A Goddess in Sheets (Tagalog/Filipino)

9

Bumagsak sa sahig ang suot kong dress, dahil wala akong suot na bra ay panty nalang ang tanging naiwan bilang balot sa aking p********e. Nakayuko ako. Hindi ko siya magawang tingnan nang diretso sa kaniyang mga mata dahil sa takot. Hindi ako sanay na titigan siya nang ganoon—na may galit sa akin. Gayunpaman ay kinakailangan kong maging matatag. Sa estado namin ngayon, haharapin ko ang kaniyang galit at poot na naidulot ko sa kaniya. Pagbabayaran ko ang lahat ng kasalanan ko, kabilang na doon ang kasalan na ginawa ko sa kaniyang pamilya. Humakbang ako palapit sa kama. Umupo ako sa gitna ng king size bed. Naghihintay sa susunod niyang gagawin.

Nanatili pa rin siyang nakasuot ng amerikana. Nanatili siya sa kaniyang kinakatayuan. Nakatitig siya sa akin na tila pinag-aaralan niya ako na hindi ko naman alam kung para saan. Ilang saglit pa ay may kinuha siya sa loob ng kaniyang coat. Nagtataka ako kung bakit may isang posas ang inilabas niya doon. Nag-umpisa na siyang humakbang palapit sa akin. Pinahiga niya ako. Pagkakataka ang umukit sa aking mukha habang pareho niyang pinosasan ang mga kamay ko.

"S-Spencer...?" mahinang tawag ko sa kaniya na may bahid na pagtataka.

"Shut up." matigas at malamig niyang sagot.

Inilapat ko ang aking mga labi. Oo nga pala, kailangan ay nakatikom ang aking bibig. Wala akong karapatan na kuwestyonin lahat ng mga ginagawa niya. I willingly take the punishment...

Sunod niyang ginawa ay hinubad na niya ang kaniyang coat, ang necktie, maski ang kaniyang long sleeves polo shirt. Walang kasiguraduhan kung saan nagpunta ang mga iyon dahil lahat ng mga iyon ay itinapon niya kung saan. His eyes lock into mine. Sinimulan na niyang haplusin ang ilang bahagi ng aking katawan na dahilan para tumindig ang aking balahibo. Lihim ko kinagat ang aking labi habang ginagawa niya iyon. Napasinghap ako nang bigla niyang ipinasok ang kamay niya sa loob ng panty ko. He touching my cl-t! Pinaglalaruan niya iyon habang dahan-dahan niyang inilapit ang kaniyang mukha sa akin. Sinimulan na niyang halikan ang leeg ko, paakyat sa aking panga, kahit ang tainga ko ay hindi niya pinaglagpas. Bumaba iang mga labi niya saka pinaghahalikan ang magkabila kong dibdib. Pumikit ako ng mariin at napasinghap. Ilang taon nang nakalipas ay muli ko naramdaman ang ganito pero may iba—hindi masyadong malumanay ang mga galaw ni Spencer.

Kinagat ko ang aking labi at napapaliyad na dahil sa sensasyon na aking nararamdaman. Lalo na't pinagpatuloy pa rin niyang pinaglalaruan ang aking p********e. Tumigil siya at doon na niya tuluyang hinubad ang natitirang saplot sa aking katawan. Siya din naman, tuluyan na niyang hinubad ang kaniyang damit. Natigilan ako nang bahagya na makita ko ang kabuuan niya. Mas lalo lumaki ang kaniyang katawan. Maganda ang pagkafirm ng triceps at biceps niya. May walong nakaumbok din sa kaniyang tyan! Hindi ko alma pero mas gumuwapo siya sa paningin ko...

Bigla siyang tumayo sa ibabaw ng kamang ito. Napatingala ako sa kaniya. He holding his monster infront of me. Malamig na tingin ang iginawad niya sa akin. Mukhang nakukuha ko naman ang gusto niyang mangyari. Lumuhod ako sa harap niya. Kahit na nakaposas pa ako ay pilit kong hawakan ang halimaw na iyon. This is my first time... Hindi ko alam kung magiging tama ba ang gagawin ko. Sinimulan kong dinalaan at isubo ang malaking halimaw. Hindi ko mapigilan ang sarili kong tinginan siya. He look down on me with his cold and sharp eyes.

