ONE NIGHT STAND WITH BILLIONAIRIO

CHAPTER 8

"SHAINE POV"

Hindi na ako pumasok sa OFFICE nang sabi sa akin ni Sir Lance na umalis na siya sa pagiging guro. Nakakapangliit kasi, lalo na at ako ang dahilan. Alam ko namang walang may alam sa nangyari saming dalawa,

Pero hindi ko pa rin maiwasang matakot sa magiging reaksiyon nila.

Kapag siguro maayos na kami ni Sir Lance, saka lang ako papasok sa trabaho ko, total training ko pa naman iyon pagigin manager ko. para may matutunang Aral ako, para sa kumpanya ni daddy.

Napapahikab na nag-unat ako sa aking kama. Tinatamad akong bumangon. Mas lalong tinatamad akong pumasok. Medyo halata na kasi ang tiyan ko.

Kaya siguro kapag pumasok ako'y maluwag na damit na lang ang susuotin ko. pero bat ganun mag tatlo buwan pala tiyan ko para ang laki na? nag punta ako sa salamin at tiningan ko tiyan ko, ahhhhh shhhhet hindi kuna powde itago pa halata Ng,

ilang sandali lang ay nakarinig ako ng mahihinang katok sa pinto ng aking kuwarto. Atubiling bumangon ako para pag buksan si Sir Lance. Siya lang naman kasi ang pwedeng pumasok sa condo. Siya lang ang may alam ng password ko. I opened the door, he was standing in front of me, with a plastic bag of pine apple.

"I brought you some, baka gusto mo." he said. Marahan niyang niyuko ang dala niyang pinya.

Ewan ko ba pero bigla akong natulala sa ayos niya. Simpleng white t,shirt lang naman na naka-tucked in sa itim na ripped jeans ang suot niya. ltim rin na sapatos at itim na sombrero. Ang linis niya tingnan. Parang ang bango-bango niya rin.

Biglang nanlaki ang mga mata ko nang mapansing nakatitig na pala siya sa akin. Nakataas ang dalawa niyang kilay na para bang nagtatanong kung bakit tulala ako.

Mabilis akong nag-iwas ng tingin. "A-Ano, ahm,

Yeah, gusto ko niyan." I stuttered.

Muntik ko nang matampal ang bibig ko dahil sa pagkautal. Kinakabahan ako.

Why am I feeling so awkward right now? "You okay?" tanong sa akin ni Sir. Lance?

Bakit parang ang bait niya ngayon? Hindi ba dapat galit pa rin siya sa akin?

"Yes Sir, I'm okay." sabi ko na lang at iniwas ang tingin sa kaniya. I went to the kitchen. Kailangan kong uminom ng tubig. Bigla kasing nanuyo ang lalamunan ko.

"Kakain ka na ba nito? lpagbabalat na kita." Malumanay ang boses na sabi ni Sir Lance.

Naramdaman ko ang pag-iinit ng aking mga pisngi. "Ha? Aahh S-Sige po Sir L-Lance." Mahinang sabi ko at muling uminom ng tubig.

Gaya nga ng sinabi niya, ipinagbalat niya ako ng pinya. Nakakainis mang aminin pero ang guwapo niya tingnan habang ginagawa iyon.

I know he's handsome. Pero wala talaga siyang dating sa akin noon. Puro si Jerald lang kasi ang nakikita ko. And speaking of Jerald, mabuti't hindi niya na ako ginugulo. Dahil talagang kakasuhan ko siya kapag inulit niya pa ang pangha-harass sa akin.

Muling natutok ang tingin ko kay Sir Lance. Napansin ko ang pagiging seryoso niya sa ginagawang pagbabalat ng pinya. Maya-maya'y bigla siyang

nag-angat ng tingin. Muling nagtama ang mga mata namin. Pinilit kong labanan ang titig niya. Gusto kong makumpirma ang pesteng naglalaro sa dibdib ko.

Nang tumaas ang kilay ni Sir Lance ay kaagad

na iniwas ko ang tingin. Mabilis na tumayo ako't lumapit sa lababo. Pasimple kong hinawakan ang aking dibdib. Malakas ang kabog niyon.

Am I in love again?

Mabilis kong iniling ang aking ulo. There's no way

I'm in love with him. He's too old for me.

At saka, mabait lamang siguro siya dahil nasa sina pupunan ko ang anak niya.

