JANELLA:
MAPAIT akong napangiti at isa-isang isinuot ang damit kong nagkalat sa sahig. Naupo ako sa gilid ng kama at marahang hinaplos ang nahihimbing mukha ni Kieanne na kitang pagod na pagod.
Sa loob ng halos isang buwan niyang pagpapahirap sa akin dito sa office maging sa bahay. Parang na-immune na ako at namanhid ang puso ko para dito. Na kahit oras-oras na silang halos naglalaplapan ng fiance nito dito sa office habang naglilinis ako ay hindi na ako makaramdam ng sakit dahil sanay na at tuluyang namanhid na ang puso ko.
"Salamat, Kie. Paalam," aniko na mariing humalik sa nakaawang pa nitong mga labi.
Mapait akong napangiti na pinagsawang pinakatitigan ang maamo niyang mukha. Nangingilid ang luha na marahang hinaplos ang pisngi nito. Masakit at mabigat sa akin na tuluyan na ring i