"No teeth, MC." he ordered. 

Ginawa ko naman. s**t, wala talaga akong alam sa ganito! He suddenly grab my hair. Pumikit ako ng mariin. He want to f**k on my face! Kahit na labag sa kalooban ko ang bagay na iyon ay wala akong magagawa. It feels like I was under control by him. But, I can feel his satisfaction, of being masculine, dominating and powerful. Especially his rage for me and for my father.

Nang nagsawa na siya sa ganito ay pinatuwad niya ako. Nakasubsob na ang mukha ko sa kama. Napahiyaw ako nang bigla niyang ipinasok ang kaniya sa aking loob! Maluha-luha na ako dahil sa sakit. Pakiramdam ko ay nadevirginize niya ako ulit.

I heard him groaned while he's moving and doing his business. Kinagat ko ang aking labi. Hindi ko malaman kung dinudugo na ba ako dahil sa bigla niyang pagpaasok sa akin o ano. He grab my waist and he thrust so hard. Sa pamamagitan ng ginagawa niyang iyon ay parang pinaparusahan niya ako. Napasinghap ako nang ilang ulit.

"This is my answer for that you left me when I need you most, MC." he coldly said when his thrust harder and harder and faster.

My heart sanks. Alam ko. Alam ko na galit ka sa akin. Na kinasusuklaman mo ako. Kahit na ganoon ay ikaw lang ang buong-tangi kong binigyan ng pahintulot na hawakan at angkinin ako, Spencer. Ikaw lang... Walang sinuman. Kahit ilang beses mo akong saktan at parusahan dahil sa galit mo nang iwan kita noon, titiisin ko...

Hanggang sa naramdaman ko ang mainit na likod sa aking loob. Kusang bumagsak ang katawan ko sa kama dahil sa panghihina. Hindi ko alam kung hanggang saan ako habang paparusahan ng isang Spencer Hochengco. Alam ko na hindi lang ito ang matitikman ko mula sa kaniyang hagupit.

-

Dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko. Tumambad sa akin ang isang mukha na paniguradong kanina pa niya akong pinapanood o inaabangan ang aking paggising.Tahimik lang siya. Kusang nagwawala ang puso ko dahil sa kaba ay aligaga akong bumangon. Umalis ako sa kama. Nagmamadali akong pulutin ang mga damit ko. Papunta na sana ako ng banyo nang nahuli niya ang isang braso ko. Mabuti nalang ay tinanggap na niya ang posas na ikinabit niya sa akin bago man ako nakatulog.

"Sinong may sabi sa iyo naaalis ka?" malamig niyang tanong.

Binasa ng aking laway ang aking mga labi. "I need to go, Spencer. So please... Let me go..." natatakot kong tugon.

"Bakit? Para bumalik ka na naman sa brothel na 'yon, ha, MC?!" nagngingitngit na siya sa galit lalo nang banggitin niya ang brothel.

Marahas kong binawi ang kamay ko mula sa kaniya. Kahit na galit na ako dahil sa pambabato niya sa akin sa mga mali niyang akusasyon ay pilit ko pa ring maging kalmado sa harap niya. "It's none of your business, Mr. Ho." tatalikuran ko na sana pero halos matalon ako sa gulat nang bigla siyang sumigaw.

"PUTANG INA NAMAN, MC!" bigla niyang sigaw. Hinarap ko siya na may takot. "Hanggang ngayon ba naman, pinagtutulakan mo ako palayo? Wala ka na bang ibang alam bukod d'yan, ha?!" galit na galit niyang sabi.

Humigpit ang pagkahawak ko sa damit. Umapaaw na ang galit sa aking sistema. "Tang ina mo, Spencer!" matigas at iritado kong bulyaw sa kaniya. Tinulak-tulak ko siya hanggang sa napaupo siya sa kama. Gulat siyang nakatingala sa akin. "Hindi mo alam kung ano ang pinagdaan ko! Kung anong naramdaman ko!" hindi ko na maigilang mapaluha sa harap niya. "Hindi mo alam kung papaano kita harapin pagkatapos na mabaril ng tatay ko ang daddy mo! Hindi ko alam kung anong mukha ang maihaharap ko sa inyo! Kaya pinili ko nalang lumayo! Pinili ko nalang iwan ka! Dahil alam ko, hindi ako karapat-dapat sa iyo!" para akong nanghihina habang malakas kong isinatinig ang mga pakiramdam na aking ikinulong sa mahabang panahon. "Hindi ko alam kung anong pakiramdam na matulog sa kalye! Hindi mo alam na kung gaano ako nagpasalamat na may tumulong sa akin, itinuring akong anak, binihisan, binigyan ng trabaho para lang makapag-aral ako hanggang sa makapagtapos ako!"

Nanatili siyang nakatitig sa akin.

"Kagabi, hindi mo akong hinayaan na magpaliwanag sa iyo! Dahil binulag ka ng galit mo! Kahit na ganoon, pinili ko pa rin magtiis at harapin ang poot na nararamdaman mo. Iniisip ko na sa pamamagitan n'on, mapagbayaran ko man lang ang kasalanan ng tatay ko!" huminga ako ng malalim. Niyakap ko ang sarili ko. "Ginawa akong pambayad ng tatay ko bago ko man lang makuha ang resulta ng mga pangarap ko, Spencer! Tungkol kagabi, doon ako pwersahang pinatrabaho at ikaw ang unang costumer ko! Hindi mo alam kung gaano masakit sa akin ito! Na unti-unti ko na makukuha ang mga pangarap ko..." napaluhod ako't humagulhol dahil sa panghihina at hinanakit. "But your goddess turns into a fallen angel, Spencer."

"M-MC...."

Hindi ko pinansin ang pagtawag niya sa akin. Sa halip ay pilit ko pang tumayo. Hahabulin pa sana niya ako pero mabilis akong nakapasok sa banyo. Nagkulong ako. Nagbihis na at inayos na ang aking buhok. Mabuti nalang ay may baby wipes dito. Dala ko din sa loob ng banyo ang handbag. Nakaretouch ako. Iginala ko ang aking paningin sa loob. May bintana nga pero paniguradong hindi ako magkakasya doon.

I take my time to be calm. Ngayon ay nasabi ko na kay Spencer ang mga gusto kong sabihin. Bahala siya sa buhay niya kung maniniwala man siya o hindi. Basta nasabi ko sa kaniya ang totoo. Kung ano ang totoong nangyari sa akin bago man niya ako nahusgahan na hindi talaga ako isang bayarang babae. Hindi ko ginigiba ang binuo kong prinsipyo noon. Na hindi ako tutulad sa aking ama. Hinding hindi ko susundin ang mga yapak ni Belor.

Nang mahimasmasan na ako ay nagpasya na akong lumabas. Nadatnan ko si Spencer na tahimik na nakaupo sa gilid ng king size bed. Nakabihis na din. Kung kagabi at kanina ay nababasa ko sa kaniyang mukha ang galit. Napalitan na iyon ng lungkot. Pinili kong bawiin ang aking tingin. Didiretso na sana ako sa pinto para lumabas na at gagawa ng paraan para makatakas ay nagawa niya ulit akong pigilan.

"Baby doll," halos mabasag ang boses niya nang tawagin niya ako ulit sa muling pagkakataon.

Huminga ako ng malalim. "Ayoko munang makita ka, Spencer. Gusto ko lang magpakatotoo. Nagagalit na ako sa iyo dahil sa panghuhusga mo akin at pambabato mo sa akin ng maling paratang. Gusto ko lang sabihin, It's meet you again, Spencer. I hope this will be the last. Have a good day—"

"You can't leave without me, baby doll."

Kunot-noo ko siyang sinulyapan. "Tama na, Spencer—"

"I paid millions, nagkapirmahan na din kami ng kontrata ng amo mo. I can take you anywhere. Ang importante lang naman ay nakapagbayad na."