Nang matapos ako sa pagkukunwaring naghuhugas ng baso ay ka agad na akong bumalik sa kinauupuan ko. llang beses akong napahinga nang malalim. Sir Lance powde ba ako mag action gusto kuna umuwe sa bahay namin,

At bat kaylangan mo pa umuwe? "Papasok ka ba sa Lunes? lhahatid na kita." Mabilis akong lumunok at tumingin sa kaniya ng nakataas ang kilay. Bakit niya ako ihahatid?

Baka mas lalong maghinala ang mga employer saming dalawa.

"Kaya ko ang sarili ko. At saka hindi naman ako magtatagal, magpapaalam lang ako sa mga maiiwan

ko."

Yes, magpapaalam na ako. Kailangan ko nang

mag resignation letter, baka kung mapano ako sa office, magalit pa sa akin si Sir Lance.

"You're dropping? Hindi pa naman malaki ang tiyan mo ah." ano hindi maidyo halata na nga eh, kaya ayaw kuna pumasok.

Nagtatakang tanong niya.

Napansin ko ang paglapit ni Sir Lance. Hawak niya ang isang platong may sliced pine apple. Hindi ko naiwasan ang pagsubo niya sa akin ng pinya. Naramdaman ko tuloy sa aking labi ang pag lapat ng kaniyang daliri.

Parehas kaming natigilan dahil doon. Parang napapasong binawi niya ang kaniyang kamay. Umiwas naman ako ng tingin at mabilis na inubos ang pani bagong tubig sa aking baso.

Gosh, para akong aatakihin sa puso dahil sa takas ng pintig niyon puso ko. "Naggrocery na ako para sayo, kung may kailangan ka pa, tawagin mo lang ako." Masungit na sabi ni Sir Lance bago ako iniwan sa kusina.ilang beses akong napalunok nang mawala na siya sa aking paningin. Napasabunot rin ako sa aking buhok. Parang gusto ko na lang magpalamon sa lupa.

Wala sa sariling inabot ko ang pinya. Napapangiting isinubo ko ang maliliit na piraso niyon.

Mukhang pati ako'y hindi na nakaiwas sa ka guwapuhan ni Sir Lance. Kung ibig sabihin ng malakas na pintig ng puso ko't kiliti sa tiya'y, nagugustuhan ko na siya, eh di okay. Siguro nga nahuhulog na ako sa kaniya.

Ewan! Pero baka hindi rin. Baka kung anu-ano lang ang nararamdaman ko dahil buntis ako.

lnubos ko ang pinya na nasa plato. Nang matapos ay kaagad na akong nagtungo sa terrace.

Pinuno kong hangin ang aking baga. Napapangiting dinaman ko ang mahinang hampas ng hangin sa aking mukha.

"You looked happy..."

Muntik na akong mapatili nang marinig ang boses ni Sir Lance sa aking likuran. Ganoon pa rin ang ayos niya. Kaibahan lang may dala siyang mga papeles at laptop.

May balak yatang dito magtrabaho sa condo ko. "Masarap ang hangin..." Nakangiti kong sagot bago

naupo sa upuang nasa gilid terrace,

Kunot ang noong nag lakad na lang si Sir Lance palapit sa upuang kaharap ko. Napasunod na lang ang tingin ko sa paglapag niya ng mga dala sa maliit na lamesa dito sa terrace.

"Work?" tanong ko. Bigla akong napakagat sa labi nang tingnan ako ni Sir Lance.

"Do you mind?" Taas ang kilay na tanong niya sa akin habang nagpapalipat-lipat ang tingin sa akin at sa mga dala niya.

"No it's fine..." mabilis kong sagot. "...you can work here, anytime you want." "Okay."

Muli kong nakagat ang labi bago umiwas ng tingin. Baka kasi matulala na naman ako kay Sir Lance. Nakakahiya pa naman kung mahuhuli na naman niya akong parang tangang nakatitig sa kaniya.

llang minutong tahimik lamang kaming dalawa. Busy siya sa ginagawa kaya hindi ko siya pwedeng guluhin. Kaya tumayo na lang ako para sana pumunta sa kusina. I'm craving for some cookies.

"Uh, do you want some coffee?" Mahina kong tanong na ikinatingala ni Sir Lance. Napansin ko ang paggalawan ng kaniyang mga panga. Pati ang pagpikit niya nang mariin at pag hilot sa sentido.

Halatang pagod na siya sa ginagawa. Medyo malamlam rin ang kaniyang mga mata. Parang inaantok pa nga siya. "I'm sorry, what is it?" Salubong ang kilay na tanong ni Sir Lance saking?

