CHAPTER 1
1203 Words
Child
ALEIXHA MEDLEY ALTARAZA-SULLIVAN's POV
"ALY, you couldn't find a gift some interesting, huh?" my Cousin, Jullie asked me.
Nasa J's Accessories kasi ako at siya ang nagmamay-ari nito. Kasalukuyang naghahanap pa rin ng regalo for my husband. Yeah, I am married with Laven Oscar Sullivan. Birthday niya kasi bukas and maybe three hours na akong naririto sa shop ni Jullie. At wala pa talaga akong napipili.
"Yeah," sambit ko at abala pa rin ang mga mata ko sa mga accessories.
"You can buy a watch, necklace or something that he could use at his office, Aly," suggestion niya at tiningnan ko ang pinsan ko na mukhang tinatamad na rin. Nakapatong ang mga braso niya sa glass box at nangalumbaba pa.
"Wristwatch? Ang dami na niya sa bahay, Jullie. Necklace? I don't think so if he can use that," bored na sambit ko.
Hindi naman kasi nagsusuot ng necklace ang asawa ko. Saka relo? Ang dami niyang collection sa bahay namin.
"Tss! Ah! I have an idea! Bakit hindi mo na lang siya bilhan ng brief?!" masayang sambit niya at automatikong napalingon ulit ako sa kanya.
She gave me her famous dangerous smirk. What the hell?
"What the hell, Jullie! Nasa shop ka!" I warned her at lumingon pa sa mga customer niya and I felt relief when they are all busy at they're own businesses.
"Whatever you say, cousin Aleixha Medley. Oo nga pala about sa...uh... nasabi mo na ba kay Laven ang tungkol sa pagbubuntis mo?"
Napatigil ako at bigla na lang bumilis ang t***k ng puso ko.
"H-Hindi pa, Jullie," kinakabahang sagot ko.
Napapikit ako nang pitikin ni Jullie ang noo ko. Kaya napabusangot ako, dahil ang sakit no'n, ah.
"What?! Aly, do you know what were you doing? My God, cousin! Dapat alam na 'yan ng asawa mo! Na hindi mo siya mabibigyan ng anak, alam mo naman ang ginagawa ng mga lalaking may asawa na kung baog ang mga misis nila ay hihiwalayin na nila agad!" pananakot niya sa akin.
"No! It won't never happen, Jullie! He loves me! My husband loves me and he's going to accept me!" natatarantang sambit ko.
Hindi ako hihiwalayan ng asawa ko dahil mahal niya ako, mahal na mahal niya ako at tanggap niya ang sitwasyon ko.
"How sure you are, Aly? How could you say that your husband accepted you na kailanman ay hindi na kayo magkakaanak pa?" I can't say anything, I can't answer.
Pero matatanggap naman ako ng asawa ko, right?
"Trust me, Jullie. Matatanggap niya ako. Two years and five months na kaming kasal. Matagal na kaming nagsasama at alam ko he can't live without me, he won't leave me," desperadang sambit ko.
"Sige, Aly! Umasa ka! Umasa ka na matatanggap ka ng sarili mong asawa! Aleixha, hindi basehan ang taon, kung sampu o higit pang taon kayo magkasama kung malalaman niya na ikaw! Ay isang baog at hindi mo siya mabibigyan ng anak. Try to think that cousin, mayaman ang asawa mo, kilala ang pamilya niya. Na kahit ang presidente ng bansa ay mahihiya sa kayamanan ng pamilya nila!" Napaatras ako.
"Jullie... how could you say that to me?" Naramdaman ko ang luhang lumandas sa pisngi ko. Ang sakit ng mga katagang iyon.
Lumapit siya sa akin at hinawakan ang magkabilang balikat ko.