"What...?" hindi makapaniwalang bulalas ko.

Marahan niyang hinawakan ang isang kamay ko. "A while ago, I admit, may mali din ako. Tama ka, binulag ako ng galit. Nagalit ako dahil sa ginawa ng tatay mo kay daddy. Ang mas ikinagalit ko dahil sa pag-iwan mo sa akin nang walang paalam, maliban sa sulat na iniwan mo." huminga siya ng malalim. "Nang makita kita kagabi, hindi rin sadya 'yon. Nagkataon na nakita kita, kasama ko ang nahired kong private investigator. He told me, sa Walking Street din nagtatrabaho ang kapatid mong si Calla. Kaya ako naroon ay para kumbisihin siyang sumama sa akin at ikaw naman ang susunod na hahanapin ko..."

Natigilan ako. "A-ano...?" ang tangi kong nasabi.

Seryoso siyang nakatingin sa akin. "Alam kong gusto mo pang malaman ang lahat. Magagawan ng paraan ng mga tauhan ko ang lahat para makuha ang kapatid mo."

"S-Spencer..."

"I was scared... Takot na akong maiwanan... I almost lost my father. Tapos, ikaw, tuluyan kang nawala..."

Natigilan ako. "A-anong ibig mong sabihin?"

"Hindi ko alam ang eksaktong mararamdaman ko habang nasa bingit ng kamatayan si daddy. Pain, hurt, wrath... He didn't deserved that. But thank God, he give him another chance to live with us." may hinanakit niyang sambit.

Nanatili akong nakatitig sa kaniya. Ilang beses na akong sinaksak ng ilang ulit. Mas lalo ako nalinawan kung bakit ganoon ang galit niya. Dahil muntik nang makuha ang isa sa mga pinakaimportante tao sa buhay niya ang kaniyang daddy, si Sir Keiran. Wala akong makitang luha na namumuo sa kaniyang mga mata. Ang tanging mababasa ko lang doon ay hinanakit at kalungkutan.

"I... I'm sorry."

"It's okay. I think, that's life. Not everything is a fantasy. I must face a reality, too." kalmado niyang sabi. "Wala kang kasalanan,"

"Spencer..." hindi ko na alam ang sasabihin ko. Parang nadudurog ang puso ko.

Pero ako ang anak ng muntik pumatay sa daddy mo!

Unti-unti na din nawawala ang galit ko sa kaniya kanina. Gusto ko, ako nalang ang iiyak para sa kaniya.. Na ako na sasalo ng hinanakit niya noong pitong taon nang nakalipas. Ang tanging magagawa ko nalang ay marahan ko siyang binigyan ng yakap. Ramdam ko na ginantihan niya din ako ng yakap. Sa aking pagpikit ay marahas na tumulo ang mga namuong luha sa aking mga mata, kasabay na pagkagat ko ng aking labi para mapigilan ang sarili kong humikbi.

Spencer, alam kong nasasaktan ka, pero bakit pilit mong tinatago ito?

Ngayon ay napagtanto ko na ang lahat. Hindi lang ako ang nahirapan ng mga panahon iyon. Kasabay ko si Spencer na hinaharap ang mga unos sa buhay namin.

Marami nang naitulong sa akin si Spencer. Nagawa niyang hanapin ang aking kapatid. Bibigyan ko naman siya nang pahintulot na mahuli nila si Belor. Sa gayon ay mabigyan nang hustisya sa ginawa niya kay Sir Keiran Hochengco. Kahit isang beses ko lang siya nakilala at nakausap, ramdam ko ang sinseridad at pagtanggap niya sa akin noon. Ideal father, kumbaga.

"Stay with me, baby doll." doon ay narinig ko na ang paghikbi niya. Mas humigpit ang pagkayakap niya sa akin na tipong ayaw na ayaw niya akong pakawalan. Takot na ayaw niya akong mawala.

Tumango ako bilang tugon. "Oo, hinding hindi na ako aalis. Sorry din kung nagalit ako. Hindi ko rin inisip kung ano ang pinagdaanan mo."

Hindi na talaga, Spencer. Hinding hindi na.