Reality Series 1: Two Red Lines (COMPLETED)

Chapter 20

Chapter 20

"Ten, Night, Eight, Seven, Six, Five, Four, Three, Two, One.." pagcocountdown namin.

"HAPPY NEW YEAR!!" sabay-sabay naming sabi sa harap ng hapag.

Narinig din namin ang iba't ibang ingay mula sa labas. We're celebrating New Years Eve with Lola and tita Lea's family.

Hindi na rin sila umuwi after Christmas. Dito na sila nagstay sa bahay. Hindi rin tuloy ako makapagpaalam na aalis.

Sa ilang araw nilang pag-stay nila dito sa bahay, nakasundo ko naman si Leanna. She's nice, actually. Her brother, Lyndon is nice but I recognized that his not the nosy type. He doesn't care on what he've seen. Wala man lang siyang binaggit sa parents ko tungkol sa pagpapatulog ko kay Donovan dito sa bahay.

"Zoila, let's go outside" higit sa'kin ni Leanna.

Sigurado akong nag-uumpisa na ang fireworks display sa labas kaya niya ako hinigit.

Para siyang another version ni Cerene. She's loud pero hindi masyadong overacting. Siguro dahil she's more older than Cerene.

"Ayan na yung fireworks. It's beautiful. I always wanted to watch fireworks. It amaze me" she said. She's very talktive.

Tiningnan ko na lang din ang fireworks at pinanood 'yon pero sa hindi kalayuan, may nakita akong bulto ng isang lalaki.

Nakajacket siya na mya hoodie. Tindig pa lang alam ko na. I saw him smiled when I look at his direction. Nasa may poste siya ng ilaw at nakapamulsang nakasandal doon.

Anong ginagawa ni Donovan dito? It's New Years Eve but he's not home.

Bigla namang sumulpot sa tabi namin ni Leanna si Lyndon. Lumapit siya sa'kin and whisphered something.

"Go, ako na ang bahala kay Leanna" he whisphered.

Hindi naman napansin nu Leanna ang pag-alis ko dahil busy pa siyang manood ng fireworks display.

I jog a bit para madaling makapunta kay Donovan. Nakatayo lang siya doon at nakacross arms habang hinihintay ako.

Paglapit ko sa kanya, agad niya akong niyakap. Isinisik niya ang mukha niya sa leeg ko pero naramdaman kong parang nababasa ang leeg ko? Is he crying?

"What's wrong?" nag-aalalang tanong ko. I also carresed his back to comfort him.

Ilang minuto kaming nasa ganoong posisyon ng siya na mismo ang kumalas sa pagkakayap.

"Nothing" paos ang boses niya.

Tinitigan ko siya ng malapitan, mukhang wala siyang tulog. I don't know what he's problem. I don't have any idea.

"Pwede kang magsabi sa'kin. I'm your girlfriend. Why are you crying?" masuyo kong tanong.

Tumingkayad pa ako para mahawakan ko ang pisngi niya gamit ang magkabila kong kamay, tinititigan ko rin siya sa mga mata niya.

Mula sa ilaw galing sa poste. Nakikita kong bahagyang namumula ito dahil sa pag-iyak.

"It's just nothing" he said and give me a wide smile.

Mukhang ayaw niyang sabihin. Boys will always be boys. Sinasarili ang problema hangga't kaya nila. They want to be tough outside. Ayaw na nakikitang mahina sila but Donovan just cried on my shoulder a few minutes ago.

"Okay but I'm here. You can tell me what your problem is" sabi ko pa.

"Why are you here nga pala? It's New Year, diba kasama mo ang family mo" I asked.

"I just miss you" he said.

Niyakap na naman niya ako. Bakit parang may kakaiba sa mga yakap niya?

Winala ko nalang ang naiisip kong 'yon. Baka guni-guni ko lang.

"I miss you too. Ngayon nalang ulit tayo nagkita though we're always calling each other from time to time" I pouted.

He give me a smack on my lips and he grinned.

Napatingin naman ako sa direksyon ng kung nasaan si Leanna at Lyndon kanina pero wala na sila doon. Wala na rin ang fireworks display na hindi ko na napansin dahil nasa tabi ko si Donovan.

Everytime I'm with him, parang nawawala na lahat ng tao sa paligid, hindi ko na rin napapansin ang ibang bagay. It's just him. Only Donovan.