Saglit akong nagpakawala ng buntong-hininga bago sumagot. "Kung gusto mo ng kape o kahit na ano?"

"Oh okay..." sagot niyang napapatango.

Kaagad na akong tumalikod para ipag timpla siya ng kape. Nag timpla rin ako ng gatas para sa akin. Kumuha ako ng isang bowl at naglagay roon ng cookies. Data ang tray na bumalik ako sa terrace. Nakayuko na naman si Sir Lance sa kaniyang laptop. Panaka-naka rin niyang binabasa ang ilang papel na nasa tabi.

I wonder kung anong klaseng trabaho ang meron ulit siya sa kumpanya ng daddy niya sa iba branch, Mukhang

abalang-abala kasi siya. Yung tipong kapag ginulo mo siya'y bubugahan ka niya ng apoy.

Marahan kong inilagay ang kape sa lamesa. Lumibot naman ako para ilagay sa isa pang maliit na table sa tabi ng inuupuan ko ang gatas at cookies. Nang matapos ay nag mamadaling ibinalik ko sa kusina ang

tray. Kaagad kong nilantakan ang cookies. Gawa iyon ni mommy. Sabi kasi nito'y mabuti na raw na sigurado ito sa mga ipinapakain sa akin. Hindi ko naman masisisi si mommy dahil alam kong nag-aalala lang naman ito sa akin. nalulungkot ako pag nalala ko kasalanan ko kila mommy at daddy,

"Bukas ang check-up mo diba?" Natigil ako sa akmang pag iisip at pagsubo ng cookies nang magtanong si Sir Lance. Nalingunan ko siyang nakatingin sa akin. Marahan akong tumango.

"Alright, tatapusin ko itong trabaho ko ngayon para masamahan kita bukas." huwag ng kaya kuna, or Kay mommy na lang ako magpapasama." "Busy ang parents mo.

They asked me to take you

to your doctor. Kaya tatapusin ko ito." Seryosong sabi ni Sir Lance.

Napatango na lang ulit ako bilang sagot. Alam ko namang hindi ko siya mapipigilan. Kaya mabuti pang manahimik na lang ako. kaso bigla nanaman sumama pakiramdam ko. nahihilo nanaman ako, tumayo ako at tumabagbo papunta sa cr duon nagsuka,

Are you ok? tanong sakin ni Sir Lance! nanghihina ako para hindi ko kaya bumalik sa kama, sir please help me, hindi ko po kaya maglagad sir nanghihina mga tuhod ko at nawala na lakas,

Lumapit si Sir Lance sakin at bigla ko siya niyakap na mahigpit, at kinarga niya ako papunta sa kama ko. thank you po sir Lance,

"LANCE POV"

"Son, ano itong nabalitaan kong umalis ka sa trabaho mo?" Nakangising tanong sa akin ni dad. Matagal niya na iyong gusto, ang iwan ko ang pagiging CEO kumpanya ni tito, ang alam na iba pag aari namin, Kaya siguro sibra kung makangisi dahil alam niyang matutuon na ang oras ko sa pagtatrabaho sa kaniya.

"Yes Dad." I said and went to my office. I'm here at Velasquez's Building. I'm the COO of the company, while my dad is the CEO Charmaine,

"Why? I thought you love to CEO kumpanya my brother? "tanong niya pa sa akin habang nakangiti ng pilyo.

"I'm getting married next month." Walang gana kong sagot.

Yes, next month at hindi iyon alam ni Shaine. Ang alam niya lang ay pakakasalan ko siya.

"With Lyka?" Nakakunot ang noong tanong ni daddy sa akin. "I make myself busy. Ayaw ko siyang sagutin dahil hanggang ngayo'y hindi ko matanggap na hindi si Lyka ang pakakasalan ko.

"Hey, Lance, I'm asking you." Sabi pa ni daddy sa akin nang hindi ako kumibo.

Binitiwan ko ang hawak kong ballpen at napahilamos sa aking mukha. Mukhang hindi ko matatakasan ang mga tanong niya.

"No dad." nahihirapang sagot ko. I'm still in love with Lyka. Hindi ko pa rin maiwasang di masaktan kapag naiisip ko siya. We're in a relationship for about 3 years. Matagal na iyon para masabi kong mahal na mahal ko siya.

Lyka's my childhood friend. We're best of friends! before, until we became lovers. Lyka's my everything. She's kind, sweet, but strict sometimes. She's the girl that every man's looking for.

