Chapter 5
2254 Words
CHAPTER 5
Napatingin ako kay Mommy habang tinitignan niya ang paa ko. Nasa likod niya si Daddy na nakikiusyoso sa ginagawa ni mommy. Pagkatapos kasi namin sa Bamboo Raft nakasalubong namin si Mommy na hinihila si Daddy paalis sa kiddie pool. Gusto kasi ni daddy na subukang mag swimming sa kiddie pool habang suot ang gigantic niyang giraffe salbabida.
"Wala namang nabali. Naipitan ka lang ng ugat."
"Eh kasi natakot po ako dun sa maliliit na fish don sa restaurant kanina."
"Hindi nangangagat yon."
"Mas okay sana kung piranha wag lang yung tiny tiny little fishes na yon."
Namutla si Ice nung sinabi ko yung salitang piranha. Napailing na lang ako. Hindi na talaga mawawala ang pagiging matatakutin ni Ice sa piranha, sharks, at baraccuda.
"Daddy maganada yung cabin niyo ni Mommy?" tanong ko.
"Yup, antique na antique yung itsura."
"Antique? Iyon pa naman ata ang mga ginamit na nung mga namatay na. Sigurado kung antique yon may multo din don sa kwarto-"
Tinakpan ni Mommy yung bibig ko. Kaso mukang late na dahil nanglaki na yung mga mata ni Daddy. Si Ice naman mas lalong namutla. Kami pa naman ang magkasama.
Idagdag pa na madilim narin ang paligid. Napapalatak si Mommy ng biglang sumuksik sa kaniya si Daddy at kulang na lang ay magpakarga siya.
"Umayos ka Poseidon."
"Narinig mo yon baby doll, darling, love, mahal, bebe, baby, cupcake, sweetcake, lollipop, tart, sweetheart, honey, deary, dear, lovey, lovely, cara, cherie, sugar, honeybunch-"
"Relax. Walang multo."
"PANO KUNG MERON?!"
"Sinisigawan mo ba ako?"
"OF COURSE not..hindi ako sumisigaw, bebe."
Umakbay na si Daddy kay Mommy at naglakad na sila papunta sa cabin nila. Halatang mahigpit ang pagkakayakap sa kaniya ni Daddy na mukang kulang na lang ay magtago siya sa loob ng damit ni mommy.
Napailing na lang ako at sinubukan kong i-apak yung paa ko. Wala na naman daw problema don though syempre masakit parin siya.
Umupo na lang ako don sa bench at tumabi naman sakin si Ice. Nakatingin lang kami don sa mga halaman sa harapan namin.
Kung pwede lang nanakawin ko na lang yung mga bulaklak at dadalin ko sa BHO. Hindi lang halata pero medyo trip ko yung mga flowers, nakakatuwa lang silang tignan. May nabubuhay naman sakin na halaman. Ang kaso kapag si Kuya ang nagkamaling mag dilig...patay si halaman. Pwede din na ang pasaway na pusa ni Ate Sophie ay paglaruan na naman ang halaman na itatanim ko. Mana kay ate sophie si White Widow eh.
"Swimming tayo?"
"Hindi ako makakalangoy."
"Ipapasan kita."
Tumingin ako sa kaniya. Nakangiti lang siya sakin at parang hinihintay na pumayag ako. Bilib din ako sa kaniya kahit maliit ako hindi naman ako magaan.
"Fine. Kung kaya mo pa akong buhatin."
"Aba wala ka atang tiwala sa sexylixious body ko. Kahit buhatin pa kita pauwi kayang-kaya ko."
"I'll keep that in mind. Ipaalala mo bukas para maglalakad tayo pauwi."
Napangiti ng alanganin si Ice na parang tinitignan kung seryoso ba ako sa sinabi. Hindi ko napigilang mapangiti sa itsura niya. Mukang kapag sinabi ko bukas na maglalakad kami pipilitin niyang mag-ala contestant ng amazing race.
Pumasan na ako kay Ice at naglakad na kami sa pool area ng Villa Escudero. Pinagtitinginan kami ng mga tao. Mga lalaki na masama ang tingin kay Ice at mga babae na halos patayin ako sa tingin.
Kung gusto nilang lumapit kay Ice eh di lumapit sila. Wag lang nila akong iinisin dahil baka kahit masakit ang paa ko malunod ko sila ng wala sa oras.
Ibinaba ako sa isang folding beach chair ni Ice. Nagtanggal siya ng t-shirt at ganon din ang ginawa ko. Nag-angat ako ng tingin ng maiayos ko na siyang naitupi at nilagay sa upuan.
Tumaas yung kilay ko ng makita kong titig na titig sakin si Ice.
"What?"
Napapitlag siya at ngumiti lang sakin. I rolled my eyes at him..let me rephrase my sentence. Hindi siya nakatingin sakin kundi sa katawan ko.
"Alam kong 34 B lang ako. Wag mo ng titigan."
"Hindi n-nman ako nakatingin eh!"
"Whatever."
Hinawakan niya na ako sa bewang at itinayo. Ibinaba niya ako sa tubig pero sinigurado niya na nakakapit ako sa gutter ng pool. Pagkaraan ay bumaba narin siya at hinila ako palapit sa kaniya.