"So you came here to see me?" I asked, tumango naman siya.

"And to greet you Happy New Year, I promised to have more years with you" aniya at hinawakan ang kanan kong kamay dahil doon na nakalagay ang singsing. Hinahaplos niya 'yon. Doon lang siya nakatingin ng may idugsong pa siya.."..Always remember that I love you whatever happens, if you doubt my love for you, tumingin ka lang sa singsing na yan. Always remember what I promised" he said seriously.

What does it mean?

Hindi rin nagtagal si Donovan dahil uuwi daw pa daw siya sa kanila. I noticed that he don't use his car. Paano siya uuwi pero nasagot ng tanong ko sa hindi kalayuan nakita ko ang Motor niya.

"Where's your car?" tanong ko sa kanya.

Nagkibit-balikat lang siya.

"Hassle baby, I just sneak out from our house just to see you" he said.

"What?" ngumiti lang siya.

"I'm going now, I love you" malambing niyang sabi.

"I love you too. Just drive safely" paalala ko s kanya.

Agad naman niyang pinaandar ang Motor niya at umalis. Pinanood ko lang siyang umalis hanggang sa mawala sa pangingin ko.

After that pumasok na ako sa bahay namin. Parang hindi naman napansin nina Mama at Papa na lumabas ako.

"Saan ka ba galing Zoila?" tanong ni Leanna sa'kin.

"Dyan lang" safe kong sagot.

"I didn't notice na umalis ka sa tabi ko kanina" she said.

"Yeah, you're too fascinated to those fireworks display" I stated.

After a conversation to my cousin I went to my room. I want to have time alone to think. May napapansin ako kay Donovan.

He have a problem pero hindi niya sinasabi sa'kin. I'm his girlfriend, he call tell me atleast. Hindi naman siguro babae diba?

Nakatulugan ko na ang pag-iisip.

Days went blurred again. Mas lalong naging busy pagpasok ng January. There's so many school activities specialy in MAPEH.

There's a yearly celebration for Arts week this coming February pero January pa lang ay pinaghahandaan na. There's a contest every grade level. For grade nine, it's a festival dance.

It's a contest and we need to win. There's a cash price but that's not our goal. For the Champion, exempted na sa Fourth Quarter exam and automatic 99 ka na sa ARTS and PE. That's our subject teacher incentives.

Todo practice kami tuwing hapon. Our section need to win. I'm also determined to win because this is my chance to have a better grade in MAPEH.

Mas lalong dumalang ang pagkikita namin ni Donovan dahil parehas na kaming busy. Siya graduating student, busy sa mga requirements while me sa practices namin.

Hanggang sa mag-Valentines day na. No practice muna kami. Wala ring klase kaya petiks lang kami sa room.

"Anong regalo sa'yo ni bestfriend?" asar sa'kin ni Cerene. Si Donovan ang tinutukoy niya.

"Wala pa" sagot ko.

Umaga pa lang naman. At tsaka baka busy.

"Wala pa? Naku! Hindi naman ganyan dati yan, baka ipinagpalit ka na?" asar niya sa'kin.

Sinamaan ko siya ng tingin.

"Huwag mo nga siyang itulad kay Raf na ipinagpalit ka" I said.

Natahimik naman siya. Nawala na ang mapaglarong ngisi sa labi niya.

Masyado yatang below the belt yung sinabi ko. Na-guilty tuloy ako.

"Sorry" guilty kong sabi.

"Ano ka ba, okay lang 'yon totoo naman e. It's his loss not mine" umirap siya at ngumiti na ulit.

Pinapatay namin ang oras sa pag-aasaran namin ni Cerene. She keeps on telling me that Donovan have another girl cause he's still not calling nor texting me since this morning to greet me Happy Valentines.

I texted him but there's no reply.

Should I believe on Cerene?

"I told you, baka nga nagpalandi na 'yon si Donovan kay Sheyrie" umirap na naman siya ng binanggit niya ang pangalan ng babaeng 'yon. Bakas rin ang pagkabitter sa boses niya.

"Bakit kay Sheyrie? As far as I can remember. Si-" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng tinawag ako ng kaklase kong lalaki.

"Zoila, may naghahanap sa'yo sa labas" aniya.

Sino naman kaya 'yon? Is it Donovan?

