UNWANTED CHILD (TAGALOG)

Chapter 3

Chapter 3

Ito na ang pangalawang araw na pamamalagi namin sa hospital, sabi ng doctor pwede na daw kaming lumabas ngayong araw at wala naman naging problema sa amin ng baby. Kaya nag gayak na kami ni Analie, siya kasi ang inutusan ni sir Alfred para bantayan ako dito sa hospital, siya na rin ang nag aalaga sa akin.

Hindi ko alam kung paanu pasasalamatan ang mga taong tumulong sa akin si Analie at particular na kay sir Alfred. Nahihiya na ako sa kanila, ngunit wala akong magagawa kundi gawin ang lahat upang mabayaran ko ang utang na loob ko sa kanila, sa mura kung edad wala pa akong kayang gawin lalong wala pa akong napatunayan sa aking sarili.

Pag kaya ko nang kumilos, doon na ako mag tatrabaho ulit nang walang kapalit kay sir, kahit wag na niya ako bayaran, kahit habang buhay na niya akong maging katulong, tatanggapin ko para sa kapakanan ng mga anak ko, at mapalaki ko sila ng maayos.

Hindi ko pa alam kong anong planu ko sa ngayon basta gusto ko lang manumbalik ang lakas ko para makapag trabaho na ulit.

Nandito kami ngayon sa nursery room, yong pinaayos ni sir Alfred para dito na daw muna kami mamalagi ng kambal. Si Analie naman ang naatasan ni sir na mag alaga sa kanila, at maalagaan na rin ako.

Wala si Sir Alfred ngayon may business trip sila sa ibang bansa, tatlong buwan na siya namamalagi doon , tatlong buwan na rin na hindi umuuwi dito sa mansiyon niya, tatlong buwan na rin ang kambal ko, kinaya ko na rin ang mag kikilos dito sa mansiyon, minsan pinilit ko ang aking sarili na kumilos, kaya nag kasakit ako ng wala sa oras, lalo tuloy akong alagain dito sa mansiyon na akala mo ako ang tagapag mana ng kayamanan, samantalang katulong lang din ako dito. Mababait naman ang mga kasamahan namin ni Analie, subrang awang awa rin sila sa akin kaya tinutulongan din nila ako, at kabilin bilinan din ni sir. Alfred na wag mag bangayan at mag kakaintindihan sa lahat ng oras, ayaw niya kasi makarinig ng nag aaway away ang mga katulong niya.

Mababait naman silang lahat tinutulongan nila ako na alagaan ang kambal ko lalo na si Analie.

Mag aalas sais pa lang ng umaga nandito kami ngayon ng kambal sa garden, pinapa-arawan ko sila mag lilimang buwan na rin kasi ang kambal, sa awa naman ng diyos hindi naman sila sakitin. Nang biglang may yumakap sa aking likuran, napabalikwas ako at muntik ko nang mabitawan ang isa sa mga kambal. Lumingon ako at nakita ko si sir Alfred pala muntik pa akong natumba buti nalang nasalo agad ako ni sir.

"S sir. s salamat po, hindi ko po kasi napansin na nandiyan na pala kayo." nauutal na sambit ko sa kanya.

" Kumusta sila? Ang bilis naman nang panahon, ang laki na nila." nakangiting sambit sa akin ni sir habang nakayapos pa rin sakin.

"Opo sir. medyo may kakulitan na din po sila." mahinang sambit ko.

" Hello babies! buti nalang nag mana kayo kay mommy ninyo, maganda, mabait at mapagmahal. Nakangiting sambit niya sa akin. Nakabitiw na siya sa pag kayakap niya sa akin.iv

Nakakamatay ang titig ni sir sa akin kung nakakatunaw lang ang titig baka kanina pa ako natunaw sa kinatatayuan ko. Hindi naman maipag kaila na maganda ako, mestisohin kasi ang tatay ko, madami din ang nag sabi na mas kamukha ko daw si tatay, maging sa ilong sa kulay sa hitsura at sa tangkad. Subrang nipis din kasi ng aking balat, sa edad kung kinse anyos mas lalong nahubog ang aking katawan, sabi ng mga kasamahan ko matured na daw ang aking katawan.

"A anong gusto niyo po sir. ipag hahanda ko po kayo ng makakain. Nahihiyang sambit ko sa kanya.

" No! I' m okay! hayaan muna natin sila Analie mag aasikaso sa mga gawain dito sa mansiyon. I want you to focus on your baby, gusto ko sila lang ang alagaan mo, wag kang mag kikilos dito sa mansiyon." ma autoridad na wika ni sir.

" N nakakahiya naman po sa mga kasama ko sir pag hindi ako kikilos, para tumulong sa gawain dito sa mansiyon." ani ko naman sa kanya.

Nakangiti siya at ngayon karga na niya ang isa sa mga kambal, tuwang tuwa siya sa mga kambal, na para bang siya ang ama. Ang saya pala kapag ganito kumpleto ang pamilya, pero hindi ko na muna isipin iyon sa ngayon, kaya kung buhayin ang mga anak ko at palakihin ng maayos at tama.

" Dada! sambit ng isa sa mga kambal na hawak ni sir.

Parehas kaming nakangiti at nagka tinginan ni sir tuwang tuwa ako sa aking narinig iyon kasi ang unang salita niya. Nag katitigan kaming dalawa ni sir. hindi pa rin maalis ang ngiti sa kanyang mga labi. "Kay guwapo ni sir" sambit ko sa aking isipan, bakit kaya wala pa siyang nobya sa edad niyang trentay dos,. Totoo nga siguro ang sabi-sabi nila, pihikan si sir sa mga babae.

" You hear that? tinawag niya akong dada." abot taenga ang kanyang ngiti.

" O opo sir iyan po ang unang salita niya." nahihiyang ani ko.

" Then let them call me dada, okay! ma autoridad niyang wika.

" From now on baby, dada na itatawag ninyo sa akin, okay! sambit niya sa kambal.

Nagulat ako sa kanyang sinabi na siya ang magiging daddy ng mga anak ko ngunit sinang ayunan ko na lamang iyon dahil wala namang masama pwede naman siguro amo ko rin naman siya. Marami din naman ganoon, amo nila tinatawag nilang daddy. Nag usap pa kami ni sir. bago dumako ang atensiyon niya sa kambal, umiyak na kasi ang isa sa kambal. Nakita ko naman na nataranta ang aking amo.

" S sir ako na po, nagugutom na po siguro." sambit ko sa kanya.

"Ah ehh ganoon ba? sige padedein mo muna, babantayan ko itong isa." ani niya

" S salamat po sir." nahihiyang sambit ko sa kanya.

Karga ko na ngayon ang isang kambal, nakaupo kami sa mahabang bench dito sa garden, nag papabreast feed ako, napapansin ko na kanina pa nakatingin sa akin ang aking amo, sa totoo lang nahihiya ako, hindi ko alam kung anong meron sa akin bakit titig na titig siya sa akin, nahihirapan tuloy akong kumilos. Ilang sandali pa lumabas si Analie, papunta ito sa aming direksiyon.

"Good morning sir.! kailan lang po kayo dumating? Bati ni Analie na sinusundan ng tanong.

" Good morning, kaninang umaga lang, siya nga pala may mga pasalubong ako sa kambal nasa loob ng aking kotse pakikuha nalang at pakidala sa kanilang silid." sambit ni sir kay Analie.

" Opo sir. masusunod po. sagot naman ni Analie.

Ilang sandali pa nakita ko si Analie na madaming bitbit galing sa garahe ng mansiyon, "iyon ba lahat ang pasalubong niya sa kambal?" tanong ko sa aking isipan, parang napakarami naman, ani ko sa aking sarili, ngunit hindi na ito bago pa sa akin na gagastusan niya talaga ang kambal simula noong pinag bubuntis ko pa lamang sila inako na niya ang lahat. Kung magkapareho lang kami ng katayuan ni sir. Alfred siguro masabi ko na baka may gusto siya sa akin. Ngunit napakalungkot lang isipin na hindi pwede magkatuluyan ang mahirap at mayaman, isa akong dukha kaya hindi ko na pangangarapin si sir, napakaraming babae jan na bagay sa kanya, hindi ang katulad ko na katulong.

"Sir. Alfred pwede ko na po bang kunin muna ang isang kambal, para padedein",.Nahihiyang sambit ko.

" ohh sure" maiksing sambit niya, inabot na niya ito sa akin at iyong isang kambal naman ang kanyang kinarga. Nakababa na si Analie, nag paalam naman ang aming amo na aakyat na daw siya sa taas, hinabilin na niya kami kay Analie.

" Best wagas kung makatitig si sir. sayo ahhh, nakita ko iyon." ani niya.

"Ano ka ba best nagkataon lang iyon, tsaka wag naman natin bigyan ng kahulugan ang lahat ng ipinakita niya best nag mamagandang loob lang siya." mahabang litanya ko.

"Humm ah basta iba ang nakikita at nararamdaman ko best. feeling ko may tama yan si sir sayo." kinikilig na ani niya.

" Sshhhh, tumigil ka nga baka marinig ka ng amo natin, nakakahiya tsaka best mayaman si sir at profesiyonal may mataas na pinag aralan, ako second year high school lamang, sana makapag aral ulit ako." Ani ko sa kanya.

"Ano ka ba, diba nangako si sir sa atin dalawa na pag aaralin niya tayo, pinang hahawakan ko iyon best, marunong naman tumupad sa usapan ang ating amo eh." wika ni Analie.

" Siya sige na, iakyat na natin ang kambal, masiyado na rin mainit sa balat ang araw." ani ko sa kanya, tumango na lamang siya tanda ng pag sang ayon sa nais ko. Pagdating namin sa nursery agad naman bumungad sa akin ang malalaking paper bag na limang piraso ito, nakita ko na may mga pangalan ito, ang dalawang bag para sa baby ko.Iyong tatlo naman ay walang pangalan, ngunit tinabi nalang namin iyon dahil wala naman pangalan, ibabalik ko nalang ito sa kanya mamaya. Gumagabi na dito pa rin kami ng kambal sa silid, nang biglang may kumatok. Binuksan ko ang pintuan at nakita ki si sir Alfred pala.

" Sir. may ipag utos po kayo? tanong ko sa kanya.

" wala naman nabord kasi ako, gusto ko lang makipag laro sa kambal." ani niya sa akin.

" Sige po, pasok po kayo naglalaro po ang kambal, ayaw pa nga po matulog sir." ani ko naman.

"Hi babies! bati niya sa kambal.

" Hmm sir bababa lang po ako asikasuhin ko lang po ang mga bote ng kambal." ani ko.

" No wag ka nang umalis, nasabi ko na kay Analie, nakasalubong ko kanina." wika ni sir.

"Ahh s sige po." nauutal kong sambit.

" Nakita mo na ba ang pasalubong ko sayo.?" tanong niya.

"S sir.? nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Limang paper bag, iyong dalawa sa kambal iyong tatlo para sa iyo." Nakangiting wika niya habang nilalaro ang kambal.

"Hindi pa po sir. tinabi ko po kasi iyon, wala po pangalan na nakalagay, kaya ibabalik ko sana sa iyo".ani ko.

" No it's all your's Aira, ayaw ko nang tinatanggihan ako, kunin mo na at buksan mo na para makita mo". ani niya.

" Sige po sir." sagot ko.

Kinuha ko ang mga paper bag na aking itinabi kanina at isa isa ko itong binuksan, laking gulat ko sa aking nakita mga nag gagandahang mga alahas ang laman ng isang paper bag, ang isa naman ay mga damit at isa ay cellphone, bakit naman niya ako bibigyan ng cellphone, may cellphone naman ako.

" Salamat po sir sa mga pasalubong niyo po, pero hindi niyo na po dapat ginawa ito sir. subrang napakalaki na po ang naitulong niyo sa amin ng kambal." mahabang litanya ko.

" Anu ka ba, barya lang iyan sa akin, kaya tanggapin mo na."

" H hindi ko po kasi alam kung paano ko kayo mababayaran sa lahat po ng tulog niyo sa akin, wala naman po akong trabaho at sa edad kung ito wala pa akong napatunayan sa aking sarili, sa halip pabigat pa ako sa inyong lahat." mahabang litanya ko.

Tumayo si sir at pinapatahan ako, hindi ko na pala namalayan na lumalandas na ang luha sa aking mga mata.

"Don' t think about it for now ang kailangan mo ngayon ay mag palakas para gumaling at mag hilom iyong sugat mo, siya nga pala nakahulog na ako ng pera sa nanay mo, at sa cellphone na iyang hawak mo, nakasave na jan ang numero ko, ikaw na bahala mag save sa iba." Wika ni sir.

Sa subrang tuwa ko nayakap ko ang aking amo ng mahigpit at walang tigil na nag papasalamat. Ngumiti lamang ito at hinihimas himas ang aking ulo. Bumitaw ako sa pagkayakap ko sa kanya, matangkad ako pero mas matangkad si sir. hanggang balikat lang ako sa kanya. Nagkatitigan kaming dalawa ngunit ako na lamang ang umiwas sapagkat napakalagkit ng titig niya sa akin, para kasi akong kikiligin na, sa ganda kasi ng mga mata niya, para na akong lalamunin ng lupa sa paraan ng pag titig niya sa akin, kaya ako na lamang ang lumayo.