"Kanino pala? Akala ko basi Lyka ang nobya mo?'' Nagtatakang tanong niya sa akin. "She was." Sagot kong ikinataas ng kilay ni dad. "We broke up, weeks ago. I'm marrying someone." walang gana kong sagot.

Hanggang ngayon di pa rin ako makapaniwalang ibang babae ang pakakasalan.

Well, kasalanan ko

naman, and besides she's pregnant. Mas lalong masisira ang buhay ni Shaine kung hindi ko siya pananagutan.

"Sino nga? Kilala ko ba?'' Tanong pa ni daddy sa akin. Umiwas ako ng tingin at bumuntong hininga. "Shaine Valenzuela." Nakita ko ang pag kabigla sa mukha ni Daddy. I know what he's thinking right now.

"Don't tell me, something happened between the two of you." sabi niya habang nakatingin sa akin nang mataman.

Marahang tango ang isinagot ko at muling itinutok ang pansin sa mga papeles na nasa unahan ko. Ayaw ko nang magsalita, baka kung ano pang masabi ko.

"She's pregnant, that's why you're going to marry her?" I nod again, while signing the papers.

Napatingin ako bigla kay daddy dahil sa lakas ng boses niya. Handa na akong pagalitan niya. Handa na akong tanggapin ang mga salitang manggagaling sa kaniya.

"I'm so proud of you! You're a real man! You really is my son."

Napakunot ang noo ko dahil sa sinabi ni Daddy. Nakangiti pa ito nang malaki habang tinatapik ako sa balikat.

"I want to meet her. Sayo ba siya nakatira?" Sabik na tanong niya sa akin.

Siguro dahil sa matanda na siya at ako lamang ang nag-iisang anak nila ni mommy, ay ganoon na lamang siya kasabik na makita si Shaine.

"No Dad, but I promise you're going to meet her." sabi ko na lang sa kaniya.

"By the way, how old is she?" tanong niya ulit bago siya lumabas ng opisina ko.

"Twenty." maikling sagot ko nang hindi tumitingin sa kaniya.

"And you're twenty-eight? Oh well, age doesn't matter when it comes to love." Napapangiting sabi ni daddy habang naglalakad palapit sa pinto. Napaismid ako sa sinabi ni daddy. Love? I don't love Shaine.

"I don't love her, I'm doing this for my child, dad." Seryosong sabi ko sa kaniya. lsang pilyong ngiti ang pinakawalan ni daddy. "We'll see, Lance." Sabi niya bago tuluyang lumabas ng opisina ko.

"I will never fall in love with Shaine." mahinang sabi ko. She's too young for me. Noon ko lang napansin na nalukot na pala ang ibang papeles sa aking lamesa dahil sa mahigpit na pagkakahawak ko roon. Napapa buntong-hiningang ako sa mga nasabi ko. inayos ko na lang iyon bago tinapos ang pagpipirma.

Kailangan ko pa kasing samahan si Shaine sa doctor niya. Ilang sandali lang ay nakita ko ang sariling ko na natutulala. Bigla kong naalala ang mga sinabi ni daddy. Parang gusto ko na lang tuloy gawin ang suggestion ni Shaine na fake marriage. Kaya lang, mga magulang niya ang makakalaban ko o baka nga pati magulang ko.

Binuksan ko ang aking cellphone. Napapikit ako nang makita ang wallpaper niyon. Lyka,

Marahas akong napabuga ng hangin bago tumayo. Malalaki ang hakbang na lumabas ako ng opisina. Nang makarating sa condo ay kaagad akong nag palit ng damit. Pagkatapos ay pinuntahan ko na si Shaine sa kabilang pinto,

Naabutan ko siyang nilalantakan na naman ang cookies na pinadala ng mommy niya. Napansin ko ang pagkagat niya sa labi nang makita ako. Palagi niya iyong ginagawa nitong mga nakaraang araw. Lalo na kahapon. Damn it!

Muli ko na namang naalala ang nangyari sa kusina. Ano bang pumasok sa isip ko't isinubo ko sa kaniya ang pinya? "Oh, aalis na ba tayo?" Bigla akong napaiwas ng tingin nang makita ang pagtaas ng dalawang kilay ni Shaine. "No, take your time..." mahina kong sagot bago naupo sa pang-isahang upuan sa living room.

Nakita kong nakabukas ang tv. lsang Korean channel ang pinapanood niya. Napapabuntong-hiningang sumandal nalang ako sa upuan bago itinutok ang mga mata sa tv. Wala akong maintindihan maliban sa ilang english words na nasa lyrics ng kanta. Ano nga bang tawag ng mga kabataan ngayon sa mga Korean singers na ito?