"Sino daw?" si Cerene na ang nagtanong sa classmate namin.

Siya ba ang hinahanap?

"Hindi ko kilala 'yon" sabi ng kaklase namin at nagkamot sa ulo. "Pero Grade 10 'yon" dugsong pa niya.

Nagkatinginan kami ni Cerene. Obviously, it's not Donovan.

"Baka si Lean" Cerene whisphered.

Lumabas ako ng classroom para kumpirmahin nga kung sino ang nandoon. And there I saw Lean holding three red fresh roses. May kasama rin siyang tatlong lalaki. Probably, his friends.

"Happy Valentines Zoila" bati niya sa'kin at nag-iwas ng tingin, nahihiya. Binigay niya rin sa'kin ang dala niyang flowers at may chocolate pa.

It's new to my eyes that Lean is shy. Ang pagkakakilala ko sa kanya ay mapang-asar at hindi mahiyain.

"Thank you" at kinuha ang bigay niya.

Napakamot naman siya sa batok niya at napayuko tila may gusto pang sabihin. Binubulungan siya ng mga kaibigan niya.

"Ang torpe mo naman pre" rinig kong sabi ng isa.

Napataas naman ang kilay ko sa narinig.

"Oh sino na ngang nagbigay?..." malakas na tanong ni Cerene, di na makapaghintay. Lumabas na rin talaga siyang ng classroom. "..ikaw pala Lean" parang hindi naman nagulat si Cerene ng makita si Lean, mukhang expected na niya.

Nang lumabas si Cerene, nagsikuhan na naman ang mga kaibigan ni Lean. Nakita kong tinutulak nila ang isa at pilit namang umaatras ang isa. Napansin kong may dala itong chocolates at may nakalagay doong card?

Itinulak nila ito papunta sa direksyon ni Cerene.

"Zoila, pwede ka bang maka-date mamaya?" biglang tanong ni Lean.

Nawala ang atensyon ko sa lalaking nagbibigay ngayon ng tsokolate at bulaklak kay Cerene dahil sa tanong ni Lean.

Date? What the heck?

Ngayon ko nalang ulit siya nakita after ng nangyari sa sementeryo tapos ngayong magkikita kami aayain niya kong date?

Ready na sana akong i-reject siya ng naramdaman kong biglang nagva-vibrate ang cellphone ko.

"Wait lang Lean, may natawag" I excused myself at pumunta sa medyo malayong parte.

Si Donovan ang caller.

[Happy Valentines, Baby] bungad niya sa'kin.

Awtomatiko naman akong napangiti ng batiin niya ako.

"Happy Valentines din" bati ko sa kanya.

[I'm sorry baby ngayon lang kita nabati. Promise mamaya I'll wait outside the school gate. We're going on a date] he said.

"I understand. I know you're busy" I pouted kahit hindi niya nakikita.

"Baby, may class na kami. Tumawag lang ako para batiin ka. I love you" he said.

"Love you too" and we ended our call.

Binalikan ko si Lean na matyagang naghihintay sa may pinto ng classroom. Nakiki-asar na din siya sa kaibigan na nagbigay ng bulaklak kay Cerene.

"Lean" tawag ko sa kanya.

Napatigil naman siya sa pang-aasar at bumalik ulit ang nahihiyang itsura.

Gusto ko sana siyang pagtawanan kung nasa ibang sitwasyon kami at hindi ako ang babaeng binigyan niya ng bulaklak at inaaya niyang mag-date.

Bahagya ko siyang hinigit palayo sa mga kaibigan niya. Gusto ko kung irereject ko man siya kami lang ang makakarinig. Ayaw ko namang ipahiya siya.

"Lean, I'm sorry. I can't" I said.

Ngumiti naman siya ng malungkot.

"Alam ko namang hindi ka papayag, atleast I tried" he said with a sad smile. "Kausap mo pa lang siya sa cellphone todo ngiti ka na, stay strong sainyo ni Haze" aniya at ngumiti ng tipid.

So he knew about my relationship with Haze?

"How did you know?" curious na tanong ko.

"I just know. I need to go, may teacher kami sa next subject..." aniya. "..Don't worry I won't tell to Tita and Tita" pahabol pa niya bago tuluyang umalis.

Inaya na rin niya ang mga kaibigan niya paalis. Nasa may pintuan pa rin si Cerene at isang lalaking kaibigan ni Lean na nagpaiwan.

