Common, Make me

Lies

Common, Make me

* * *

Pagkalapag namin sa Cebu ay agad na kaming dumiretso sa bahay. Pagod na pagod pa iyong dalawang bata, habang si ate Sol ay ayon, may jetlag pa. Gusto ko rin sanang magpahinga sa totoo lang dahil gaya nila ay pagod ako pero hindi ko magawa. Hindi puwede lalo na at kailangan ko nang asikasohin iyong mga bagay na dapat kong gawin.

But aside from that, I'm still bothered of what I saw.

Up until now, it flashes in my head. Bakit ba kasi naroon iyong bestfriend ko? Siya ba talaga iyon? Or, I mistaken someone as my bestfriend?

Ah, basta. Nakuha ko pang isipin iyon when in fact I have many things to be done by now. I can't help it, either. Talagang nakakakapagtaka lang.

"Ate, ikaw na muna bahala rito. I'll just go to the hospital." Pagpapa-alam ko pa, nakita ko ang pagkunot ng noo ni ate Sol. Pinakatitigan niya ako bago siya lumapit sa akin at kinuha ang bagahe ko.

"Hindi ka magpapahinga na muna? Pansin kong lagi kang puyat noong mga nakaraang araw, huwag mo naman pabayaan sarili mo." Paalala pa niya. Nginitian ko lang siya at hinawakan sa balikat. I do appreciate her concern but, as what I already said. I need to be ready, I need to prepare. Darating na rito sa Cebu iyong papa ni Arden sa mga susunod na buwan, o hindi kaya'y araw at kailangan tuloy pa rin iyong plano.

I don't want to fail.

Hindi ko hahayaan na hindi mabibigyan nang hustisya iyong mga naagrabyado ni Don Roberto, I will gather evidences. Alam kong takot lang magsalita iyong iba riyan, I know what's stopping them.

Power. They don't have power.

Kaya ako ang gagawa noon sa kanila. Hindi ako mag-aantay at aasa sa mga tiwaling police, I will save them. I will save us. For the sake of my son, for the justice I want for my father, for those innocent people he killed and for those people he wronged and put into jail just to cover up his wrong doings.

Hustisya. Makakamtan ko rin ang hustisya.

Tipid lang akong nagpaalam at bumalik na rin sa aking kotse. Mamaya pa naman talaga ako pupunta sa hospital pero, may dapat pa akong unahin. I need to do something.

I will go to someone's house to see myself if totoo ba iyong nakita ko. Kung totoo bang bespren ko iyong nakita kong nakipagkita sa ibang lalaki.

Is it really you, bes? May tinatago ka nga ba sa akin?

"I need to find out, huhukayin ko ang mga tinatago mo, bes. All this time, naging mag-bestfriend tayo pero hindi pa talaga kita kilala. You're really . . . suspicious."

Saglit akong napa-isip.

"Why does it feel really different?"

Dahan-dahan na nagsink-in sa akin lahat simula noong unang pagkikita namin. The first day she showed up and welcome me in the hospital, the way she treats me. The way she stare at me, her actions towards me. Ewan, but I also feel the gut in me that she can't be trusted. I know it is not good to doubt people especially if it's my bestfriend but, we don't know. Ika nga nila, kung sino pa itong higit na malapit sa iyo, siya pa iyong taong ta-traydor sa iyo. I really don't believe betrayal especially on bestfriends because of the bond but, now. Mukhang totoo nga iyon. It's not only on k-dramas and movies.

What are you up to, bes?

I sighed drastically. "This getting more and more headache to me." Saka ako sumandal at tumitig sa manubela ng kotse.

'Aalamin ko lahat.'

Hindi pwede iyong nagpapabaya lang ako rito. Lalong-lalo na at kaduda-duda iyong mga kilos ng bestfriend ko.

Pagkarating ko ay napansin ko na agad iyong kadiliman noong kwarto ng bestfriend ko mula sa labas ng bahay kung saan ako nakatayo. As usual, sa ganitong oras ay nasa bahay na 'yon. She doesn't like going into parties nang walang kasama. So, where is she? Alam kong she's a busy woman but, it is already late. Time conscious iyon. Supposed to be ay nasa bahay na talaga siya.

I tried to shrug those thoughts and enter her house. I convinced myself na baka may importanteng nilakad lang kaya wala siya rito.

"Bes?" I shouted a little at sinubukan kong kapain iyong switch noong ilaw. But, no avail. Ayaw magbukas noong ilaw. Siguro ini-off niya iyong source bago siya umalis.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad sa madilim na bahay niya.

Good thing that I have a spare key sa bahay, to have free access. She gave it to me noong nakaraang buwan lang, and I am not sure if she trust me very much but, maybe. Noong time rin kasi na binigay niya ito sa akin is medyo lasing siya, well I accepted it anyway. Mas mabuti nga 'to lalong-lalo na sa oras na 'to or sa mga emergency. It is very useful.

"Bes, natutulog ka na ba?" Sigaw ko ulit pero walang ni isa na sumagot. Sobrang tahimik noong bahay na parang ilang taon ng walang tao. Naglakad na lang ako papuntang taas at tinungo iyong kuwarto niya.

I tried to knock but, no one answered.

"She's not here..." I said, confirming my assumption. Mas lalong nagsalubong iyong kilay ko sa pagtataka.

"Nasaan ka ba talaga, Quin?" I whisper and pressed my lips together.

I sighed in annoyance.

Kinuha ko iyong cellphone ko and I texted her and ask if where is she. Nag-reply siya sa akin pero, iyong sabi niya ay nasa bahay raw siya.

Liar.

Nandito ako sa bahay mo, Quin.

I roamed my eyes around the corner of her room. Looking at those stuffs she had. Hindi ko alam, but my inner self saying that there is a hidden camera somewhere. Like someone is watching my move.

Inilibot ko pang maigi iyong paningin ko.

"What are you hiding, Quin? And, who really are you?"

The next thing I do ay kinalkal ko na iyong mga gamit niya isa-isa. I didn't care if she will find her things got messy at isipin na nilooban siya. Evidence, I need to gather more evidence and proof.

The thought na nagsinungaling siya akin, it is already considered as a go sign na hindi ko na dapat siya pagkatiwalaan.

We should know that a person who can't be trusted on small things, they also can't be trusted on the bigger ones.

Kanina, sinabi kong ayaw ko siyang pagdudahan pero wala talaga siya rito. Ibig sabihin ay siya iyong babaeng iyon sa loob ng coffee shop.

Halos hinalughog ko na iyong lahat ng gamit niya. Pati iyong bathroom, iyong hidden room niya — lahat. Bestfriend ko siya kaya alam ko ang pasikot-sikot ng bahay niya.

I was about to go out when I noticed something on her trash bin. It was a passport, passport ng bestfriend ko. But, that's not the shocking part.

Quincy Allison Sarvejo

Elliah Venison Sarvejo

Different name, same face.

"What the f**k is going on, Quin? Ano 'to? Ano nga ba ang totoong pangalan mo? Sino ka nga ba talaga?"

***

“Trust is a big word. There are two options to trust someone. One; let him/her show herself/himself. If that person will true to you, eventually he/she will personally open those things that he/she was hiding. Then, that's the cue that you can trust that someone. Second, if that person will be there at your worst; when he/she is willing to stand by your side even if how complicated the situation is. Then, that's the right one.”

—dawndistinctmind