sya na-iintimidate kay Freyja.

Naputol ang aking pag-iisip nang maramdaman kong may humawak sa aking pulsuhan at marahas na hinila ako papalayo kay Zarrain. I unconciously placed my hand on Freyja's waist.

I can smell her sweet and alluring scent. I can't believe na sobrang lapit ko na sa kanya. Hindi ko maiwasang tapunan sya ng tingin. She has a cat-like eyes. A perfect eyebrows. A sharp jawline. And most of all, she has a red plump lips.

Wala sa sariling napakagat-labi ako. I'm sure, malambot ang lips nya. It looks inviting.

"Know your place Zarrain. Don't test my temper. Baka kung anong magawa ko sayo." Mariing saad ni Freyja. I can feel the shivers running on my whole system. Nakakatakot talaga sya.

Hindi ko maiwasang mapangiwi. Napakahigpit ng pagkakakahawak nya sa wrist ko na tipong bumabaon na ang kuko nya sa akin. Gosh. Mukha atang sa akin nabaling ang galit nya.

Dibale, maganda naman si Freyja. At may chance pa ako na mafeel ang soft body nya.

I looked at my friend and she quickly averted her gaze. "Tss... I'm just messing with you. I know my place Freyja. Hindu na to mauulit." She said. Napanganga naman ako dahil don. Oh s**t. So that means, may takot din si Zarrain sa kanya?

I gulped. Dahan-dahan akong nagbaling ng tingin kay Freyja. Automatic na nagtama ang mata naming dalawa. Dapat ay kinikilig na ako ngayon pero hindi pwede. I still remembered our position.

Mabilis na tinanggal ko ang aking kamay sa kanyang bewang at dumistansya sa kanya. "Please forgive me. I didn't meant na hawakan ang waist mo. I'm sorry Miss Freyja." I said and shooked my head.

Ilang sandali pa ang nakakalipas pero wala akong naririnig na sagot mula sa kanya. Maya-maya pa, I felt that someone held my chin. And it was her.

"No need to say sorry. Don't worry about that. You can hold my waist as long as you want Ashleene." Malambing nitong turan at marahang hinaplos-haplos ang aking pisngi.

With that, it seems that we're lost on our own world. She's the epitome of beauty. Ramdam na ramdam ko ang pagbilis ng kabog ng puso ko. She's the first person that makes me feel the tingling sensation.

Oh God. Tao lang ako, marupok din. Wala naman sigurong masama kung magkaka crush ako sa kanya right?

"Thank you Miss Freyja. Mauna na po kami." Hindi ko na hinintay pang magsalita si Zarrain. Mabilis ko na syang hinila papaaalis. Hindi pa ako nakakalayo nang marinig kong magsalita si Freyja.

"Take care mi amor.."

I heaved a sigh and shrugged that thought away. Maybe, may kausap sya sa phone.

When we reached the parking lot, ay naghiwalay na rin kaming dalawa ni Zarrain.

Now, I'm driving towards my place. My Dad insisted that I should get a condo nearby to the MU kahit na hindi naman masyadong kalayuan ang bahay namin sa University. He said na mas convenient yun.

In the end ay wala na rin akong nagawa. Gusto ko rin naman since magkakaroon ako ng self-privacy at mas mae-enhance pa ang aking independent skills ko.

Hindi ko maiwasang mapakunot-noo nang mapansin ko ang isang pulang kotse na nasa likuran ko. It's kinda weird pero parang kanina ko pa yun nakikita. I can't see who's inside dahil sobrang tinted ang sasakyan.

Is there a chance that someone's following me?

I gave out a nervous laugh. In the first place, bakit naman? As far as I remember ay wala naman akong nakaaway. In-on ko na lang ang radio para mabawas-bawasan ang kaba ko.

Minuted later, I'm already here at my inspiration. Sinigurado ko munang nakalock ang pintuan ng sasakyan bago ako tuluyang umalis.

"Oh s**t!" I cursed under my breath when I noticed the familiar red car. Hindi ko maiwasang maalarma. Isang malalim na buntong-hininga ang aking ginawa at pilit na pinakalma ang aking sarili.

Maybe, kamukha lang yun nung nakita ko. O kaya naman ay may students na dito rin sa condominium nakatira.

I quickly make my way towards the elevator. Pinindot ko ang floor ng aking condo unit. Inilagay ko ang passcode at tuluyang pumasok sa loob. I changed my clothes first before entering my room. Maybe, I do need a sleep. I should take my rest now.

Third's Person PoV:

Isang babaeng nakasuot ng uniform ang nasa labas ng condo unit ni Ashleene. She's following her simula pa kanina.

"Hmm... Ang easy ng password mo Love." She said habang pinipindot ang passcode ng unit ni Ashleene. Agad syang napangisi nang magbukas ang pintuan.

The girl started to make her way inside. Iginala nya ang kanyang paningin sa loob ng condo unit.

'Ashleene's organized huh? I like it.' The girl said mentally. Hindi nya mapaiwasang mapangiti. Mas nakadagdag pa kasi ito sa kanyang pagkagusto kay Ashleene.

Now, the girl started to search for a certain someone. Her mi amor to be exact. Nakapunta sya sa bedroom at doon nya nadatnan ang taong kanina pa nya hinahanap.

The girl's heart fluttered with the sight she's seeing. Dahan-dahan syang naglakad papalapit. She's now staring at her beloved.

This is the first time that she felt this feeling. The feeling to own someone .

"You'll be mine soon Ashleene. Mine alone. I'm gonna kill whoever get in our way." The girl said possessively. Mabilis na dinampian nya ng halik sa labi ang natutulog na si Ashleene.

_______///_______

Aacckk! 1K reads na agad ಥ‿ಥ