"Okay, see you later" anito at umalis na rin.

"Sino 'yon?" tanong ko kay Cerene.

"Alam mo na, bago ko. Move on na ko sa lalaking playboy" she said and rolled her eyes.

"I didn't asked kung naka move on ka na at tsaka di naman uso sayo dati ang move on?" taas kilang kong tanong. Ngumisi pa ako. "Napaghahalataan ka masyado" asar ko sa kanya pero inirapan niya lang ako.

Basta kapag si Raf ang napag-uusapan natatahimik siya. Hindi rin niya kinuwento kung ano ba talagang nangyari. I'm her bestfriend pero ayaw ko namang manghimasok at magtanong. Hahayaan ko siyang magkwento kung gusto niyang i-share.

Maghapon kaming walang klase at tambay lang kami sa classroom. Kinain ko nalang ang chocolate na bigay ni Lean kasi nagutom ako bigla.

"Pahingi" ani Cerene at kumuha ng ilang tipak na dairy milk.

"Meron kang sa'yo yun ang kainin mo" tabig ko sa kamay niya ng kukuha na naman siya.

Sumimangot naman siya at yung bigay ng bago niyang fling ang kinain niya. Susubo na sana ako ng chocolate ng napansin kong may nakatayo sa harapan ko.

Si Janine.

"Pagkatapos mong i-reject si Lean ang kapal ng mukha mong kainin ang bigay niyang chocolate" aniya at tinaasan ako ng kilay.

Problema nito? Maybe she's just bitter.

"Ano naman kung kainin niya? Bitter ka ghorl? Hindi ka kasi binigyan ni-ghost ka pa" pagsingit ni Cerene.

"I'm not talking to you" iritang sabi ni Janine kay Cerene.

Bigla namang nagbell kaya hinigit ko na si Cerene palabas. Baka mag-away pa sila ng tuluyan ni Janine.

"Bat mo ko hinigit? Kinakausap ko pa yung bitter na 'yon" she said ng nasa labas na kami.

"She's just nothing but a waste of time. Don't mind her. Hindi ba may date ka pa?" I said.

"Oo nga pala. Mauna na ko" aniya at tumakbo na. Iniwan ako.

Seriously?

Mag-isa lang tuloy akong naglalakad palabas ng school. Sa hindi kalayun nakita ko na agad si Donovan na matyagang naghihintay sa may labas ng gate.

"Baby" salubong niya sa'kin. May hawak din siyang boquet ng red roses.

Nagsalubong naman ang kilay at kumunot ang noo niya ng makita ang hawak kong rose.

"Kanino galing yan?" he asked.

"Kay Lean" sagot ko. Lalong kumunot ang noo niya. Kinuha niya sa'kin yon at tinapon sa may basurahan sa gilid.

"Heto ang mas bagay na dalhin mo. Ang pangit non tatlong roses lang." aniya sabay bigay sa'kin ng flowers.

Natawa naman ako sa kanya. Ang cute niyang magselos.

"What's funny?" he asked.

"Wala, I find it cute if you're jealous" I said.

"I'm not jealous. You're mine anyway" confident na sabi niya.

After that sumakay kami ng jeep at papunta kami sa...bahay niya? Hindi ba magde-date kami? Pwede naman kahit saan basta siya ang kasama ko.

Tama nga ako. Sa bahay nga niya ang punta namin.

"Dito tayo magde-date?" tanong ko.

"Baby, I'm sure puno ngayon ang mga fastfood. Ayaw mo naman sa fine dining so dito nalang" paliwanag niya.

Pumasok kami sa loob. Nilapag ko ang bag ko sa couch pati na rin ang bulaklak na bigay niya. Akala ko dito lang kami pero hindi pala.

Hinila niya ako papunta sa kuwarto niya. Ako ang pinagbukas niya ng pinto. Pagbukas ko nakita ko agad na may nakahandang maraming snacks sa gilid ng kama niya.

Puro snacks ang pagkain.

"Movie date in my room" he whisphered on my ear.

"I like it" nakangiti kong sabi.

Mas gusto ko 'yong ganito. Kaming dalawa lang. Mas sweet kaysa kumain kami sa fastfood. Maraming tao ngayon na doon napiling magdate. Hindi naman lahat afford ang fine dining lalo na sa katulad naming estudyante pa lang.