"Aly, pinsan kita at mahal na mahal kita. Natatakot lang ako na masaktan ka, paano kung hindi ka niya matatanggap? Paano kung mangyari ang mga naiisip kong kahihinatnan ninyo? Aly, He deserve to know the truth. 'Wag mong hayaan na sa iba pa niya malalaman ang tungkol sa 'yo. Oo nga't masuwerte ka kasi mahal na mahal ka nga ng asawa mo at lahat ng gusto mo ay naiibigay niya. Hindi siya nagkulang. Pero Aly, hanggang saan ang pagmamahal niya sa 'yo kung malalaman niyang baog ka? I told you, he's a billionaire at mahalaga sa kanila ang magkaroon ng anak. Para naman ito sa 'yo, Aly." Kitang-kita ko ang lungkot at takot sa mga mata ng pinsan ko.
"O-Okay, s-sasabihin ko but not now, nor tomorrow, Jullie. Birthday niya bukas at ayokong malungkot siya kung malalaman niya ang tungkol sa sitwasyon ko," nakayukong sambit ko.
"Okay, okay just tell him the truth. You know what cousin, masamang maglihim sa asawa mo at lalo na kung masakit ang nililihim mo. Hindi natin alam kung matatanggap k--"
"I told you matatanggap niya ako!" I can't help but shouted.
"Okay umasa ka, I'm just concerned, Aly. Sana nga tanggap ka niya. Here, bayaran mo na 'yan sa cashier and good luck, cousin," aniya at tinalikuran na niya ako.
Humakbang ako palapit sa cashier at kumabog ang dibdib ko sa huling sinambit ng pinsan ko.
"Kung hindi ka niya tanggap, call me and I'm here for you, cousin."
Napangiti ako...
"Thank you, Jullie..."
* * *
NAPATINGIN ako sa regalo kong nakabalot na, sana nga. Sana nga, Jullie. Matatanggap niya ako.
"Good morning, Mrs. Sullivan," nakangiting bati sa akin ng secretary ng asawa ko pagkakita sa akin.
"Good morning din sa `yo, Daime. Nandiyan ba sa loob ang boss mo?" tanong ko na may ngiti rin sa labi.
"Opo, pasok na po kayo," sagot niya. Binuksan pa ni Daime sa akin ang pintuan.
Nagpasalamat ako sa kanya at pumasok na sa loob ng opisina ng asawa ko.
Nakita kong nakaupo sa swivel chair niya si Laven at nakatutok ang buong atensyon sa mga nakatambak na papers sa table niya.
Hinihilot din niya ang sentido, tahimik na lumapit ako at kunot-noong napatingin siya sa akin.
"Hey hon, good morning." Ngumiti ako ng matamis sa kanya at ang unti-unting nawala ang pagkakunot-noo niya. Ngumiti siya sa akin at tumayo.
"Morning, hon," he said in husky voice.
Nang makalapit siya sa akin ay sinalubong niya ako agad ng mainit at mariin na halik.
I encircled my arms on his nape and respond his kisses.
"Hon..." mahinang sambit ko nang maramdaman ang mga labi niyang bumababa sa leeg ko not to mentioned na pati kamay niya ay humahaplos na sa kanang paa ko.
I'm just wearing a plain white dress above the knee, kaya madali lang sa kanya ang ginagawa niya ngayon. Tsk... His favorite.
"Ah...what are you doing, hon?" He bite me, God!
"You smells so good, hon," aniya sa mahinang boses at hinalikan niya ako ulit sa labi.
I wrapped my legs on his waist and I heard his chuckled.
"Hon..."
"God! Your sexy voice, wife..."
"Laven!" sigaw ko nang bigla niyang pinisil ang n****e ko kahit nakadamit pa ako.
"Sorry, hon, can't help it," aniya at bumaba na lang ako.
He held my waist and again he kissed me passionately.
"Hon....nasa, office tayo," bulong ko nang lumandas na naman ang mga labi niya sa tainga ko at kinagat-kagat pa niya 'yon. Nakikiliti ako, tss...
"Alright! I should stop this or else, I lose my control and can't help myself for making love with you, right here, right now." Biglang nag-init ang pisngi ko sa sinabi niya.
Damn, honey! I felt wet down there.
"Enough," sambit ko at tumawa pa siya. He kissed my cheek and he hugged me, tightly.
"You're so beautiful when you are blushing, hon. I love you... And I can't wait to have our child..."
- Writer
