Bloodless War

Kabanata 6

Hindi niya ako pinansin. He did not even bother to look at me for a little longer. Hindi maganda ang timpla ng mukha, para bang inagawan ng paboritong laruan.

“Lovely?” tawag ng katabi ko.

Saka ko lamang binawi ang tingin ko sa kaninang pwesto ni Mon. Kahit sino ang makakita sa kaniy ay masasabi na galit ng ito.

“Ano?” hindi ko na maiwasan ang mainis sa kaniya. Ang kulit-kulit, assumero pa!

Bahagya siyang natawa at akmang hahawakan ulit ang buhok ko pero umiwas na ako. Ang kapal naman ng apog nito para hawakan ako ng walang pahintulot. Eh, kung tadtarin ko kamay niya gamit ang kutsilyo na panglinis ng isda rito.

Nilubayan niya lamang ako nang dumating na si Ate Lorna. Pinaalis na niya ang pamangkin niya dahil pinatatawag na raw ito ng magulang niya. Humabol pa siya sa akin na ilalabas niya raw ako bukas para lalo kaming magkakilala.

Buong oras ay wala akong ibang inisip kung hindi si Mon. Okay naman kami kahapon, higit pa sa okay kaya bakit bigla ay parang nag-iba siya.

“Umuwi ka na, Lovely. Wala na rin masyadong mga bumibili kaya mauna ka na, kaya ko na 'to.”

Ayaw ko pa sana na iwan siya dahil nahihiya ako pero hindi na siya nagpapilit. Magpahinga na raw ako.

Wala sa sarili akong naglalakad pauwi. Hindi ko namalayan na dinala ako ng paa ko sa tapat ng bahay nina Mon. Anong ginagawa ko rito? Nakakahiya kapag nahuli niya ako!

I was about to turn around when I saw him go outside their house. Wala siyang suot na pang-itaas, tanging itim na short. May hawak siyang maliit na balde. Tulad kanina, nakakunot pa rin ang noo habang seryosong nakatingin sa mga pato, bibe, at manok sa gilid ng bahay nila.

Halos maglaway ako sa itsura niya. Kinastigo ko ang sarili ko dahil napakawalanghiya ko para pagnasaan siya gayong wala naman siyang ginagawa na kakaiba.

Bago pa ako makaalis ay nakita na niya ako. Shocked was evident on his face but it didn't take long. Seryoso ang tingin niya sa akin na parang kapag may nagawa akong hindi niya nagustuhan ay paparusahan niya ako.

I blushed with my thoughts. Really, Lovely? Anong parusa naman ang naiisip mo?

“H-Hi,” nahihiya kong bati sa kaniya. Hindi ako makatingin ng diretso dahil sa hubad nitong pang-itaas.

Bawat muscles niya ay nasa tamang lugar. Hindi ako sigurado kung ilang tinapay ang nasa tiyan niya. And his arms? They are popping with veins. Matutuwa pa siguro ako kung ipitin niya ako sa braso niya.

“Anong ginagawa mo rito?” tanong nito.

Napanguso ako. Ang sungit na naman niya.

“Napadaan lang ako, ang ganda kasi ng tanawin. Hindi na rin naman mainit kaya masaya maglakad.”

Maniwala ka, please! Pero hindi nagbago ang ekspresyon niya. Hindi benta sa kaniya ang rason ko.

He is so hard to please.

“Are you lying?” May panunuya sa boses niya pero hindi pa nabawasan ang pagkaseryoso niya.

“Totoo!” Tinaas ko ang kanang kamay ko na parang nanunumpa sa kaniya na nagsasabi ako ng totoo.

But the doubt in his face is so evident. Umiwas ako ng tingin. Alis na kaya ako?

“Magkape ka muna?”

Pumalakpak ang tenga ko sa narinig. Totoo ba 'to?! He is inviting me inside their home!

Tumikhim ako para mapagtakpan ang excitement na nararamdaman. Pasimple kong tinignan ang sarili, okay pa naman ang itsura ko kahit galing akong trabaho.

Binuksan niya ang maliit nila na gate para makapasok ako. I slowly went inside. Tahimik ako na sumunod sa kaniya papasok sa maliit at simple nilang bahay.

I always wonder how a family lives in a small and simple home. Siguro ay masaya dahil hindi sila nalalayo sa isa't isa. They can see each other's moods, emotions, and situations often because they are sticking together.