Maya-maya'y napalingon ako kay Shaine nang malakas siyang tumili. Akmang dadaluhan ko na siya sa pag-aakalang may nangyari ng masama nang makita kong malaki ang ngiting nakatitig siya sa tv. Parang kinikilig pa nga siya habang hawak ang magkabilang pisngi.

"God! Ang gwapo talaga ni Vic, Kinikilig niyang sabi na ikinataas ng kilay ko.

Mabilis na nilingon ko ang lalaking nasa screen. Kaagad na kumunot ang noo ko. "Sino?"

"Si Vic yung may blue na buhok." Sagot ni Shaine habang nakatutok pa rin ang mga mata sa tv.

"Magkakapareho lang naman ang mukha nila ah." "Hindi kaya." Masungit na sabi ni Shaine ahhh guwapo talaga nila! bago ako

iniharap.

Napapaawang ang bibig na pinanood ko na lang ang nasa tv. Maya-maya'y iba namang grupo ang nasa screen. This time, mas marami sa naunang kinababaliwan ni Shaine. Hindi ko tuloy mapigilan ang mapaikot ang mga mata. "What?! Black haired Lee Taeyong?!" Nanlalaki ang mga matang sabi ni Shaine "Live ba 'yan?" Tanong ko nang marinig ko ang pag harap ng tinawag niyang Taeyong.

"Nope, youtube lang 'yan. Di mo ba nakitang may title sa taas?"

"Bakit ba ang sungit mo, nagtatanong lang naman ako?"

"Ang gulo mo kasi, puro ka tanong alam mo nanonood iyon tao,

Kunot ang noong sagot niya sa akin.

Napapailing na nilingon ko na lang ulit ang tv. Green haired guy. Obviously mas gusto ito ni Shaine kaysa sa lalaking may blue na buhok.

Hindi ko rin maintindihan ang mga babae kung minsan. Lalo nasa mga hilig nila. Pero di ko naman sila masisisi, medyo catchy nga ang kanta. "What's the name of their group?"

"NCT..." tamad na sabi ni Shaine habang titig na titig pa rin sa tv,

"That's it?"

"That's it, huwag kang magulo. Di ko tuloy narinig ang rap ni bebe sa TV." ang ingay mo,

Pagtataray na naman ni Shaine bago ibinalik sa umpisa ang kanta.

"Who the hell is TV?" Naguguluhan kong tanong. Ang dami niya naman kasing binanggit na pangalan. Eh para sa akin iisa lang naman ang mukha ng pinapanood

Ahhh Nakakainis nakaka istorbo talaga to tanong na tanong,

"Ewan ko nga sayo." Naiinis na sabi ni Shaine bago pinatay ang tv. "Hintayin mo ako rito, magpapalit lang ako ng damit." Napasandal na lang ako sa kinauupuan pagkaalis ni Shaine. Wala sa sariling inilabas ko ang cellphone at nagsimulang mag search para Alamin ko. Napapatangong binasa ko nang mabuti ang profile ng grupong pinanood ni Shaine kanina. Nagkainterest kasi ako sa isa mga narinig kong kanta. It was rap but I don't care. Kahit na hindi ko rin maintindihan ang kanta. Yung beat lang naman ang nagustuhan ko.

"You're into Kpop?" Bigla akong napatingin kay Shaine na nasa likuran ko. Taas ang kilay na nakatingin lang siya sa akin habang ipinupusod ang buhok na mga idol niya Korean,

"I'm not, gusto ko lang malaman kung anong

kinababaliwan mo." Seryoso kong sagot bago itinago ang cellphone.

Kaagad na kaming umalis para magpacheck up niya, Naging maayos naman ang lahat. Kaunting paalala lang para kay Shaine, ang ibinigay ng doctor bago kami umuwi. Ganoon pa rin naman. Kailangan niyang

mag-ingat dahil maselan ang pagbubuntis niya. dahil 3 twis ang baby niya, Dapat rin daw na hindi siya palaging napapagod. Kung maaari'y huwag rin daw siyang makaramdam ng sobrang galit o lungkot. Bawal rna-stress!

Kaya mukhang mapipilitan akong sabayan ang gusto ni Shaine. Nabanggit kasi ng doctor na mas maganda kung palaging gawin kung anong makakapag pasaya kay Shaine.

Wala na akong nagawa nang isuhestiyon ni Shaine ang kinababaliwan niyang kpop. gagawin ko makaya ko para sa kanya dahil 4 twis magigin baby naming,