chapter 15
1067 Words
Halos hindi ako nakagalaw sa narinig ko mula sa kanya dahil sa matinding pagkagulat.
"Anong sabi mo? Dito ka titira?"
Dahan-dahang lumapit ito sa akin at saka niya ako kinabig palapit sa kanya .
"Yes, honey,"
"Pero paano ang gf mo? Hindi ba at ikakasal kana?"
"Yes , pero hindi ko kaya pa mamili sa inyong dalawa, mahal ko siya."
Parang sinaksak ng sampung kutsilyo ang puso ko sa narinig ko. Lumatay ang labis na sakit sa akin ng marinig ko iyon.
Agad ko siya itinulak palayo sa akin, saka ko siya sinampal ng malakas .
Nagulat siya sa ginawa ko pag-sampal sa kanya.
Agad lumatay ang pag-alala sa mukha niya ng mag-simula tumulo ang mga luha ko.
"Gusto mo ko i-respeto , pero maging ikaw, hindi alam ang salita respeto!"
Ni respeto mo ang pag ka babae ko pero hibdi ang pag katao ko.
Aaminin ko gusto kita! Hindi lang gusto mahal na kita!.
Gusto ko makasama ka pang habang buhay at dahil sayo kung bakit ako narito sa harap mo.
Ayaw mo masaktan ako, pero ikaw ang nag bibigay ng sakit sa dibdib ko.
Hindi mo magawa iwan ang gf mo at itutuloy mo ang pakikipag relasyon mo sa kanya habang nasa tabi mo ako?
Balak mo maging kabit mo ako, ganoon ba?
Napaka-unfair nito para sa akin, alam mo ba iyon?
Ayaw mo lumalapit ako sa iba, pero ikaw naman itong may ka-relasyon na iba? "
"Bakit? Caroline , ikaw din naman ang may gawa ng lahat ng ito, hindi ba? Nagkakaganito ako dahil sayo. Inaakit mo ako kaya ako na babaliw sayo . Kaya nga ayoko may mangyari sa atin. Pinipigilan ko na may mangyari sa ating dalawa dahil ayoko na masaktan kita."
"Pero ginagawa mo na, Andrew! Mahirap ba intindihin ang lahat? Mahal kita at gusto kita ! Gusto ko maging akin ka ng buong buo na walang kahati.
Ayoko maging #2 lang sa priority mo."
"Sorry, Caroline, pero hindi ko iiwan si Katelyn para lang sayo."
"So iyon na yo'n huh, pupunta ka rito at pipisan sa bahay ko para maging kabit mo?"
"Yes , gusto ko nasa tabi mo, Caroline, pero ito lang ang kaya ko ibigay sayo."
"Ang gawin ako kabit mo? Wow, napakaganda ng solution mo sa problema mo! Gusto mo ako kabit mo pero ayaw mo mangyari sa atin dahil ayaw mo may panagutan ka sakin hindi ba?"
"Paano kung sabihin ko oo , ayoko magkaroon ng kahit na ano responsibilidad sayo !" Pasigaw na wika nito sa akin.
"Ayoko na sa oras na ikasal kami ni Katelyn ay maiwan kita mag-isa at durog na durog. Kung darating man ang panahon na iyon, gusto ko na hindi kita masaktan . Mahalaga ka na sakin, Caroline, at sa kaunti panahon importante kana sakin.
Caroline, I'm sorry, pero kung ano man ang meron tayo ngayon, hanggang dito na lang tayo ."
"Bakit sa tingin mo ba hindi ako nasasaktan? Kahit ano gawin mo, may mangyari man sa atin o wala, nasasaktan mo parin ako dahil mahal kita!
Nasasaktan ako kahit wala nang yayari sa atin dalawa, at kahit sabihin mo na ni rerespeto mo ang pag kababae ko, hindi mo parin masasabi ni rerespeto mo ako.
Kasi nga balak mo ako gawing kabit mo , ano ba sa tingin mo ang balak mo gawin? Hindi ba at kawalan ng respeto din iyon dahil pag katao ko naman ang nais mo tapakan?.
Sa bagay, sino ba naman ako, hindi ba? Dati ako basura! Isang babae ang pinagsawaan ng paulit-ulit ng sarili ko, pinsan, at nagpalaboy-laboy sa daan, kumain ng basura, at naging waitress sa isang bar. Naging babae bayaran, na kahit ano linis ang gawin ko sa pagkatao ko at kahit sabihin ko pa na walang nangyari sa amin ng customer ko, ganoon parin ang pagkatayo ko. Madumi pa rin ako, at kahit uminom man ako ng isang katerbang alcohol at muriatic acid, madumi pa rin ako.
At ngayon naman gusto mo ako gawin kabit mo!
"F**k, it's a big f**k , Andrew! Maging ikaw, hindi mo ako kaya irespeto, kaya wag kana mag malinis pa! Dahil aminin mo man sa hindi, ganoon rin ang tingin mo sakin.
Ayaw mo ako gawin #1 mo dahil hindi mo ako kaya iharap sa iba dahil hindi ako si Katelyn, hindi ako mayaman katulad niya, at hindi ako kasing linis niya. "
"Hindi ganoon iyon!"
"Ganoon iyon! Ganoon na ganoon iyon, Andrew, hindi mo masabi, pero ganoon ka din, pareho kayo lahat!"
Sa tindi ng galit na lumukob sa akin, isa-isa kong hinubad ang damit ko, maging ang panloob ko, ng may pagmamadali.
Saka ako sumakay sa kama at bumuk*k* sa harap niya habang minamasahe ko ang pag kababae ko sa harap niya.
"F**k me now, Andrew. I want you to f**k me now !"
Sunod sunod na mura ang ginawa niya at saka niya kinuha ang towel at itinaklob sa hubad ko katawan.
"Stop, Caroline, please stop."
Agad ako nito niyakap ng mahigpit at doon muli tumulo ang mga luha ko.
Doon ay nag simula na ako humikbi na kulang na lang ay ika matay ko na ang pag iyak sa dibdib niya.
Ramdam na ramdam ko ang labis na sakit na dumaloy sa aking katawan .
Sakit na halos ikadurog ng husto ng aking puso.
Pinilit ko pigilan ang sarili ko sa pag-iyak kahit ramdam na ramdam ko ang labis na sakit.
Agad ko pinakalma ang sarili ko .
Hanggang sa paalisin ko na siya sa harap ko.
"Umalis kana, Andrew. Ayoko na makita kapa."
Dahan-dahang lumuwag ang yakap niya sa akin at pinakatitigan ako.
"Ano sabi mo?"
"Ang sabi ko umalis kana! Hindi na kita kaylangan at ayoko na makita kapa ! Alis ! Bingi ka ba umalis kana!" Agad ko pinag tabuyan siya at itinulak ng malakas , saka ko kinuha ang mga gamit niya na pinamili niya kanina saka ko hinagis ang lahat ng iyon sa kanya.
"Umalis kana! Isama mo na iyang mga gamit mo! At umalis kana dito! ALIS! UMALIS KANA ALIS!" hiyaw ko sa kanya habang walang tigil ang pagwawala ko.
Hindi na niya kinuha ang gamit niya dahil nagkalat iyon lahat sa sahig.
Agad niyang kinuha ang pantalon niya, saka niya isinuot iyon, at dali-daling lumabas ng kwarto.
Narinig ko pa ang pag-ugong ng sasakyan niya bago ito nawala .
Nang hihina napa upo ako sa sahig habang walang tigil ako sa aking pag-iyak.
- Writer