We watched movie while eating french fries. Nakaupo si Donovan samantalang nakaupo ako sa pagitan ng mga hita niya at nakasandal ako sa kanya. Yakap niya rin ako mula sa likod.

We're currently watching 365 DNI. Ang dami kong nakikita sa f*******: niyan so I got curious.

Ayaw pa nga ni Donovan pero napilit ko siya.

Maganda ang kuwento pero ng mahulog si Laura sa yate at puntahan ni Massimo sa isa sa mga kuwarto sa yatch...

"B-Bakit may ganyan?" utal kong tanong kay Donovan ng mag-umpisa ng maghalikan ang mga bida.

"I told you, wag yan ang panoorin natin but you insisted" he said.

Patuloy pa rin sa ginagawa nila ang mga bida. Unti-unti ko ring nararamdaman ang matigas na bagay sa may likod ko. I know what it is.

This is my fault.

"Your bestfriend down there is hard" I bluntly said.

"I know. I'll just take a shower" aniya at tatayo na sana ng hawakan ko ang kamay niya para pigilan siya.

Nag-isip muna ako. Valentines naman, siguro hindi naman masama kung pagbibigyan ko si Donovan. It's been months ago since we did that thing.

"No need" sabi ko.

"Baby?" nagtatanong ang tinig niya.

Ako na ang unang gumawa ng move. I kissed him. Noong una gulat pa siya pero tinugon niya rin ang mga halik ko.

At first it was passionate but after a few moments nag-eespadahan na ang aming mga dila.

He even massage my breast kahit mayroon pa akong blouse.

"Uhmm" ungol ko.

We didn't break our kiss while he's unbuttoning my blouse. Ganoon din ang ginawa ko sa kanya. I also unbuttoning his polo.

Matapos niyang matanggal ang blouse ko agad niyang ring tinanggal ang bra'ng suot ko.

Napasimangot naman ako ng mayroon pa siyang dobleng white na t-shirt.

He's about to suck my bud when I pushed him slightly.

"Why baby?" he asked, confused.

"Madaya ka, you still have t-shirt. Hubarin mo" I commanded. He chuckled ang gladly take off his shirt.

Tumambad sa'kin ang hubad niyang katawan.

"You have abs now?" mangha kong tanong.

Dati naman walang ganyan si Donovan. Last time I check. Hindi pa ganito ka well built ang katawan niya. Sabagay hindi ko na nakikita siyang nakahubad.

Ano bang pinag-iisip ko?

"Uhmm" napa-ungol ako when Donovan started to suck my n*****s. Kabilaan and his other hand was on my wet mound now.

Kung saan-sana na kaagad nakarating ang kamay niya. Nagpaubaya lang ako sa gusto niya.

Hindi ko na alam kung paano nawala ang saplot naming dalawa sa katawan. Basta ang alam ko. I need him to fill me.

"Ahh-b-baby" ungol ko, dinadala niya ako sa alapaap using his tongue.

"Baby, I-Im c*****g" I moan for the nth time.

Hindi ko na alam. Basta ang alam ko napakasarap ng ginagawa sa'kin ni Donovan. Ilang beses na akong nilabasan. Mga daliri pa lang ang gamit niya at ang dila niya.

Lalabasan na sana ako sa hindi mabilang na pagkakataon pero itinigil niya.

"What the hell?" pagalit kong sabi. Ang ayaw ko sa lahat nabibitin.

"So impatient" he teased.

"Of cou-ohhhh" naging ungol nalang 'yon dahil bigla niyang ipinasok sa'kin ang p*********i niya.

He thrust deep and hard.

Ungol lang ang tanging lumalabas sa bibig ko.

"Ahh..M-ooohhh-re" I moan.

"Y-Yesss, F-Fasteeeer"

"H-Harder baby"

Ilang saglit pa naramdaman ko na naman na lalabasan na ako. Nanginginig na nag mga hita ko pero si Donovan patuloy pa rin sa pagbayo.

Mas lalo pa niyang binilisan. Naramdaman ko na naman na malapit na ako sa sukdulan. I c*m and after that he c*m too...inside me.

"Always remember that I love you no matter what happens" hinihingal niyang sabi bago ako halikan sa noo.

--------------

10:36. June 11, 2020