Kaagad na umikot ako papunta sa likod niya at ipinulupot ko yung braso ko at mga binti sa katawan niya. Hinawakan niya naman yung braso ko para hindi ako dumulas.
"Are you aware na nakatingin sila satin?" bulong ko sa kaniya.
"Yup."
"Wala lang sayo?"
"Hindi naman sila ang gusto kong makasama."
Natahimik ako sa sinabi niya. Hindi ko mapigilan na hindi mapangiti sa sinabi niya. Parang kailan lang halos tinataguan niya ako tapos ngayon ako na yung gusto niyang makasama.
If I only my heart can heal faster. I just wish he would stick around to wait for me to heal. Then maybe.
I wans too young then. Basta na lang akong nag desisyon noon. That's why I want to take my time so i wouldn't make the same mistake again. I don't want to be a fool again. Kung tatanggapin ko siya ulit..gusto ko buong-buo ko ng maibibigay sa kaniya ang lahat. Not my broken heart.
If I only I know how to heal a broken heart.
Nanglaki yung mga mata ko ng biglang sumisid si Ice. At dahil magkadikit kami..kasama ako. Sumagap ako ng hangin ng palubog na ako.
Nataranta ako ng binitawan niya ako ng nasa ilalim na kami. Hindi ko kayang ipasag yung paa ko. But there's no way I'm gonna let myself drown. Pero bago pa ako makalangoy may naramdaman ako sa likod ko na yumakap sakin. I turned myself around at naaninag ko si Ice. Sinenyasan ko siya na kailangan ko ng umakyat. But instead of helping me to get some air he pulled me to him and kissed me.
Nanglalaki yung mga mata ko pero unti-unti akong napapikit. Pareho kaming hinihingal ng maghiwalay ang mga labi namin. Nagniningning ang mga mata niya habang nakatingin sakin. I tried to move away from him pero pinigilan niya lang ako.
"I'll give you time but let me kiss you."
"Why?"
"because I love to kiss you."
Natatawang napailing na lang ako. Ngumiti siya sakin at sinubsob niya yung muka niya sa leeg ko. I can feel him raining tiny kisses there.
"Ice..."
"Hmmm?"
"How can you heal a broken heart?"
Napatigil siya at nag-angat siya ng tingin. I can see so much guilt in his eyes. I dont know..."
"You never had your heart broken?"
"Naranasan ko na..a lot of times. Everytime I see you turning your back on me, pushing me away and telling me that you wont forgive me."
"You broke my heart too."
"I know that. Sa tingin ko kahit na ilang beses pa akong masaktan hindi mapapantayan non lahat ng sakit na ibinigay ko sayo. That's why I dont want to push you to accept me that easily because I know I deserve to wait or maybe I don't deserve you at all."
Hinawakan ko ang pisngi niya at pinilit ko siyang tumingin sakin.
"Ice, to be honest, I still feel something for you. Hindi na mawawala yon. But I dont think I still love you..But you must understand that I'm not complete..I'm still hurting. Kung tatanggapin kita na ganito pa ako..I dont think we can move forward."
"I know."
"I can still remember it Ice. I can still remember everything."
**************************
Napangiti ako ng magising ako. Pinaka masayang gabi ko na ata ang mga nangyari kagabi. I wont forget what happened last night. My dream come true.
Bata pa lang kami crush ko na si Ice. Pero kahit na magkakaibigan naman kami hindi naman niya ako binibigyan ng atensiyon katulad ng binibigay niya sa mga kakilala niyang babae. Lagi ko siyang sinusundan.
He always have a girl beside him Kahit anong gawin ko na paganda hindi niya ako pinapansin. Sa tingin ko nga kapag nakikita niya akong palapit parang gusto niya ng umalis. Ilang beses narin niya akong tinaguan. Pero hindi ako sumusuko kasi gusto ko siya.
Kagabi parang galing siya sa party..or may problema siya. Parang nakainom pa nga siya. Then something happened between us.
Nakangiting bumangon ako at nilingon ko ang kabilang side ng kama. Nagtatakang nilibot ko yung paningin ko sa kwarto kung nasaan ako. May swimming party kami kasi ng mga third year at fourth year college.
Sinuot ko yung robe ko at tumingin-tingin sa paligid. Nagpasiya na lang akong lumabas. Madilim pa sa labas naglakad-lakad ako kasi baka sa kaling makita ko si Ice.
"Xander!"
Lumingon sakin yung lalaking tinawag ko. Ngumiti siya sakin at lumapit. Isa siya sa mga naging manliligaw ko pero in the end naging kaibigan ko na lang.
"O? maaga pa ah."
"Hinahanap ko si Ice. Nakita mo ba siya?"
"Ata. Pumunta don sa may pool area."
Ngumiti na ako at nagpaalam na ako sa kaniya. Tumakbo ako papunta sa pool area. Napahinto ako ng may marinig akong mga ingay. Nanglaki yung mga mata ko ng makita ko si Ice at isang babae na hindi ko kilala. Tumulo ang luha ko at tumakbo ako paalis.
