Chapter 7

1673 Words
Clarence's POV Its been 3 days. Its been 3 freaking days since the last time she chat me  [Me: Hello] [Me: Someone here?] [Me: I know your busy and such but, are you really that busy to not chat me in three straight days?] [Me: Your really busy huh? I also got you a letter. Do you recieve it? Si Juliana yung nagbigay] [Me: I'll chat you later. See you at school] Itinago ko na sa bulsa ang cellphone ko at nagstart ng maglakad. Its been hell to me this past few days and no sign of luck has been coming from me. Like, i stripped my pants the other day. My wallet got freaking lost. And my ice cream fell on my shoes!! Ano kayang bad luck ang mangyayari ngayon? Hinihintay ko na kasi "Clarence" Tawag sakin ng babae at lumapit sakin. May hawak itong chocolate at letter habang ang mata nya ay nagniningning sa nakikita nya ngayon, tsk. I know im handsome and all. No need to mesmerize me and give me sweets kahit di naman valentines "Pwede bang pakibigay ito kay Joshmar. Ang cool nya kasi eh. Mukha kasi syang hulog ng langit" Sabi nya at hinawakan pa ang braso ko at nagmakaawa. Nakasteady lang ako habang inaalog ako ng babae. I think i'll be losing my mind this days. Doctor na ata ang kailangan ko. "Sorry, baka di pumasok ngayon si Joshmar" Sabi ko nalang at mabilis na naglakad. Hindi naman ako ganto kamalas dati. Hindi din naman ako kawalan para paglaruan ng tadhana. Nagpakawala ako ng buntong-hininga. May darating na sigurong maganda noh? Pero hanggang kailan ako magdudusa? Naglalakad ako ng mabagal habang ang mukha ko ay nakatingin lang sa salamin ng library. Its so quiet there. Not even my type. Kapag pumasok ako, baka dumagdag pa ang malas ko at makabasag pa ko ng vase, o pagalitan, o worst, pagayusan pa ng sandamakmak ng libro. Natatawa nalang ako sa naiimagine kong bad luck sakin Habang ang mata ko ay pagala gala sa mga tao. Sa isang babae ako biglang napatingin. Round glasses but skinny body, Pale lips but fair skin, she's small but her hair is waivy. Napakunot ako at tinitigan pa sya "She looks familiar" Nagisip-isip pa ko at napalaki nalang ang mata ko ng mapagtanto ko na kung sino yung kaganina ko pa tinititigan. Thats her, she's the one in the picture. Then it means... "Candy" She looks like a real candy to me. I know im just staring at her but looking her from afar makes my tummy feels like it has butterflies in it, i don't know why im feeling this but this feeling is new pero alam ko kung anong tawag sa mga ganito. I sound weird right? "Pumasok na sya. Ano pang hinihintay mo?" Napatingin ako sa nagsalita at nakita ko si Joshmar na nakatingin din kay Candy "Siguro pasko ang hinihintay ko" Tinarayan ko sya at umakbay sa balikat nya. Finally, nakita ko na sya. Pwede ko na syang kausapin at hawakan at hindi lang hanggang chat. Im happy she's here. Ikinatutuwa ko pa ata na kaklase ko sya at pwede na kong gumawa ng kahit na anong move. Kaya pala nya ko hindi kinakausap dahil papasok na sya. What a lucky me! "Im bored" "Sleep then" Sabi ng nakatungong si Joshmar habang ako naman ay nakikinig na ngayon sa teacher dahil class time na, hindi ko man lang nakausap si Candy kanina dahil nasa likod nya yung teacher nung pumasok sya. Humikab naman ako habang tinitingnan ang ginagawa ng kaklase ko. Nakakarelate pa naman sila dahil kung ano-ano ang ginagawa. At dahil wala din akong magawa, this are the types of student in the class when the teacher is here, dedescribe ko lang ng onti. One, The normal type. The one who listens and the one who's eyes are in the teacher but there mind is in the other place or more likely to be in another planet. Just by looking at them, mukha namang nakikinig sila at nakatingin sa blackboard pero uwian na ang iniisip ng mga yan pero hindi lang halata Number Two, The eater type. Who eats at class and doesn't care if the teacher caught them cause the food itself is more important than the class. Tiningnan ko ang kaklase kong kababalik sa CR at puno na ang bulsa nila. Kung pwede lang tumayo at humingi sa kanila, nagawa ko na kanina pa. Mukha silang mga secret agent kapag kumakain dahil grabe yung tahimik habang nakatingin pa sa teacher pero syempre si Maam, patuloy lang sa pagturo Ang pangatlo naman ay. The outer class type. Kung saan, iba talaga ang ginagawa ng istudyante at hindi nakikinig, like nagdu doodle o nagsusulat ng pangalan sa likod ng notebook. Yung iba naman, ibang subject ang ginagawa at yung iba natutulog. Kagaya ng katabi ko. O yung kaharap kong nagsusulat ata ng story kasi hindi sya matapos kakasulat Ang pang-apat naman ay Silay Student Type. May crush ka sa room, silayan mo lang. Its okay at least you won't get caught but honestly, yun talaga ang problema ko ngayon, di ako makasilay. Nasa likod ko kasi sina Candy at kapag sinilayan ko sya ay halata na. Isama mo pa yung teacher na matalas ang mata kapag sobrang likot ng estudyante Bakit