The Dragon and The Witch

Chapter 6

Chapter 6

Barguso’s point of view

Ilang araw na ang nakalilipas, at hindi ko mapigilan ang mabahala sa mga susunod pang araw na mangyayari sa akin. Ramdam ko na ang paghoihina ng aking mga tuhod, ang panankit ng aking mga kalamanan. Ang palambot ng aking mga buto, at ang unti-unting paglabo ng aking paningin at ang pagkawala ng aking boses. Ayon ang mga palatandaan na malapit na akong mamatay dahil sa aking iniindang karamdaman.

Dahil sa karamdamang ito, malalagay sa panganibn ang dragon island mula sa mga kalaban naming nasa ibang dimensyon. Nakasalalay sa akin ang lakas ng ikaharian, kung kaya’t kung mahina na ako’y mahina rin ang aming mga nasasakupan. At hindi ko iyon hahayaang mangyari. I will not ever, let my enemy defeated my kingdom. Hangga’t kaya ko, akin itong poprotektahan, kahit na ikamatay ko pa.

Kaya naman nakapagdesisyon akong tawagin ang aking pinagkakatiwalaan na si Ugor. Isa siya sa mabisang manggamot ng karamdaman sa mga katulad namin gragon. Maalam din siyang magbasa ng propesiya at kung ano ang nangyari noong nakaraan.

“May ilang buwan ka na lamang na natitirang mabuhay, Haring Barguso. Matapos ng tatlong buwan ay mamatay ka na sa iyong karamdaman kung hindi agad ito maaagapan,” ani niya habang nakatingin sa mala-ulap na usok sa ere.

Napasandal ako sa aking kama, matqapos kong marinig ang kanyang sinabi. Mas lalo yata akong nanghina at nawalan ng pag-asa na muling lalakas sa mga sinabi niya. Hindi ko alam kung ano ang gagawin para muling manumbalik ang kalagayan ko sa dati. Kung papaano na ang kaharian ko kapag mamatay na ako. Ang mga tauhan at ang aking mga nasasakupan, kung ang papalit ba sa akin ay magagampanan nang maayos ang kanyang tungkulin.

“kung ganoon, kailangan ko na pa lang humanap ng ipapalit sa akin bilang hari,’ malungkot kong turan.

Napatingin ako sa aking tatlong lalaki na sugong pinagkakatiwalaan. Sila ang uutusan kong hanapin ang papalit sa akin. Ngunit bago pa ako makapag-utos sa kanila. Agad na nagsalita sui Ugor.

“Huwag ka munang humanap ng kahalili mo bilang isang hari, dahil may paraan pa para muling manumbalik ang iyong lakas.”

Bigla akong nabangunan ng pag-asa sa sinabing iyon ni Ugor. Tumikhim ako para mawala ang nakabarang laway sa aking lalamunan. Kung ganoon, hndi pa ako mamatay. May solusyon pa pala sa kinakaharap kong problea.

“Ano ang paraan para tuluyan na akong gumaling at manumbalik ang aking lakas sa dati, Ugor? What do you mean by that?” I asked while y forehead creased.

Hindi naman ako excited na malaman kung ano ang paraan na iyon. Pero parang ganoon na nga. I must know it already, para magawa ko agad. Nakapapagod na ring humiga ng ilang buwan sa kama,. At bakit pa kasi ngayon ko lang pinatawag si ugor? Sana noon pa, para pala gumaling na ako.

“isang witch na may tinataglay na powerful black magic ang kailangan mong mahanap at gawing asawa, nang sa ganoon, manumbalik muli ang iyong lakas. Kailangan mo siyang hanapin sa witches island,” mahaba niyang sagot na nagbigay sa akin ng kati sa ulo.

Tama ba ang sinabi niya at ang narinig ko? Do I need to have a witch wife from witches island that have a powerful black magic?

“Are you joking?” nakataas pa ang kilay ko nang tanungin ko siya n’on. But Ugor is seriously looking at me, as if I had does something that he don’t like.

“Seryoso ako, haring barguso. Hanapin mo ang witch na nagngangqalang Elenor. She is powerful and have a powerful black magic. Siya ang makatutulong sa iyo. That is the only way to regain your strength.”

Matapos niya iyong sabihin, agad siyang naglahong parang bula sa aking harapan at naiwan ako at ang aking tatlong sugo sa loob ng aking silid. Humugot ako ng malalim na hininga at pinag-isipan ang sinabi ni Ugor kung totoo ba iyon o hindi.

“Mahal na hari, ano po ang aming gagawin?” tanong ni Akasa nang dumaan ang ilang sandali ng katahimikan.

Pumikit ako nang mariin. Wala naman sigurong masama kung aasa ako at susundin ang sinabi ni Ugor tungkol sa black witch na iyon. Huminga ako nang malalim at saka itinuon ang aking pansin sa tatlong sugo. “Hanapin ninyo ang ang babaeng tinitukoy ni Ugor. Wala naman sigurong masama na sundin ang sinabi at ang kanyang payo.”

Yumuko ang tatlo sqa akin na sina Akasa, Omeg, at Sardo, bago lumisan sa aking silid.

Naiwan akong nag-iisip nang malalim. Maybe it was a problem to make that Elenor agreed to become my wife. Baka gawin pa akong isang daga kapag magkataon na magalit siya. But, I will never know if what will be the result if I didn’t try.

Lumipas ang ilang araw at hindi pa rin nakababalik ang tatlo kong sugo. Mukhang nahirapan yata sila sa paghahanap sa babaeng sinasabi ni Ugor. Hindi ko alam kung buhay pa nga ba sila o baka ginawa na silang daga o anomang klaseng yhayop ng babeng witch a iyon. Sana naman ay hindi at sana pumayag siya sa pagsama sa tatlo para sia ay aking maka-usap. I badly need her help to back in my old days and my power. Sana nga ay pumayag siyang maging asawa ko. Kung kinakailangan kong pagsikapan o idaan sa dahas ay gagawin ko. Magawa ko lang siyang asawa para sa kagalingan ko.

Isang araw muli ang lumuiopas at agasd ibinalita ng gwardya ng aking asilid na dumating na ang aking tatlong sugo na may kasamang witch. Kung ganoon nagtagumpay sila sa kanilang misyon na isama ang aking magiging asawa.

“Mahal na hari, papasukin na vba namin sial?” tanong ng gwardya mula sa labas para ipaalam na nasa labas na ang aking panauhin.

Tumango ako at inayos ang aking sarili mula sa pagkakahiga. Kahit naman sana papaano, hindi ako makitang maihina sa paningin ng magiging asawa ko.

Lumabas ang gwardya at mabilis nilang binuksan ang tarangkahan at ang malaking pinto sa aking silid.

Naunang pumasok ang aking tatlong sugo para yumuko sa aking harapn. Kasunod ang isang babae na nakasuot ng itim na sayang damit at cloak. May suot din siyang pointed hat, may hawak-hawak na magic broom. Itim na itim ang kanyang buhok, pero kay puti ng kanyang balat. Halos ng kanyang suot ay kulay itim na may mga rebete at desenyo na kung ano na nasa kulay berde at violet. Isang patunay na isa nga siyang witch mula sa witches island.

“Barguso. Ang hari ng mga dragon. May malubha kang karamdaan,” ani niya habang nakangiti at nakatingin sa akin nang mataman.

Ganoon na lamang ang aming pagkagimabal nang marinig ang knyang sinabi. Paano niyang nalaman ang aking pangalan at ang aking malubhang karamdaan?