I dont want to see them. Hindi ko alam kung anong gagawin ko, kung anong sasabihin ko, kung anong ibig sabihin ng lahat. Baka..baka may explanation siya..
Pumasok ako sa kwarto ko. Hindi ko alam kung gano ako katagal na nakaupo lang don. I don't know how long I'm gonna cry..its like it'll never stop.. Napaangat ako ng tingin ng may marinig akong pumasok. Nag-angat ako ng tingin at naabutan ko si Ice na palapit sakin. Ngumiti siya at kinuha ang naiwan niyang damit.
"Thanks for accompanying me last night."
Tumalikod na siya at akmang aalis na ng tumayo ako at pinigilan ko siya. Nagtatakang nilingon niya ako na parang nagtataka kung bakit pinipigilan ko siyang umalis.
"Thats it? W-Wala ka man lang bang sasabihin?"
"Anong kailangan kong sabihin?"
"L-Last night..."
"Oh! I enjoyed last night, thanks again."
Hindi ko na napigilan na umiyak. Sinampal ko siya at itinulak. Pinigilan niya ako sa kamay at isinalya ako sa isang tabi. I can see irritation in his eyes.
"What the hell is your problem?"-
"I gave everything to you. Ang sasabihin mo lang 'thank you'? I was a virgin damn it!"
"Do it need to matter? It's just a good f**k, summer. If you'll excuse me I need to go-"
"I-I love you."
He looked at me like I grown three heads. Umiling siya at ngumiti. Hinawakan niya ako sa balikat at tinitigan sa mga mata habang panay ang tulo ng mga luha ko.
"I like someone else. I don't want a commitment. If you really want me that much then you can be one of my girls. I'm sure you know about that right? for fun. I'm a varsity player, girls fall to their feet to worship me. I wont give up all that for you. I dont even like you. You're just a girl who kept on following me. Pinagbigyan na kita kagabi-"
Bago pa niya matapos lahat ng sasabihin niya sinampal ko na siya. Its like my heart hardened...like its protecting me from his words...making me feel numb.
"Yes, you're a jerk who loves to get everything. To make all the girls around you fall for you, then break their hearts to pieces. Sana maging masaya ka cause in the end of the day, all that girls that you played with will find someone better, someone who deserves them. A person who's far from who you are. You know what hurt so much? I thought that last night was my dream came true. Hindi pala. Everything was just a wake up call. I regret loving you,I regret giving my heart to someone who don't deserve it even a tiny bit."
************************
Napatingin ako kay Ice ng makita kong may tumulo na mga luha sa mga mata niya. Niyakap niya ako ng mahigpit, crushing me to him.
"I'm sorry, I'm sorry, I'm so sorry. I know I'm a jerk. I don't deserve to be happy but here I am trying to win you back. Because I'm selfish. If I can turn everything back, babaguhin ko lahat. But I can't."
I can see guilt and regret in his eyes. Hindi ko mapigilan na mapaluha ng makita ang lungkot sa mga mata niya. But there's nothing I can do. I need time. It's hard to forget, to forgive and to love again. Nasanay na ako na pigilan ang sarili ko na magmahal.
It will surely take a lot of adjustment for me. To let him in my life again.
"How long can you wait, Ice? Paano kung hindi na kita talaga kayang mahalin?"
"I won't let you go again. Kung may lalake man na magmamahal sayo at mamahalin mo then I'll try to stay away and let you be with him."
Nag-iwas ako ng tingin. I wonder if that will happen...me falling for someone else. But the real question is, can I love again? Can i push away all my fears an try again?
If you're young and naive then one morning you woke up and got your heart broken. It will leave a huge hole in your heart that no matter what you do, you can never patch it up.
You can smile, laugh, and do anything na ginagawa mo dati but nothing will ever be the same again. Dati tinatanong ko sa sarili ko.Bakit kung sino pa ang mahal natin sila pa ang nanakit satin? Later on I realize because they're the one who have the greatest power to break our hearts. Dahil nasa kanila ang puso natin. They can choose to keep it or break it.
Ice chose to break my heart.
I cant be a hypocrite at sabihin na hindi ko pinagsisihan iyon. Na masaya na ako na may happy memories ako sa kaniya. I cannot say that because I do regret it. Aanhin ko ang memories kung sa huli ang mga memories din na yon ang makakapanakit sakin ng lubusan?
Why would I need memories that I will just remember to hurt myself over and over again?
"I'm sorry." bulong ni Ice sa akin.
"Nangyari na. We can't change it."
"Then let me stay."
"I wont mind. Wag mo lang akong mamadaliin because I cant. Let's just be friends, please?"
Tumango siya. Seryosong nakatingin siya sakin at hinaplos niya ang pinsgi ko. I tried to smile at him. Hinawakan ko ang kamay niya.
"Pwede bang mag kiss ang mag friends?"
Napatawa ako ng wala sa oras. Trust Ice to break the Ice. Hmm..that rhymes. I smiled at him. Mukang seryoso siya sa tanong niya.
"Maybe, we can make an exemption."
"Good."
- Writer