“Pasensya ka na, hindi pa ako nakapaglinis,” sabi niya matapos akong ayain sa loob ng bahay.

Napabusangot ako. Wala namang kalat. Kung tutuusin nga ay malinis at maganda ang loob ng bahay nila. Hindi ko alam kung ano ang tinutukoy niyang kalat.

Lumapit ako sa mga nakasabit na mga frame habang si Mon naman ay nagpunta agad sa kusina.

“Maupo ka,”

Hindi ako naupo dahil busy na ako tignan ang mga frame na nakasabit. May kapatid pa pala siya, lalaki at babae. Mukhang siya ang pinakamatanda dahil siya lang ang mayroong kinder, elementary, at high school graduation photo. Sa bawat frame na iyon ay hindi bababa ng lima ang medalya na nakasabit. Ganoon din sa mga kapatid niya.

Napunta ang tingin ko sa family picture nila. Nakangiti silang lahat, masaya. I noticed that Mon looks exactly like his father—deep set of eyes, menacing look, and structured face. Iyong mga kapatid niya at pinaghalo ng dalawa.

“Wala sila ngayon. Ang dalawa kong kapatid ay nasa school. Si mama nasa palengke. Si papa naman ay nasa dagat.”

Nagulat ako sa sinabi niya.

“Dagat?”

Hindi ko pa mapupuntahan ang dagat. Alam ko na isa iyon sa pinagkukuhanan nila ng maibebenta sa palengke pero hindi ko masyadong napagtuunan ng pansin.

Tumango siya habang hinahalo ang kape na tinimpla para sa akin. Napalunok ako habang pinapanood siya. Mukha kaming mag-asawa.

Buti ay hindi siya naiilang na walang suot pang-itaas kahit na kaming dalawa lang ang narito.

“Sa umaga ay isda ang kinukuha namin. Sa hapon hanggang gabi ay mga alimango.”

Na-curious ako lalo sa kaniya. Hindi ko alam na nangingisda rin pala siya. Kaya ba ganito kaganda ang katawan niya dahil bukod sa pagbubuhat at nangingisda rin?

I like him even more because of that.

Ibinaba niya ang tasa ng kape sa center table. Imbis na sa kape ay nagtagal ang tingin ko sa dibdib niya papunta sa matigas nitong tyan.

Sa tingin ko ay naramdaman niya ang titig ko kaya nagmamadali siyang umalis. “M-Magbibihis lang ako.”

Napalabi ako. Hindi naman kailangan!

Kinuha ko ang tasa at tinikman ang tinimpla niya. I raised my eyebrow when it tasted exactly like the coffee I always buy in a famous coffee shop.

Lumabas siya sa isang kwarto. May suot na siyang itim at lumang shirt.

“Now, you can tell me the truth, Lovely.”

Buti hindi ako sumimsim ng kape dahil paniguradong maibubuga ko sa mukha niya. Akala ko ay tapos na kami rito? Why is he bringing it up suddenly?

“Ha?” patay malisya kong tanong.

Hinarap niya ako at hinilig ang sarili sa sandalan ng sofa nila. His eyes are like hawks, watching me intently.

“Bakit ka pumunta rito? Iniwan mo 'yong lalaki mo roon?”

Nagulumihanan ako lalo. Sinong lalaki? Si Johny?

“Hindi ba sabi ko napadaan lang ako. Saka, hindi ko lalaki 'yon. Pamangkin 'yon ni Ate Lorna. Nirereto ako pero ayaw ko kasi…” agad akong natigil sa pagsasalita.

Umangat ang isa nitong kilay, tila naghihintay ng susunod kong sasabihin.

I sighed. “Okay, fine! I thought you were mad at me. May nagawa ba ako? Hindi mo man lang ako nginitian kanina,” nakasimangot kong wika sa kaniya.

Humalukipkip ako at sumandal sa sandalan. Diretso ang tingin ko sa harap pero nakikita ko sa gilid ng mata ko na mariin ang titig niya sa akin. Tila tinatantya pa ang sinabi ko.

“Bakit naman ako magagalit?”

Nagkibit-balikat ako. “Ewan! Siguro nagseselos ka.”

Nasamid ito kaya nilingon ko siya. Hindi makapaniwala ang tingin niya sa akin.

“Ako ba?” tinuro niya ang sarili niya.

Kinagat ko ang ilalim na labi bago tumango. Pinipigilan ko ang pagngiti ko dahil ang cute niya. Gusto ko siyang halikan.

Umiling-iling siya. “Hindi ako nagseselos, Lovely. I think you are mistaken.”

“No, Mon. Pakiramdam ko talaga nagseselos ka kanina.” I moved closer to him.

Tinawid ko ang distansiya naming dalawa. I felt him stiffened because of my sudden move.

“N-No, hindi ako—”

“Sure?” paninigurado ko.

Hindi na siya makatingin ng diretso sa akin dahil sa lapit ko. Kaunti na lang ay magdidikit na ang katawan namin.

“Oo,” pinapatapang nito ang sariling boses.

“Then, explain to me your behavior earlier. Kumaway at ngumiti ako sa 'yo pero tinalikuran mo lang ako.”

I know I am spitting nonsense but the thought that I am this close to him sends a tingle around my body. Pakiramdam ko mahihimatay ako sa sobrang lakas ng t***k ng puso ko.

Dahil sa liit ng distansiya na naming dalawa ay amoy na amoy ko ang natural niyang amoy. Kung hindi lang siya nakatingin ay sininghot-singhot ko na siya.

“Nagtatrabaho tayong dalawa… can you please move away.”

Kahit ang hininga niya ay mabango. Ano kayang lasa ng labi niya.

Imbis na umusog palayo sa kaniya ay bumaba ang tingin ko sa mga labi niya. Pulang-pula at halatang malambot.

I saw his adam's apple move. Bumaba sa leeg niya ang tingin ko. Muli siyang lumunok dahilan ng pagtaas at baba ng adam's apple niya.

Wala sa sarili kong iniangat ang kamay para hawakan ang bukol sa leeg niya. I caressed it with a finger. Narinig ko ang singhap niya.

“Lovely,”

Malamlam ang mata ko siyang tinignan. Hindi ko pa rin inaalis ang daliri ko sa leeg niya. His eyes reflect mine, it is a mixture of confusion, excitement, and adultery.

“Tell me the truth,” bulong ko sa kaniya.

Sandali siyang pumikit nang maramdaman ang init ng hininga ko sa leeg niya. Pinipiglan ko na lang ang sarili ko na halikan siya roon. All the self-control I have is the only thing stopping me.

“I am telling the truth…” mapupungay ang mata nitong sagot.

Bumuntong-hininga ako. Paano ko siya hahalikan, hindi naman niya ako gusto? Lumayo ako sa kaniya. Binalikan ko ang iniinom ko na kape.

Sa susunod kailangan ko na talaga kontrolin ang sarili ko. Nakakahiya!

“But you said you like me,” natigilan ako sa paghigop ng kape para tignan siya. “Kaya bakit pumapayag ka na ireto ka sa iba?”

May kung anong fireworks na sumabog sa kalamnan ko.

Mabilis kong ibinaba ang iniinom na kape at nilapitan siya. Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi at seryoso siyang tinignan. Bahagyang nanlaki ang mata niya dahil sa biglaan kong paghawak sa kaniya pero nilabanan din ang tingin ko.

“Gusto mo 'ko,” sabi ko sa kaniya.

“Hindi—” hindi ko na siya pinatapos.

I close our distance. My lips met his soft lips. Bigla, nakalimutan ko ang nasa paligid. Kaming dalawa lang ang naiisip ko. Nawalan na ako ng pakialam sa ibang bagay.

Simpleng halik lang sana ang gagawin ko pero nang maramdaman ko ang kamay niya na humawak sa braso ko ay pinalalim ko iyon.

“Open,” I said breathily.

Umawang ng bahagyan ang bibig niya kaya nagawa ko ang gusto ko. I kissed him thoroughly. I moaned as he inserted his tongue inside mine. Our tongues fought with each other.

Dahil hindi ako komportable sa pwesto ko ay ginawan ko ng paraan para makaakyat sa kandungan niya.

He groaned when I felt his erection underneath me. Muli ko siyang hinalikan na sinuklian niya ng mas maalab na halik. Hinahaplos-haplos nito ang likod ko habang patuloy sa paglalaban ang labi at dila namin.

Sinimulan kong igalaw ang balakang ko pero agad nitong hinawakan ang bewang ko para patigilin.

“Stop,” hindi bukal sa loob niyang sabi.

“Why?” I asked, trying to move again.

Aabutin kong muli sana ang labi niya pero umiwas na siya. Tumama ang labi ko sa pisngi niya kaya iyon ang hinalik-halikan ko.

“Hindi kita gusto,”

And everything stopped.