kasi ang upuan ko ay nasa pangalawang row sa gilid. Sapagkat sya naman ay nasa pangatlong gitna. Tiningnan ko sya ng hindi pahalata. Oh diba, nakita na agad akong natingin. Ngumiti pa nga sya sakin at ako itong si torpe ay tumingin nalang sa harap ng may pagkamula na ngayon ng pisngi, ang bilis ko namang makaramdam ng kilig kapag isang ngiti lang. Mukhang nararamdaman ko na si John Mark kung bakit sya nagiging torpe. Nakakabilis ng puso yung tingin Paano pa kaya kapag kinausap ko na sya. Torpe torpe din ang mangyayari. Mukha tuloy akong magaling sa chat pero sa personal, wala na. "Psst" Tawag ko sa katabi kong si Joshmar na natutulog parin "May itatanong ako" Minulat naman nya ang mata nito sakin at tinanong kung ano "Paano ba hindi kabahan kapag kumakausap ng bagong tao?" "You mean, Paanong hindi ka kakabahan kapag kinausap mo si Candy. Hmm, ganto lang yan--" Sinamaan ko naman sya ng tingin bago nya ituloy yung pagsasalita. As expected, alam nya na agad. "Just take a deep breath and talk, wag kang kung ano anong iniisip and be yourself. Thats it" Mukhang expert talaga tong katabi ko. Playboy nga naman. Take a deep breath and talk? I'll note it. Kahit na nakakakaba ay gagawin at kakausapin ko sya "Kinakabahan ka din ba kapag kinakausap mo sya?" "Sino?" "Si Juliana" Tinarayan naman nya ko at pumikit na ulit. Tinanong ko lang naman kung nararamdaman nya rin yun minsan pero tinarayan lang ako ni gago. "Might as well die than talk to her or be with her" I know that he didn't really mean it kasi inaantok sya. Nagulat nga ko nung tinanggap nya yung chocolate kay Juliana at hindi tinapon. Good mood si Harina. "Clarence" May tumawag sakin sa likod at kinulbit ako kaya napatingin ako ng konti "May nagpapabigay" Maliit na papel ang binigay ng nasa likod ko at kinuha ko yun. Hindi na ko nagisip pa at binuklat na ang papel "Oh" Napangiti agad ako ng makita ang sulat, saya at kilig ata ang nararamdman ko ngayon. Simpleng bagay lang, lakas na ng impact. Are you okay? Wanna have lunch together? :)     -Candy Tumingin ako sa kanya at ngumiti naman sya sakin. Di ko na din mapigilang ngumiti pabalik at tinitigan ko sya. How can a simple thing makes my heart race so fast? Kung racing game lang toh, sure win na ang laban. Ngayon, hindi na ko mapakali sa upuan. Galaw ng galaw ang paa ko at tingin ng tingin sa orasan. Oo, nabagal ang oras kapag tumitingin ka sa orasan but this is an urgent matter na kailangan na agad mangyari at finally, tumunog na ang bell "Lunch naa!!!" Sigaw ng kaklase ko, napatayo naman ako at tumingin kay Joshmar na nagi-stretch "Maglalunch ka? Akala ko diet ka?" Sabi ni Joshmar at akmang matutulog na sana sya ng hilahin ko ang balikat nya "Maglalunch ka din, nagugutom na ko" Sabi ko rito at buti ay lumapit na din samin yung kambal si John Mark na malayo samin, nagtaka ako ng biglang lumapit pa sya habang may gulat sa mata pero may bubulong lang pala sya sakin "Anong nangyare pre? tinanong ako ni Raven kung pwedeng sabay kaming maglunch" Napangiti naman ako. Tumingin kaming dalawa sa isang taong nagtataka na gusto paring matulog "Hindi ako maglalunch--" "Oh bakit!? May problema ka!!" Bigla naman dumating si Juliana at kinalabog ang desk ko. Mas kumunot ang noo ni Joshmar samin "Maglalunch kami kasama sila" Turo nya samin "At syempre, kasama ka din" Nagpacute pa lalo si Juliana kay Joshmar kaya lalong nainis ito "Ayoko nga!" "Type ko kaya yung sobrang payatot! Sige, magpakapayat ka lang. Lalo kitang hahabulin" "Ako? Payatot! Pakainin kita dyan ng isang buong manok para mapatigil na yang bunganga mo!" "Edi ikaw gumawa! Wait, kaya moba?! Payatot ka naman para hindi kumain ng madami!" Mukhang magaapoy na sa galit si Joshmar dahil tumayo na ito sa upuan at naunang lumabas ng classroom. Sumunod naman si Juliana "Lets go?" Sabi ni Raven na kaholding hands si Candy at naglakad na din sila na hindi man lang hinintay ang sagot namin. Tinitigan ko ang magkaholding-hands na sina Candy at Raven. "Gusto mo holding hands din tayo?" Biro ko kay John Mark na nakisali naman "Tara" Hinawakan nya ang kamay ko at binatukan ko sya "Nakisali ka naman" Nagsimula na kong maglakad "Baka nga kumain ng isang manok si Joshmar, mapapatulog yun" Habit kasi yun ni Joshmar, kapag kumain sya ng madami, ang bilis antukin kaya napapatulog. Napailing naman ako. "Bilisan mo! Kunin mo wallet nya" Agad namang tumakbo si John Mark at hinabol na ata si Joshmar. Napatingin naman ako sa paligid. Lahat sila nakatingin sakin. Or more on, nakatingin sila sa unahan ko. Kay Candy... 'The nerd is here. She's finally back' 'Tingnan mo yung labi nya, mukhang may sakit lang' 'I hate it kapag magkasama si Raven at si Candy. Mukhang yaya lang ni Raven sya' Whats this? Why are they gossiping her? 'Nakasunod pa sya kay Clarence oh' 'Ugh, attention seeker' "Thats it. I can't take it anymore!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD